Elemental Powers: The departure

3. Joost

"VUUR ACHTER JE!!!" Schreeuwde hij en hij trok me de smid uit. We vielen op de grond en ik was een beetje van de leg. Ik had altijd van vuur gehouden. Het was een soort enige vriend in de tijden dat z'n ouders hem mishandelden en z'n vrienden het niet tegen ze durfden op te nemen omdat ze veel groter en sterker zijn.

Even later besefte ik dat ik door de shock even van de wereld moest zijn geweest, omdat toen ik weer bij kennis was er heel veel mensen om hem heen stonden, die allemaal bezorgd keken. Het enige stomme eraan was dat m'n ouders er ook bij waren. Ik heb zo'n hekel aan m'n ouders, ik ging juist werken om even aan ze te ontkomen. Ze hadden nooit gewild dat ik in de smid ging werken. Ze vonden het te gevaarlijk. Ze wilden eigenlijk überhaupt niet dat hij met vuur in aanraking kwam, nu ik er over nadacht. Alsof zij er iets van wisten. Het was eigenlijk vooral m'n moeder en het leek alsof zij m'n vader had overgehaald om hetzelfde te doen.

Ik bedankte Bram dat hij me had gered van het vuur en rende zo snel mogelijk weg voor mijn ouders. Tijdens het rennen kwam ik Fleur tegen, die weer eens bij het vliegpark stond.

"Hoi, Fleur, hoe is het?" Zei ik, terwijl ik probeerde m'n gehijg te verbergen.

"Hai, je hoeft je gehijg echt niet te verbergen voor mij hoor." Zei ze. "Ik weet dat je wegrent voor je ouders en dan vooral je moeder, want je denkt dat zij je vader steeds overhaalt. Ik weet ook dat je net op het nippertje aan een brand bent ontsnapt en dat Bram je heeft gered. Maar verder gaat het goed." Ze hield in een keer diep adem en ik kon me niet voorstellen dat ze dat allemaal op een adem had gezegd.

"OK... Hoe weet jij dat allemaal?" Antwoordde ik vragend.

"Weet ik niet, ik weet het gewoon."

"OK, weetje? Doe mij maar een tripple cheeseburger. Heb ik zin in."

"OK, komt eraan!"

Ik wachtte op mijn cheeseburger en dacht ondertussen na over hoe het kwam dat dat vuur zo groot was geworden. Het was alsof het had gereageerd op zijn emoties. Hoe bozer ik was hoe allesverwoestender het vuur werd.

"Joost, je cheeseburger!" Schreeuwde Fleur van achter de kassa vandaan.

Ik haalde mijn cheeseburger op en liep naar buiten. Toen ik buiten mijn cheeseburger aan het eten was liep Ruben langs me en zei dat hij daar ook welzijn in had.

"Blijf even staan, dan lopen we samen verder!" Schreeuwde hij terwijl hij de snackbar inliep.