CAN SUYUM -Tamamlandı-

16.bölüm

Medya: Baran Yiğithan

Keyifli okumalar :))

♠️

Mirza Emine hanımın elini öpüp Baran'la selamlaştıktan sonra Açelya'ya döndü. "Hoşgeldin gelin hanım. Ben Duygu'nun abisiyim. Evlenmeniz epey olay oldu buralarda."

Baran sert bir bakış attı. Zaten oldum olası hoşlanmazdı bu adamdan. "Başkalarının ne dediğiyle ya da ne yaptığıyla ilgilenmiyoruz biz Mirza ağa."

"Belli. Başka biri olsa bu kadar olaydan sonra yanında tutamazdı. Cesur adamsın Baran."

Zeynep dayanamayıp lafa girdi. "Herkes bazıları kadar karaktersiz olmuyor Mirza ağam. Malum bu devirde 'adam' olmak önemli bir meziyet. Tabi siz anlamazsınız."

Ortam iyice gerildi. Zeynep çenesini tutamadığı için pişman değildi ama geçmişte olanları bir tek Nehir bildiğinden diğerleri çıkışına anlam verememişti belli ki. Nehir ise Zeynep'in sözleriyle gülmemek için kendini zor tutmuştu.

Emine hanım çıkıştı. "Soframızdaki misafirle nasıl konuşuyorsun sen edepsiz! Hem bu evde söz hakkına sahip bile değilsin sen!"

Zeynep alınmak yerine gülümsedi. "Belki de sandığınızdan daha fazla söz hakkına sahip olduğum için konuşuyorumdur hanımağam."

Yine son kelimeyi alay edercesine söylemişti. Emine hanıma göre iyice terbiyesizleşmişti ama aslında yıllardır sustuklarıydı şimdi dilinden dökülenler.

"Terbiyesiz!"

"Ana yeter!"

Dağhan daha fazla dayanamamıştı. Belki devam ederdi ama Zeynep ne yapacağını anladığı kocasını bakışlarıyla yapmaması konusunda uyardı ve işe de yaradı.

"Şu sığıntı kız için anana bağırıyorsun öyle mi Dağhan?"

"Zeynep bu evde sığıntı değil! Benim sevdiğim kadın! Yeter artık. Ona bu şekilde davranmana izin vermiyorum!"

İlk kez böyle bir ortamda sesli dile getirdikleri bazılarını mutlu etmiş üç kişiyi ise delirtmeye yetmişti.

"Karın yanındayken ettiğin lafa bak. Metres mi yapacaksın kendine bu sığıntıyı?"

"Merak etme ana metresim yapmam. Çünkü Zeynep o söylediğin kelimeye yakışacak biri değil. Yanıma karım olarak yakışacak biri."

"Ne diyorsun lan sen! Kardeşim ne olacak!"

Mirza'nın öfkesi sadece kardeşi için değildi. Zeynep içindi aynı zamanda. Bu kadar açık şekilde dile getirmesi sinirini bozmuştu. Karısı olmaya yakıştırıyordu bir de. Kendisi dururken, Dağhan gibi korkak bir adama kuma olarak varmayı kabul etmezdi Zeynep zaten. Ama Dağhan'ın bu rahatlığına epey öfkelenmişti. Karısının abisinin olduğu ortamda bu nasıl pişkinlikti?

"Senin iki karın yok mu Mirza? Neden ben yapabileceğimi söylediğimde deliriyorsun?"

"Çünkü senin karın benim kardeşim!"

"Senin karıların da başkalarının kardeşiydi. Yanda kızlarıydı. Ağak kavuğundan çıkmadılar değil mi?"

"Haddini aşıyorsun Dağhan! Kardeşimin üzerine kuma getirmeyeceksin!"

Dağhan sadece 'sen öyle san.' tarzı bir yan gülümsemeyle cevap verdi. Zeynep de Mirza'ya öldürücü bakışlar atıyordu.

Duygu ayağa kalktı ağlamaklı bir şekilde. "Ben odama gitsem iyi olacak. Müsaadenizle..."