CAN SUYUM -Tamamlandı-

Giriş-Baran

Medya:Baran Yiğithan...

Baran Yiğithan

Ben Yiğithan aşiretinin iki oğlundan biriyim. Bir de kız kardeşim var. 24 yaşındayım. Babam çok kuralcı annemse fazla şüpheci...O yüzdendir ki geçmişte büyük sorunlar yaşamıştık. Aşık olduğum kadını istememelerinin sebebi bir şeyleri hissetmiş olmalarıydı belli ki. Ama göremedim...

Aşık olduğum kadına...Leyla'ya o kadar güveniyordum ki...Kimse umrumda değildi. Her şeyi hiçe sayıp ona gittim. Evlenecektik...Daha 20 yaşındaydım ve çok aşıktım. Göremedim gerçekleri...

Kuzenim Kemal ve sevgilim Leyla...Onları öyle bir halde yakalamıştım ki hala neden öldürmediğimi düşünüyorum. Haketmişler miydi? Hem de sonuna kadar...Ama değmezlerdi işte. Uğruna hayatımı karartacağım türde insanlar değillerdi.

Sonra sadece okulumu okuyup memleketime döndüm. İstanbul'daki tek dostum Zeynep'ti...Benden bir yıl sonra kazanmıştı üniversiteyi. Ailesi de ölmeden önce bana emanet etmişti. Ve biz iki kardeş olmuştuk o koca şehirde. Ben olaylardan sonra bir yıl boyunca aksattığım okulumu Zeynep'le beraber bitirmiştim.

Memlekete dönmemin de bir bedeli vardı elbet. Asmin Karahan'la evlenmek...Mehmet Yiğithan yani babam soyumuzun devamını isterken bir yandan da toprakları bu evlilikle beraber genişletme derdindeydi.

Asmin desen yıllardır bana aşık olduğunun farkında olsam da bir ömür aynı yatağı paylaşabileceğim biri değildi.

Evliliğe dirensem de üstümde baskı kuran annem ve babam bunaltıyordu bazen. Yine öyle bir gecede attım kendini dışarıya. Ve dolaşırken onu gördüm...Ertafını saran üç serseriden korkarak kaçan bir kız...Göz göze gelene kadar kız olduğunu anlamamıştım bile. Kızı yakaladıklarında niyetlerinin hiç iyi olmadığını anlayıp yardıma koştum. Yıllardır İstanbul'da okuduğum için beni tanımıyordu çoğu kişi. Bunlar da onlardandı belli ki. Kafa tuttuklarına göre...

Sonunda hepsi korkuyla kaçışırken korkudan titreyen kıza döndüm. Ben ona bir adım attım o geriye iki adım attı. Daha çok küçüktü belli ki. Ne işi vardı ki bu saatte sokakta??

Ya gözleri...Şuan yaşlarla dolmuş olan gözleri nasıl da güzeldi. Yemyeşil...

İşte bizim hikayemiz tam da burda başladı...O yeşil gözlere baktığım ilk anda!...

Ben Baran Yiğithan. Tatlı ama zor bir maceraya ilk adımı o gece attım.

☆☆☆

Gerçek değer;

Gelmesi boşluk dolduran değil;

Gitmesi boşluk yaratandır...