Poolprank

2K 77 8
                                    

De paar dagen die we bij mij doorbrengen bestaan vooral uit veel gelach en vrolijke tijden. We spelen zwerkbal met Noah, die daar belachelijk goed in blijkt te zijn, halen grappen bij elkaar uit en spelen een beetje met magische dingen. Verder hangen we elke dag minimaal een uur bij het zwembad en zijn we ook altijd wel bij de bowlingbaan te vinden. 

Noah raakt in drie dagen goed bevriend met het gouden trio en vooral Ron is dol op haar. Ik kan het fout hebben, heb ik niet overigens, maar Hermelien lijkt daar niet heel blij mee te zijn. Noah zelf weet zeker dat Ron haar heel interessant vindt, maar het boeit haar heel weinig. Eén keer heeft ze me 's avonds gevraagd of hij die aandacht lang heeft, of ze moet oppassen. Ik heb haar lachend verteld dat er niks is om bang voor te zijn. 

Op de tweede dag hangen we 's ochtends in de kamer van de jongens. We hebben nog niet ontbeten en het is ook nog redelijk vroeg voor ons doen. Ik besluit eindelijk gebruik te maken van de geheime glijbaan. 

'Hé jongens, hebben jullie eigenlijk jullie kamer al helemaal doorzocht?' vraag ik, terwijl ik mezelf beter neer leg op het bed. Noah, die met haar hoofd op mijn buik ligt, kijkt naar achter en ik geef haar een snel knikje. Ze weet wat ik wil doen, want ik heb het idee haar snel voorgelegd toen we een keer met zijn tweeën waren. 

Harry en Ron kijken fronsend op. 'Niet echt, hoezo?' Direct gaan ze alerter zitten en ook Hermelien schiet in een nieuwsgierige bui. 
Ik geef Noah een klein duwtje en ze komt overeind. Ze stapt van het bed af en loopt naar de kast verderop, ik volg haar. Ook de rest volgt ons en gaan er nieuwsgierig bij staan. 

'In elke slaapkamer is een geheime toegang naar een ondergrondse kamer' vertel ik. Noah trekt de kast open en laat het luik in de muur zien. 'Jullie toegang is in de vorm van een glijbaan, die beneden zal uitkomen in een ballenbak. Onze toegangen zijn vergelijkbaar, maar dan bijvoorbeeld een paal, of een touwladder.' 

Wat ik zeg is niet helemaal waar. Hun glijbaan komt namelijk niet uit in een ballenbak maar in een zwembad. Mijn toegang is inderdaad een paal, maar die van Noah is wederom een glijbaan. 
Maar de jongens lijk ik overtuigd te hebben. Enthousiast gaan ze voor de ingang staan en Noah klikt voorzichtig het luik los. Er verschijnt een ijzeren glijbaan. 

'Heren eerst' zeg ik grappend. We gaan allemaal in een soort rij staan, met Ron en Harry vooraan. Ron gaat eerst en zodra hij de bocht om is, springt Harry er achter aan. Hermelien wil ook naar de glijbaan maar Noah en ik houden haar direct tegen. 

'Luister' zeg ik eerst en wijs op de glijbaan. Het blijft een paar seconden stil, maar dan horen we een plons, gevolgd door een tweede, en twee woedende kreten. Hermelien kijkt ons verbaasd aan. 

'Deze glijbaan komt niet uit in een ballenbak' legt Noah uit. 'Deze glijbaan komt uit in een zwembad.'
Ik grijns. 'Kom, we gaan via mijn kamer, dat is wel veilig.' 

Snel lopen we naar onze kamer en ik trek aan de rechterkant van mijn kledingkast. Net zoals bij Anne Frank draait de kast open en er verschijnt een brandweerpaal. Ik glij als eerste naar beneden en kom uit in een nis aan de zijkant van het zwembad. Direct zie ik een doorweekte Ron en Harry aan de zijkant van het zwembad. 

Achter mij glijden ook Hermelien en Noah naar beneden. Grijnzend lopen we met zijn drieën richting onze doorweekte vrienden. Ze kijken ons chagrijnig aan, terwijl het water van hun neus drupt. 

'Een voordeel' zeg ik, 'jullie zijn al gedoucht.' 

'Hè, wat een opluchting' kaatst Harry terug, maar zijn lippen krullen omhoog. Ook Ron kijkt niet meer als een oorwurm, maar voor de zekerheid blijven wij nog op veilige afstand. 

'Maar nu is de vraag, hoe was de glijbaan?' Noah trekt een wenkbrauw op naar de jongens. Ze kijken elkaar even aan en grijnzen dan. 
'Hij was gaaf, jammer van het einde' zegt Ron. Hij knikt naar de ijzeren glijbaan boven het zwembad. De glijbaan houdt ongeveer anderhalve meter boven het water op, dus je valt een stukje naar beneden. Een stuk, net lang genoeg om te beseffen dat je in het water terecht komt. Iets wat Harry en Ron samen hebben ondervonden. 

'Kom' zegt Hermelien tegen de jongens. 'Ga je afdrogen, wij gaan ondertussen wel ontbijt maken.' 
Ik knik, dat hebben ze wel verdiend. Via de lift, ja die is er ook, gaan we weer naar boven. Het wordt tijd om onze kookkunsten eens te tonen en lekkere pancakes te maken. En zo vertrekken de jongens naar hun kamer en duiken wij de keuken in. 

Maar aan drie dagen komt ook een einde. Ron, Hermelien en Harry gaan door naar het Nest, om daar te verblijven tot het WK Zwerkbal begint. We zijn wel lekker aan het reizen deze vakantie. Op dit moment hangen Noah en ik ondersteboven in mijn hangmat en kijken toe hoe Hermelien haar kleding weer inpakt. Noah is degene die het meest last heeft van het vertrek van mijn vrienden. Ze heeft echt een goede band met ze gekregen en ook eindelijk een keer meegemaakt hoe het is om een paar dagen met vrienden te zijn. 

'Kop op, No. Over een week is het WK alweer. Dan zien we ze weer' probeer ik het een beetje goed te praten. Noah glimlacht, maar haar ogen glimlachen niet mee. 
'Maak je maar geen zorgen over mij, Kate. Pas als de vakantie voorbij is, ga ik jullie weer echt missen.' 

Ja, echt een goed vooruitzicht. Ik besluit het te laten, want Noah is net zo koppig als ik. Ik besteed de rest van de tijd aan het kijken naar Hermelien en het zingen van nummers. Op een gegeven moment komen Ron en Harry weer binnenlopen. 

'Wij zijn klaar' zegt Ron. Ze hebben beide een koffer in hun handen. Ook Hermelien stopt de laatste paar spullen in haar koffer. 
'Noah, waar ga jij heen?' vraagt Harry nieuwsgierig. Hij weet dat ik naar Draco ga en dus Noah achterlaat. Ze haalt haar schouders op. 
'Ik blijf hier, denk ik.' 

'Wil je mee?' 

Verbaasd kijken we om naar Ron. Zijn oren kleuren wat rood door de plotselinge aandacht. Hij kijkt even verlegen naar de grond. 
'Ik bedoel, je mag best mee naar het Nest. Pap en mam zullen dat niet erg vinden. Als je niet wil,  hoeft het niet natuurlijk.'

'Natuurlijk wil ik mee' zegt Noah enthousiast en ze springt op uit de hangmat met zo'n kracht dat ik er ook bijna uit val. Mopperend leg ik mezelf weer neer en kijk goedkeurend naar Ron. Het is heel lief van hem dat hij dit voorstelt. 

'Dan denk ik dat je je spullen maar moet gaan pakken, No' zegt Harry grijnzend.

---------------------------------------

Vakantiee!!

Hou ervan. Speciaal voor jullie heb ik hard aan een hoofdstuk gewerkt, dus bij deze toch een publicatie. 

Slytherin girlWhere stories live. Discover now