My Sweet Dream Fairytale #1✔

Chapter 35: Mistake

Zinco's point of view

I'm too tired. Kanina pa kami nag lalakad nitong si Hanz kahit hindi naman namin alam kung saan kami pupunta. I wonder kung ano ang ginagawa at nasan na sila ngayon.

Nag tataka ako sa biglaang pag tahimik nya pero di ko nalang pinuna, mas maganda nang ganito sya at hindi umiimik dahil nabibigyan nya ako konting kapayapaan. Tanging ang mga yabag naming dalawa ang maririnig dito sa lugar.

"Yo, Hanz!" Sinagi ko ang kanyang balikat, napatingin naman sya sakin. "You're acting too strange." I said, straight forward.

"Am I?" Baliwalang sagot nya at binalik ang tingin sa daan.

"Yes. Why are you too quite?" I ask.

"Why are you asking?" I sight in his question. Kahit kailan hindi ko makausap ng matino tong lalaki na to.

"Can you please answer my question?"

"Can you please answer my question, too?" Pang gagaya nya sa tanong ko.

Okay that's all! Relax Zinco, you're too handsome to be triggered for that ashole. Tumahimik nalang ko at nauna na sa kanya sa pag lalakad. Walang patutunguhan to pag pinatulan ko pa sya. He look like a girl with a mens. Damn haha!

"Fine. Yes you're right, I feel something strange." I froze in my position. Did he said he feel something strange, too?

I face him with my serious expression and wait for him to continue talking.

"I feel that something bad happen." My expression become dark when I heard what he said. I know and I feel the same. Una pa lang iba na din ang pakiramdam ko sa lugar na to at mas lalo pa kong kinutuban nung sinabi ni Samantha na may mapapa hamak sa amin.

Hindi ako umimik at nanatiling tahimik. To be honest, I'm scared, not for my self but for the safety of my best friends. I know that in the first place, kami ang may kasalanan pag may nanyareng masama sa amin dahil masyado kaming padalos-dalos. Pero wala e, nandito na kami, ngayon paba kami aatras?

"Lets just continue walking." Pag iiba ko ng usapan habang hindi makatingin sa kanya ng deretsyo. I hope we're just wrong. Sana talaga mali kami ng kutob.

Narinig ko ang pag buntong hininga nitong kasama ko, nag papa salamat ako kasi kahit papa ano ay marunong syang makiramdam.

"Don't worry your girl is safe." Atomatiko ko syang binatukan dahil sa sinabi nya. "Aray! What?" Pabirong daing naman nya pero halatang may ngisi sa kanyang labi.

"Ano bang pinag sasabi mo?" Inis ko syang tiningnan.

"Chill bro. I just informing you that Arielle will be safe because I know Samantha will not gonna let have bad happen to her." He tease.

Babatukan ko sana ulit sya pero naramdaman ko ang bahagyang pag galaw ng lupa. Oo ng pala, nandito kami sa parang gubat. Ewan ko ba kung pano kami napunta dito ni Hanz, basta ang alam ko, basta nalang nag bago ang paligid na parang isang kisap mata lang.

"Lumilindol" Pag bibigay alam ko sa kanya. Parehas kaming napakapit sa puno dahil palakas ng palakas ang pag galaw ng lupa. Hindi kaya ginagamit ni Klosh yung kapangyarihan nya?

"You're wrong Zinco." Napatingin ako kay Hanz na ngayon ay nakakapit sa isang puno dalawang dipa lang ang layo sakin. "Hindi to dahil sa kapangyarihan ni Klosh. He's not using his power right now."

Kung ganon ay sinong may dahilan nito? Sa aming lahat sya lang naman ang kilala kong may kakayahang mag pagalaw ng lupa, because that's his power.

"There's an enemy!" Malakas nyang sigaw.

Agad ko namang nakuha ang gusto nyang iparating. I ready my self and I summon my weapon that I usually use for fighting. This is just a simple whip na nababalutan ng kuryente na kayang lumapnos ng balat sa isang hagupit lang.