Hoofdstuk 11

5.2K 232 23
                                    

-11-

Jayden p.o.v

Ik open langzaam mijn ogen en merk gelijk dat ik vergeten ben de gordijnen dicht te doen. Het felle licht schijnt in me ogen maar ondanks dat, ga ik direct rechtop zitten. Robin ligt er niet meer. Snel kleed ik me aan en loop direct naar beneden. Robin staat in de keuken een eitje ge bakken. Verbaasd kijk ik haar aan.

'Goeiemorgen!' Zegt ze en zet het bord met ei op de tafel. Waarom is ze zo vrolijk? Gister stond ze nog wild te shaken! 'Wat is er?' Vraagt ze me. 'Ik wil met je over Danny praten, over dat gebeuren van gisteren.' Zeg ik en ga aan de tafel zitten. Met een nors gezicht draait ze zich richting de keuken en begint de pan schoon te maken. 'Ik wil het er niet over hebben.' Zegt ze. 'Maar ik wel. Laat die pan staan en kom zitten.' Zeg ik streng. Ik hoor haar geïrriteerd zuchten maar ze doet niks. 'Zitten.' Zeg ik. Als ze nog steeds niks doet pak ik de pan van haar af en trek haar richting de tafel.

Robin p.o.v

'Auw! Laat me los man!' Zeg ik boos en probeer me los te rukken. 'Ik wil alleen weten wat er aan de hand was voordat ik er was.' Zegt hij. Hij wilt me op de stoel duwen, maar ik ga niet zitten. Ik wil er niet er niet over praten! Nee sterker nog, ik gá er niet over praten! Deze keer duwt hij me harder op de stoel. 'Ik wil geen details, ik wil alleen weten wat er aan de hand was.' Zegt hij en blijft staan, waardoor hij nogal intimiderend overkomt. Ik hou me lippen stijf op elkaar en zeg niks. Jayden haalt ongeduldig zijn hand door zijn haar. 'Best. Dan praat je niet. Je blijft hier zitten totdat je het verteld.' Zegt hij. 'Wat! Ik ben geen klein kind, sterker nog: Ik sta gelijk aan je! Je kan me geen bevelen geven.' Zeg ik boos en sta op. Hardhandig duwt hij me weer in de stoel. 'Moet jij eens opletten.' Zegt hij lachend. Me hechtingen in mijn buik doen pijn. Van gisteren nog en nu gaat hij me nog zitten duwen? 'Auw!' Zeg ik boos en hou me buik vast. 'Blijf dan ook zitten!' Gromt hij. Verdrietig en boos kijk ik hem aan. 'Je zal niet meer zo doen!' 'Hoe doen?' Vraagt hij. 'Zo dominant! Nogmaals: Ik sta gelijk aan je!' Boos kijkt hij me aan en pakt me ruw bij me kin beet. 'Dacht ik niet. Je doet gewoon wat ik je opdraag, en niet anders. Begrepen?' Zegt hij en kijkt me recht aan.

Ik piep bang en hij laat me los. 'Ik vroeg of je het begrepen had?' Zegt hij. Ik doe even niks en dan knik ik langzaam. 'Juist. Nu ga je vertellen wat er aan de hand is.' Beveelt hij me. Even kijk ik stil naar de grond en begin dan te praten. 'Hij was gewoon langs gekomen en toen zaten we op de bank...' Zeg ik zacht. 'Je hebt hem binnen gelaten?!' Zegt Jayden boos. Ik krimp in elkaar bij zijn toon. 'Ja...' Piep ik zacht. Jayden zucht diep maar zegt niks meer. 'Vertel verder.' Zegt hij en ijsbeert door de kamer heen. 'Hij zoende me en hield me vast...' Zeg ik, terwijl de tranen in me ogen prikken. 'En toen?' Vraagt hij. Verbaasd loopt hij naar me toe als hij ziet dat ik aan het huilen ben. 'En toen hield die me vast en toen wilden die me k-k-kleding uit trekken...' Snik ik. Me ademhaling word onregelmatiger. 'E-en hij liet me niet lo-s...' Huil ik en verberg me gezicht in me handen.

Jayden p.o.v

Ik loop naar haar toe en trek haar zachtjes omhoog. Ze duwt haar gezicht tegen mijn shirt aan en huilt verder. 'Ik wa-s zo bang...'

Thomas loopt de kamer in en kijkt verbaasd naar Robin. Robin schrikt op en veegt snel haar ogen droog, waardoor ze haar mascara nog meer uitveegt. Ik grinnik zacht als ik zie dat het tot haar wangen zwart is. 'Wat is er?' Vraagt ze verbaasd aan me. 'Je lijkt net een panda.' Grinnik ik. Verbaasd kijkt ze mee aan en loopt dan naar de spiegel toe. Als ze zichzelf ziet begint ze te lachen. 'Ik maak het even schoon.' Grinnikt ze en loopt naar de badkamer.

Thomas kijkt me alleen aan. 'Kan ik helpen?' Vraagt hij. Ik schut me hoofd. 'Nee niet echt.' Grinnik ik. Hij glimlacht en loopt naar buiten.

Ik loop de badkamer in. Robin staat voor de spiegel haar make-up weg te halen. Ik grinnik en trek haar aan haar heupen richting mij. Ik zoen haar zachtjes in haar nek. Ze kreunt zachtjes, waardoor ik grinnik. 'You like it?' Vraag ik en kijk haar via de spiegel aan. Ze bloost maar zegt niks. 'Antwoord?' Grinnik ik. 'Hou nou eens op met dat soort vragen.' Zegt ze met een rood gezicht. Ze draait zich naar me om en drukt haar lippen op die van mij, heel zachtjes maar. Ik duw haar naar achter zodat ze tegen de muur aanstaat. Ze bijt zachtjes in me onderlip en laat me los.

My mate is the alphaWhere stories live. Discover now