My mate is the alpha

Hoofdstuk 7

-7-

Jayden p.o.v

* De volgende dag

"Dit is de Vodafone voicemail van 06-" Verbaasd kijk ik naar me telefoon. Het was nou een dag geleden dat ik Jade en haar beste vriend Chad op onderzoek had uitgestuurd. Waar ze zijn... Joost mag het weten. Precies dan word er aangebeld. Als ik de deur open loopt Sem gestrest naar binnen. 'Ik word helemaal gek hier!' Roept hij boos. 'Ook hallo?' Zeg ik verbaasd en sluit de deur achter hem. Sem haalt zijn hand door zijn haar. Zijn ogen zijn pikzwart, wat inhoud dat hij boos is. Erg boos. 'Wat is er?' 'Jade. Dat is er aan de hand. Ik voel niks. Niks! Helemaal niks! Of ze slaapt, maar dat doet ze niet, is bewusteloos of...-' Sem gromt hard en loopt gefrustreerd door. Dood... Denk ik bij mezelf. 'Relax....' Zeg ik. 'En die Chad dan? Hoor ik je daar ook niks van? Ze nemen allebei hun mobiel niet op?' Zeg ik. 'Die Chad kan me vrij weinig schelen. Het gaat mij om Jade! Ik vind die Chad toch een klootzak, dus beter is die van de aardbodem verdwenen.' Zegt hij gestrest en ijsbeert door de kamer.

Robin loopt de woonkamer in. 'Wie is van de aardbodem verdwenen?' Vraagt ze. 'Jade en Chad hebben niks meer van zich laten horen. En Sem hierzo flipt.' Zeg ik. 'Ik flip niet!' Snauwt hij kwaad. Ik rol met mijn ogen. 'Nee vast niet.' Lacht Robin. 'Bemoei je er niet mee!' Snauwt Sem. Ik grom naar Sem. 'Hou Robin erbuiten wil je?' Verdedig ik haar. Robin schut haar hoofd naar mij, als teken dat ik het moet laten. Sem zegt niks meer en bijt nerveus op zijn nagels. 'Best. We zoeken ze wel.' Grom ik chagrijnig en ren naar buiten.

Chad p.o.v

Ik open langzaam mijn ogen. Het is licht waardoor ik me ogen weer dichtknijp. Kreunend van de pijn open ik me ogen weer. De tranen schieten in me ogen als ik rechtop ga zitten. Een diepe wond zit in me linkerarm, het verschil bij mij en een mens is dat mijn bloed dus niet rood is, maar zwart. Pikzwart. Ik kijk met een pijnlijk gezicht naar me arm. Wat is er gebeurd? Dan schieten er beelden door me hoofd. Waar is Jade? Ik schiet omhoog en kijk om me heen, maar Jade is er niet. 'Jade?' Roep ik. Geen antwoord.

Ik spring in de boom om meer te kunnen zien, wat nogal moeilijk gaat met één gewonden arm. 'Jade?' Roep ik deze keer harder. Weer geen antwoord. Fuck. Ik denk na. Sem! Ik moet Sem bellen, ik heb zijn nummer gekregen voor het geval dat er iets zal gebeuren.

Ik toets Sem zijn nummer in. Direct word er opgenomen. 'Chad?' Sem klinkt gestrest. 'Ook hallo.' Mompel ik. 'Ga nou niet een beetje schijt lollig zitten zijn. Waar the fack zijn jullie?' Gromt hij agressief. 'Hé puppy, een beetje dimmen.' Zeg ik geïrriteerd. 'Als je nou godverdom-' hij lijkt onderbroken te worden. Ineens hoor ik Jayden aan de telefoon. 'Hey, met Jayden Waar zijn jullie?' 'Nou dat is dus het probleem. Er is niet echt een jullie...' Zeg ik ongemakkelijk. 'Hoe bedoel je?' Vraagt hij verbaasd. 'We zijn aangevallen, maar ik word net wakker, met een flinke snee in me arm. Maar ik lig nog op de zelfde plek, maar Jade is er niet.'

'We komen eraan.'

Jayden p.o.v

Sem's Iris is pikzwart. Ik ruik paar keer en kom dan al snel Chad's geur tegen. We rennen er naartoe.

'Chad?' Vraag ik en draai een rondje. Hij komt uit een boom gesprongen, vlak voor mijn neus springt Chad uit te boom. 'Hoe hebben jullie me gevonden?' Vraagt hij verbaasd. Ik verander weer terug en tik op me neus. 'Ruiken.' Antwoord ik kort. 'Als jullie nog een koekje erbij willen? Me mate is verdwenen!' Snauwt Sem. Gio, Ricardo, Drake, Max en Josh zijn er ook bij. 'Sem, ik word geïrriteerd van je! Hou je snuiter dicht of ga weg.' Briest Gio. 'Misschien moet jij er buiten houden.' Gromt Sem.

Een agressieve energie komt er van Sem af. Dat komt omdat hij zo bezorgd en boos is, dat zijn wolf het wilt overnemen. Dat gebeurd meestal als er iets met een weerwolf's zijn mate is, omdat dat het belangrijkste is in het leven, voor een weerwolf.

Ik trek Sem geïrriteerd bij Gio vandaan. 'Sem: De niet zo agressief. Gio: Bemoei je nergens mee.' Sem doet zijn mond open om wat te zeggen maar doet hem dan weer dicht. 'Ik weet waar ze is!' Zegt hij en schiet weg. 'Wat?' Vraagt Chad verbaasd. We negeren zijn vraag en rennen achter Sem aan, met Chad achter ons aan.

Jade p.o.v

Ik zit rechtop. Er druipt zwart bloed van me voorhoofd en uit me neus. De tranen schieten in me ogen, het doet zoveel pijn. Ik hoor iemand aankomen rennen. Voordat ik dat überhaupt kan raden, springt Sem uit de struiken. 'Jade!' Zegt hij blij en veranderd weer terug. Hij knielt naast me neer en kijkt me bezorgd aan. 'Gaat het?' Vraagt hij bezorgd. 'Ik heb knallende koppijn...' Zeg ik. Een misselijk gevoel bekruipt me. De rest van de jongens komt aangerend, inclusief Chad. 'Waar was je nou, idioot?' Zegt Chad. 'Ik heb een van de wolven achtervolgt, nadat jij bewusteloos was geraakt. Daarna weet ik niet meer wat er is gebeurd.' Zeg ik. 'Kan je rennen, of moet ik iemand bellen?' 'Nee, het lukt wel...' Zeg ik en sta op.