Problems ۵ 5SOS ۵ Wattys 2019 WINNER

50.

Pov Ellie.

"Oh yeah, babe, la la la." Zing ik mee met de radio terwijl ik een flesje melk maak voor Sienna.

We zijn ongeveer een maandje verder en Sienna mag nu overdag in haar eentje bij me blijven. Als ze blijft slapen dan moeten Abby of Jack er nog wel bij zijn, maar binnenkort misschien niet meer.

Ik loop naar de box en haal Sienna eruit. "Je hebt al honger, he moppie." Zeg ik als ze eindelijk stopt met huilerig doen. Ik ga op de bank zitten en geef haar het flesje.

Ze kijkt me aan terwijl ze het drinken snel opdrinkt.

"Wat wil je vandaag gaan doen met mama? Heb je nog zin om naar buiten te gaan? Te wandelen met mama." Zeg ik tegen haar. Ik weet dat ze nog niet kan praten, maar het is wel goed voor een baby als je tegen ze praat. Ik zet het flesje op het tafeltje als het leeg is en houd haar dan tegen me aan.

Ze laat een boertje, waardoor ik kort grinnik.

Ik frons als ik de bel hoor en ik leg Sienna in de box. Ik loop naar de deur toe en open hem.

Oh my gosh.

"Luke?" Vraag ik fronsend.

"Hey.. ik kom om te praten." Zegt hij met schuldige ogen.

"Ik heb geen tijd nu en ik heb al helemaal geen tijd voor jou." Zeg ik en wil de deur dichtslaan, maar hij houdt me tegen met zijn hand.

"Alsjeblieft?" Vraagt hij.

"Luke, ik heb geen tijd om dit moment." Zeg ik zuchtend. "En daarnaast weet ik niet waarover je wilt praten. Je hebt me al genoeg pijn gedaan."

"I-ik.." Begint Luke, maar dan begint Sienna te huilen waardoor zijn ogen groter worden. "Is ze hier?"

"Ja, ze is hier en ze heeft een naam." Zeg ik en wil de deur weer dicht doen, maar Luke stapt naar binnen. "Oh mij god, Luke!"

Hij loopt naar de woonkamer en hij stopt zodra hij de box ziet staan.

Ik loop snel langs hem heen en til Sienna op. Ik wil niet dat hij aan haar gaat zitten. Ik wil niet eens dat hij hier is. "Je moet gaan." Zeg ik tegen hem en houd Sienna uit veiligheid tegen me aan.

Hij kijkt me verdrietig aan.

Ik zucht diep en ga op de bank zitten. Ik wrijf over het ruggetje van Sienna, wat inmiddels een gewoonte geworden is. Ik vind het fijn om te doen en zij wordt er rustig van.

"Ik wist niet dat ze hier was.. als ik het wist dan.. naja, laat maar." Mompelt Luke en hij komt ook op de bank zitten.

Ik wil hem niet aankijken. Ik heb nog steeds een zwak voor zijn ogen en al helemaal als hij verdrietig is, zoals nu. Ik focus me alleen op Sienna.

"Ze is mooi.." Zegt hij zacht.

"Wat kom je doen Luke? Ik heb wel wat beters te doen nu." Zeg ik bot.

"Ik.." Begint hij.

"Je wat?" Vraag ik ongeduldig en kijk hem nog steeds niet aan.

"Het spijt me.." Zegt hij.

Ik kijk op en zie dat hij tranen in zijn ogen heeft.

"Het spijt me zo erg.." Fluistert hij en hij begint te snikken in zijn handen.

EINDE.