20.

458 20 0
                                    

Pov Ellie.

"Als je al klaar bent met eten dan mag je alvast naar de woonkamer." Zegt Kate, een andere begeleidster.

Een paar meisjes staan op en ze lopen naar de woonkamer. Op dit moment zijn er alleen maar meisjes in de kliniek.

"Ik heb geen honger meer." Mompelt June, een meisje naast mij.

Ik glimlach kleintjes naar haar en neem met moeite nog een hap. Ik moet nog maar drie happen, maar ik zit propvol. Ik heb een dieet gekregen om aan te sterken, maar ze hebben er wel echt veel eten opgezet.

"June, nog een paar happen. Kom op." Zegt Anna, die naast mij zit en haar eten ook al opheeft.

June zucht diep en stopt nog een mini hapje in haar mond.

"Zou ik misschien zometeen mogen bellen?" Vraag ik aan Anna. Ik weet dat we eigenlijk alleen overdag mogen bellen, maar ik had vanmiddag geen tijd omdat ik groepstherapie had.

"Nee, waarom zou je?" Vraagt ze.

"Vanmiddag kon ik niet bellen." Zeg ik en ik neem nog een hap. Nog twee happen te gaan.

"Oh ja, nou voor deze keer dan. De volgende keer moet je het even eerder aangeven." Zegt ze glimlachend.

Ik knik en bedank haar. Na een paar minuten heb ik mijn bord leeg.

"Je krijgt ook nog een toetje." Zegt Anna.

Ik kreun en kijk haar fronsend aan. "Moet dat echt? Hebben jullie wel enig idee hoeveel ik moet eten op een dag? Ik snap dat ik moet aankomen, maar dit is ongezond. Het is echt té veel. Ik heb geen één moment dat ik het gevoel heb dat mijn buik leeg is." Zeg ik en begin boos te worden.

"El, rustig. We hebben het hier al over gehad." Zegt Anna terwijl ze zelf ook rustig blijft. "Je kan het toetje ook straks nog krijgen."

"Liever na het bellen." Mompel ik.

Na het eten moeten we het eerste uur bij de begeleidsters blijven, omdat ze bang zijn dat we ons eten uit gaan spugen.

Ik heb nooit de gedachte gehad om te uit te spugen, dus dat zou ik nu ook niet doen. Ik vind het dus nergens op slaan, maar ik snap het wel.

"Goed dan, pak de telefoon maar. Als je wat rustiger wilt praten dan mag je in de keuken staan, maar niet in een aparte kamer." Zegt Anna.

Ik sta op en rol mijn ogen op het moment dat ze het niet kan zien. Ik pak de telefoon en toets Luke's nummer in.

"Hallo met Luke." Zegt hij.

"Hey Luke, met mij. El." Zeg ik glimlachend en ik loop naar de keuken.

"El! Hoe is het met je?" Vraagt hij. "Is het een beetje leuk daar?"

"Het gaat wel redelijk. Ik word vol gepropt met eten, maar goed.. mijn begeleidster is wel aardig en ze helpt me wel goed vind ik." Zeg ik en ik kijk even naar Anna.

Ze heeft haar arm om de inmiddels huilende June geslagen, ze wilt waarschijnlijk niet meer eten.

"Ben je er nog?" Vraagt hij.

Problems  ۵  5SOS ۵ Wattys 2019 WINNERWhere stories live. Discover now