Problems ۵ 5SOS ۵ Wattys 2019 WINNER

22.

Pov Ellie.

"Ellie?" Vraagt Anna als ze mijn kamer binnen komt. Ze loopt naar mijn raam en schuift de gordijnen opzij. "Het is al half tien, je moest er allang uit zijn. Het ontbijt begint om negen uur."

Ik mompel wat en draai mijn rug naar haar toe.

"Hé El, wat is er?" Vraagt ze en ze komt op mijn bed zitten.

"Ik wil niet uit bed." Zeg ik zacht. "Dan moet ik weer eten en praten."

"En dat wil je liever niet?" Vraagt ze rustig. Haar hand glijdt door mijn haren.

Ik schud mijn hoofd en voel de tranen in mijn ogen prikken. Door het praten met mensen durf ik me vaker te laten zien als ik emotioneel ben. Ik huil vaker als ik praat en ik kan het op de een of andere manier niet stoppen. Het is gewoon niet tegen te houden.

"Dat kan gebeuren, dat je zo'n dag hebt dat je niks meer wilt doen. Je hebt alleen maar zin om in bed te blijven liggen en om met rust gelaten te worden." Zegt ze.

Ik knik en draai me om zodat ik haar aankan kijken.

"Maar weet je nog waar we het over hebben gehad vorige week?" Vraagt ze.

"We hebben het overal over gehad." Mompel ik en ik veeg mijn tranen weg.

"Je kunt er zelf voor kiezen of je beter wil worden of niet. Alleen jij kunt ervoor zorgen om beter te worden. Wij zijn hier alleen maar om je te steunen." Zegt ze en ze wrijft rustgevend over mijn bovenarm.

Ik weet dat ze gelijk heeft. Ik ben de enige die er zelf voor kan zorgen dat ik beter word. Ik kan er zelf voor kiezen om mijn leven weer op te pakken, maar het is makkelijk gezegd.

"Toch?" Vraagt ze.

"Ja." Zeg ik zacht en ik voel de tranen weer opkomen.

"En het is helemaal niet erg als je soms een kleine terugval hebt. Dat is heel normaal, dat heeft iedereen wel eens. Alleen je moet er niet in blijven hangen." Zegt ze. "Dus ik wil wel dat je eruit komt."

"Ja dat weet ik wel, maar ik wil gewoon naar huis. Ik wil gewoon weer dat het zoals vroeger was. Toen ik nog klein was, toen was het nog fijn." Zeg ik snikkend.

Ze knikt en luistert naar me.

"Ik wil gewoon weer een keer bij mijn vrienden op de bank zitten en gezellig pizza eten terwijl we een grappige film kijken." Zeg ik.

"Hoe sneller je uit bed komt en hoe sneller en beter je dingen weer gaat doen, hoe sneller je ook weer thuis bent." Zegt ze.

Ik knik en veeg mijn tranen weer weg.

"Je mag van mij nog wel even onder de douche stappen en dan wil ik dat je daarna beneden komt om te ontbijten." Zegt ze.

Ik knik en sla de dekens van me af.

"Je bent al heel goed op weg, Ellie. Je doet het super goed. Ik ben trots op je." Zegt ze glimlachend.

Ik glimlach kleintjes en ik voel haar armen om me heen. "Dank je wel, Anna." Zeg ik en knuffel haar terug.

"Ik ga alvast naar beneden en dan zie ik je zo. We gaan straks spelletjes doen." Zegt ze als ze opstaat.

Ik knik en sta ook op. Ik loop naar mijn badkamertje als ze de kamer uit is. Ik stap onder de douche en was mijn lichaam. Een warme douche helpt me altijd te ontspannen. Zodra ik klaar ben droog ik me af en trek ik mijn kleding aan.

Morgen mag er weer bezoek komen en ik hoop stiekem dat Luke weer komt. Mijn moeder kan morgen niet komen, omdat ze moet werken, maar ik vind het niet erg. Eén keer mijn moeder of mijn broer niet zien valt wel mee.

Ik zucht diep en wrijf over mijn slaap voordat ik naar beneden loop om te ontbijten.

🥰🥰🥰

Hey jongens, er staat een nieuw 'boek' online. Het is niet echt een boek, het is meer een verhaal. In dat boek schreef ik wat in me op kwam, het was een uitlaatklep voor me en ik wilde dat graag met jullie delen. Het boek heet 'Dear Story'.