Noszenie Gaika

78 19 0
                                    

~~Vita Maiorum~~   

W czasach Słowian, nikt na wsiach nie wyobrażał sobie początku wiosny bez tradycyjnego gaika, kogutka i topienia Marzanny

Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.

W czasach Słowian, nikt na wsiach nie wyobrażał sobie początku wiosny bez tradycyjnego gaika, kogutka i topienia Marzanny.  My skupmy się na gaiku. Chodzenie z gaikiem odbywało się w tak zwaną niedzielę gajową, która wypadała dwa tygodnie przed Jarym Świętem. Kobiety w towarzystwie młodych dziewcząt ruszały na obchód wsi przed świtem. Na dworze jeszcze panował mrok, gdy pukały gaikiem do okien domów i budziły gospodarzy. Wizycie towarzyszyły zawsze żarty oraz śpiew. Zwykle w prezencie dziewczyny otrzymywały jajka.

Gaikiem było zwykle małe drzewko, mogła to być nawet niewielka choinka

Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.

Gaikiem było zwykle małe drzewko, mogła to być nawet niewielka choinka. Na jego gałęziach wieszano ozdoby, wstążki z bibuły czy zrobione z wydmuszek pisanki. Gaik musiał być możliwie jak najbarwniejszy i wesoły, bo symbolizował radość z nadejścia wiosny. Jego wizyta w zagrodzie zapowiadała pomyślny rok. Szczęście, także przy wiosennym siewie, miało gwarantować wręczenie gospodarzowi przystrojonej na wzór gaika gałązki z drzewa.  

Kryjąc się w Łanie Zbóż (życie Słowian)Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz