Kryjąc się w Łanie Zbóż (życie Słowian)

Symbolika słowiańskiego ubioru

~~Vita Maiorum~~ 

Od niepamiętnych czasów Słowianie wierzyli, że ubranie, które zostało wykonane prawidłowo i z uczuciem nie tylko zdobi człowieka, ale daje również ochronę przed złymi siłami. Tradycyjna symbolika kolorów Słowian jest interesująca. Jest taka ciekawostka która mówi, że dana osoba rozpoznaje kolor nie tylko wzrokowo, ale także przez skórę. Z tego powodu, kolor naszego ubioru stale wywiera na nas wpływ, nawet, jeśli nie możemy tego dostrzec. Nasi przodkowie byli tego świadomi. Na przykład, umieszczano czerwoną wełnianą chustę na poparzeniach lub stanach zapalnych, a jeśli ktoś często cierpiał na histerię, to czasem przewiązywano mu oczy zieloną tkaniną i zostawiano tą osobę na jakiś czas w stosie świeżo skoszonego siana.

W słowiańskiej tradycji, preferowane są ubrania z białego płótna, ponieważ zgodnie z tradycją Słowian, biały reprezentuje absolutną wolność od wszystkich przeszkód i wybór wszystkich możliwości. Biały reprezentuje także rozwiązanie problemów i nowy początek.
Jest więc rzeczą oczywistą, że codzienne ubrania noszone przez naszych przodków miały zróżnicowane kolory i odcienie, a odzież odświętna była biała, co ułatwiało dostrzeżenie ważności obrzędu. Na białym stroju można również było zobaczyć niezakłócony kolor aury i sprawdzić czystość intencji. 

Podstawowy kolor haftów to czerwony. Ten kolor symbolizuje ogień słońca oraz krew, uosabia siły życiowe i męską energię. Odzież ochronna dla dzieci była wyszywana wyłącznie czerwoną nicią. Czerwień była często uzupełniona czernią - inaczej kolorem Matki Ziemi - symbolem płodności, który kobiety stosowały w celu ochrony przed niepłodnością. Do odzieży męskiej stosowano ciemnoniebieską i zieloną nić. Ciemnoniebieski, który symbolizuje niebo i wodę, nie pozwalał noszącemu zginąć od szalejących żywiołów, oraz ułatwiał zastanawianie się nad sobą i samodoskonalenie. Zielony, występując jako symbol roślinności i fauny, chronił noszącego od ran.

Ozdoby nie były noszone tylko dla piękna. To, co obecnie nazywamy "biżuterią" miało magiczne znaczenie w starożytności. Były to święte talizmany. W związku z tym łatwo jest zauważyć, że strój kobiecy u starożytnych Słowian zawierał o wiele więcej biżuterii niż męski. Powodem tego było to, że kobietę uważano za bardziej świętą niż mężczyzn. I tutaj wszystkie przedstawicielki płci pięknej mogą piszczeć z radości. A dlaczego tak było? Po pierwsze, kobieta rodzi dzieci. Ten jeden fakt natychmiast podnosił kobietę do wysokiej, wręcz kosmicznej rangi. 

Starożytni ludzie uważali, że kiedy kobieta rodzi, święty duch przodka wchodzi w jej ciało aby wcielić się ponownie. Czyli pogańska reinkarnacja. Współcześni biolodzy piszą, że to właśnie kobieta zachowuje ,,złoty zestaw" genów swego plemienia, narodu i rasy. Natomiast mężczyzna jako zjawisko biologiczne, jest o wiele bardziej podatny na wszelkiego rodzaju zmiany. Po drugie, to właśnie kobieta okazuje się być skarbnicą starożytnej mądrości pokoleń, mitów i legend. To kobiety przekazują dzieciom filozofię i sposób myślenia, opowiadają historie i legendy o ich rodzinie i narodzie jako całości.

Z powodu tego, że kobieta była uważana za świętość u Słowian, koniecznością było roztoczenie nad nią szczególnej opieki i ochrony. Tysiące lat temu, mężczyźni nie tylko chcieli ozdobić swoje córki, siostry i żony. W pełni świadomie starali się chronić najcenniejszą rzecz jaką posiadali, starali się strzec duchowego i fizycznego piękna przyszłych pokoleń przed wszelkiego rodzaju nadużyciami. Dlatego tradycyjna słowiańska odzież i ozdoby są skomplikowanym systemem symboli i talizmanów ochronnych, z których każde spełnia określoną funkcję.  Ciekawe jest to, że odzież dla nowo narodzonego dziecka była robiona ze starych ubrań rodziców, by swoją aurą mogli je chronić przed złymi mocami.