The Alluring Scent

IV

Golden

Nang makauwi na si Luna sa bahay, nagpaalam siya sa tiyahin na pupunta siya sa isang library ng bayan para manghiram ng libro. She loves to read and paint, minsan na siyang naka-benta ng artwork niya, kaya naman dadaan din siya sa bookstore para bumili ng art supplies. Pumayag naman ang tiyahin, sumabay siya rito pabalik sa sentro ng bayan, mayroon kasing pagmamay-ari na bread shop si Cecilia at umuwi lang dahil may kinuha sa bahay.

Pagkarating sa shop ay kumuha muna ng baguette si Luna dahil medyo nagutom siya. Ninanamnam niya ang tinapay habang naka-upo sa likod ng glass display. Kilala niya na ang mga trabahante ng tiyahin sa shop kaya nakipag-kwentuhan muna siya sa iba saglit habang si Cecilia naman ay nasa loob ng kusina.

Ilang sandali ay may pumasok na lalaki. The guy was wearing a white shirt and black slacks, he was much older than her but younger than her aunt. He is handsome and has a manly posture, kung tatabi siguro si Luna dito he would tower over her. The man went straight to the counter.

Luna wondered if they’ve met before because he seemed rather familiar kahit hindi niya maalala kung bakit. Wait, that’s what she’s been feeling ever since she came to this place.

“Good afternoon, Mr. Ambrose, ano pong maipag-lilingkod ko?” Ani Malia na siyang cashier ng shop. “Gusto niyo po bang ipatawag ko si ma’am Cecilia?”

Nagtaka si Luna sa inasta ni Malia. Mukhang importanteng customer ata itong lalaking nasa harap nila ngayon at kailangan pang ipa-tawag ang kanyang tiyahin.

“No need.” Marahan nitong sagot. His voice was deep and a bit husky. Luna was startled when he looked at her. “I want that.” Sabay turo nito sa kanya--ay mali sa hawak niya pala. Medyo nag-assume naman si Luna.

“Okay, sir. Ilang piraso po ba?” Ani Malia na kumuha na ng baguette.

"Ten." Tanging sagot nito.

Ang rami naman, suguro di lang siya ang kakain. Isip ni Luna

Inubos naman agad ni Luna ang kinakain, uminom ng tubig at tumayo na. “Ate, paki-sabi na lang kay tita na aalis muna ako.” Paalam niya dito.

“Sige ingat ka, balik ka agad ha.” Pag-papa-alala niya sa dalaga. Tumango naman si Luna.

Umikot siya para maka-labas ng counter, nung napansin niyang nakatingin sa kanya ang lalaki ay yumuko siya ng kaonti para mag-bigay galang at umalis na.

Inuna niya muna ang pagbili ng art supplies dahil mas malapit lang ang art store sa shop kesa sa library. Pagpasok niya ay tumunog yung wind chime na nakasabit sa pintuan. She can’t help the giddiness she’s feeling, she can’t wait to start painting. Pagkatapos niyang mabili ang kailangan niya ay lumabas na siya.

"Brookshire library..." Paling-linga siya habang hinahanap ang building na may 'Brookshire library' na sign sa labas.

Pagdatingin niya sa library, napatingin siya kabuoan ng gusali. Medyo luma na ito pero malinis naman. Pagpasok niya maamoy agad ang mga librong may kalumaan na, inilagay niya muna ang mga pinamili sa baggage counter. May nasa limang tao lang ata ang ang nasa loob, kasali na ang librarian. May tahimik na nagbabasa, yung isa nga nakatulog na sa sobrang tahimik.

Hinanap ni Luna ang 'mystery fiction' section ng library. Mahilig kasi siya sa ganoong genre, yung inaakala mong kakampi yun pala yung kaaway, maraming sekreto at mga naka-tagong nakaraan. Pinili niya ang librong 'Dark Secrets', its a compilation of two stories of different girls in the same place.

Kumuha pa ng isang libro si Luna at naisipang magbasa muna bago bumalik sa shop. Umupo siya sa gilid ng bintana at nagbasa. Di niya na namalayan ang oras at papatingin niya sa labas at nakitang lunubog na ang araw.

"Ang bilis naman ng oras." Binitbit niya yung dalawang libro na kukunin niya, at naglakad papuntang front desk para mahiram niya na.

Pagkalabas niya may narinig siyang tugtuh ng mahinang musika, bitbit ang mga gamit ay wala sa sariling sinundan niya ang tunog na naggagaling sa gubat sa likod ng library.

Para itong nanghihypnotismo, naka-tingin lang sa harapan na naglakad si Luna patungong gubat. The light barely touches the ground dahil sa mga puno. May maririnig na kaunting mga ibon at mga kaluskos ng maliliit na hayop na gumagala sa gubat. Luna snapped back when she heard a growl then nakita niya ang isang itim na lobo- no scratch that- isang malaking lobo.

Her eyes widened in fear, bakit ako nandito?!

Hindi mapakaling tumingin siya sa paligid, then she heard it again her head slowly turned to it where she saw its teeth baring at her na parang gutom na gutom. It growled at her, gusto niyang umalis pero di niya magawa, parang napako siya sa kinakatayuan niya. She screamed nang magsimula itong tumakbo sa kanya. Wala siyang magawa kundi ang bitawan ang mga gamit, napaupo at napahawak na lang sa ulo.

She waited to feel pain but nothing happened, she opened her eyes nang ma-realize niyang tumahimik bigla ang paligid matapos niyang marinig ang isang malakas na galit na tahol. Then she found black wolf lying on the ground dead with another wolf on top of it, its mouth slowly releasing the it's neck.

It was much bigger than the wolf who tried to attack her. Luna released a shaky breath at sinubukang umatras kaya lang ay nawalan siya ng balanse, natumba siya at napa-upo mismo sa lupa.

She yelped, and because of the sound the wolf’s attention was directed to her. Nanlamig siya, her lips trembled nang maglakad ito patungo sa kanya. Although she was frightened she can’t help but marvel at the silver fur of the wolf and as it gets closer to her she noticed its bright golden eyes.

Hindi niya inalis ang kanyang mga mata rito dahil pakiramdam niya ay lalapain siya nito kapag pumikit siya. Will this be her end? She just made a friend.

Luna was startled nung bigla itong humiga, the wolf placed its large head on its paws at nakatingin lamang sa kanya. She was confused at the wolf’s behavior, pagtingin niya sa lobong gustong manakit sa kanya ay napasinghap siya nang makita na ang dati nitong katawan ng lobo ay naging tao. Dumudugo ang leeg nito. Nanginginig na napatingin ulit siya sa lobong nakakatitig sa kanya haggang ngayon.

Her breathing deepen, hindi niya alam kung ano ang nangyayari. Paanong nagkaroon ng ganito nilalang? Impossible! Napaka-imposible. Yan ang mga naiisip niya hanggang ngayon. Sinalubong niya ang mga tingin nito na parang naghihintay nang magiging reaksyon niya.

Dahil na rin sa sobrang gulat niya sa nagyari ay nilamon ng kadiliman ang kanyang paningin at nawalan ng malay.