WHISPER

Case 10

░▒▓█►─═  ＷＨＩＳＰＥＲ  ═─◄█▓▒░
▶C a s e  10

Napabuntong hininga ako ng malalim bago lumabas ng skwelahan, nanlalambot. Hindi ko alam kung bakit pero kinakabahan ako sa sinabi ni Night.

I excuse myself from Geo and Freya after what he said.

"May pag uusapan lang kami saglit." Nahihiya kong sabi sa dalawa, paano ba naman kasi, ang awkward na unang balik ni Night ay diretso niyang sinabi na ako ang ipinunta niya dito. Nakita ko ang nagtatakang mukha ni Freya at si Geo na mukhang may gustong sabihin pero nanahimik nalang.

"What is it that you need to say? Bakit may pa-private ka pang nalalaman?" Napaatras ako ng bahagya at ipinag ekis ang kamay ko sa harapan ng dibdib ng i-lock niya ang pinto ng bakanteng silid na pinasukan namin.

Ngumisi lang ito at tinignan ako mula ulo hanggang paa.

"H-Hoy Night! Umalis ka lang ng isang taon, pinagnanasahan mo na a--" Naputol ang sasabihin ko ng humagalpak ito ng tawa.

"If you could only see yourself, damn!" Hindi pa rin ito tumitigil sa pagtawa. Napahinto ako bukod sa kahihiyang natamo, napansin ko din ang malaking pagbabago niya, mula sa seryosong Night na kilala ko na minsan lang ngumiti, heto siya ngayon at tumatawa pa ng parang wala siyang pake sa mundo.

Anong nangyari sa isang taon na umalis ka, Night?

"Oh, bakit nanahimik ka? Don't tell me you're still thinking that I will--" Ni hindi niya matuloy ang sinasabi kakatawa.

"You really changed." Seryoso kong sagot na nagpatigil sa kanyang pag tawa.

"People does." Pag kikibit balikat nito.

"I' m happy for you then. Whoever or whatever it is that making you happy, I want to say thank-" Natigilan ako ng ngumiti itong muli at lumapit sa'kin para guluhin ang buhok ko.

"You'll meet her soon." Natulala ako, talagang nagbago siya! Now I envy that her' for making Night smile this way!

Night is like a brother to me, kapag may away kami ni Geo, siya ang nasasandalan ko. Kahit noong mga bata pa kami, siya ang natatakbuhan ko kung kaya't ang bata kong puso ay minsan nang nahulog sa kanya. Pero dati yun. Now, everything have changed. I see him as a brother. Nothing more.

"I wonder who's that lucky girl?" Pang aasar ko dito. Halos mapamura ako sa isip ng makita nanaman ang ngiti niya.

That girl sure is something! I never imagine that Night will smile like a crazy dog my whole life!

Kilala ang mga Sarmiento sa pagiging seryoso at mapanganib. Their family is big and well known not just in our city but almost around the country! May kanya kanya silang pagkakakilanlan. There are also some rumors that their family hides something, that they can do extraordinary things. That they came from different world, ni hindi nila ipinagkakaila iyon, kaya hindi ko alam kung maniniwala ba ako, o sinasakyan lang niya ang mga sinasabi ng tao.

Now I wonder, will Night believe me if I told him my ability?

"Not now, Thryll. I came here because someone ask for my help."

"Huh?" Anong koneksyon non sa'kin?

"I know you're not like any other Thryll." Kumunot ang noo ko sa sinabi niya, pero kssabay din nito ang pagkalabog ng dibdib ko.

"W-What do you mean?" He smirked with that.

"You're not just an ordinary Psychic, Thryll. You're more than what you think you are." Namutla ako sa sinabi niya. How did he know that?

"You can talk to souls and you help them." It's not a question but a statement. I was caught offguard.

Hindi problema sa'kin kung sasabihin ko kay Night ang totoo. Mapagkakatiwalaan ko naman siya, ang hindi ko lang maintindihan ay kung paano niya nalaman ang sikreto ko.

Is it true that Sarmientos are never ordinary?

"You're not a player of Enigma. Are you?" Kumunot ang noo ko sa sinabi niya.

I've heard that app, may nagpasa sa'kin non dati, pero dahil mas hilig ko ang magbasa ng mga msytery books kesa sa maglaro, binalewala ko 'yon.

"What's with that game?" Takang tanong ko.

"That game can give someone a ability that ordinary people cannot have." Now I'm more confused.

"That's crazy. It's just a game, saan mo nalaman yan?"

"Some of my cousins are into it." Saad nito na parang wala lang sa kanya.

"You're not a Sarmiento nor a player of that game, I wonder where your ability came from?" Kinabahan ako sa tono niya. Ano pang alam mo, Night?

"Shocking, isn't it?" Natatawa nitong sabi pero hindi ko magawang suklian ang tawa niyw. Seryoso lang akong nakatingin sa kanya.

"Who are you really, Kryptonite Sarmiento?" Lalo siyang natawa sa sinabi ko.

"Chill, Thryll. Ako pa din 'to. It just happened that I found out your secret when someone asked for my help."

"W-Who?" Kinakabahan kong tanong.

He just smirked. "It doesn't matter now, I'll tell you, but for now, you need to stop what you are doing or you'll never have a ordinary life." Ngayon ay nagseryoso na ito. I can feel his concern. Pero hindi ko makuha kung bakit niya ako pinapatigil. Hindi siya ang unang nagsabi nito sa'kin. Someone already gave me a warning for this too.

"I'm not ordinary, matagal ko nang tinanggap." Mahina komg sagot dito.

"You're not. But they will abuse you if you keep on doing that." Kumunot ang noo ko sa sinabi niya.

"Abuse what? Sa tagal kong tumulong, wala naman gumawa sa'kin ng masama. They even thanked me! And that's enough for me, I'll gladly help if someone is in need! Lalo na kung kaya ko naman." Napataas na ang boses ko kaya napayuko ako, nahihiya.

"I understand, ayoko lang may mangyaring masama sayo. You're like a sister to me, Thryll. Sana pag isipan mo." Huli niyang sabi bago tapikin ang balikat ko at umalis.

║▌║█║▌│║▌║▌█
Sorry for the late update.
Sobraaang hell week ang mga
nagdaang linggo at mga darating
pa kasi puro majors and paper works
na sa school. But rest assured, mag uup-
date pa din ako dito at tatapusin ko ang Enigma.

Happy reading everyone! Comments are highly
appreciated. Feel free for ask a dedication, wag pm,
makakaligtaan ko. 💖💖