《39》İşte Busun Sen

Start from the beginning
                                    

Bu kız gerçekten oldukça ilginçti. Ona bir lolipop verdim.

" Bu kavga ikimizin de ilgi alanı dışında. Olimpiyatlara katılmalısın. Beyinler yarışır ha ne dersin? "

Bu kızın matematiğine güvenmesine şaşırmıyordum. Genelde sınavlarda en üst sıralarda-sadece matematikte- oluyordu. Özünde iyi bir kızdı ama ortada bir tayfa meselesi var canım.

Onu başımla onaylayınca hızlıca yanımdan uzaklaştı. Sanırım hücrelerinde gereğinden fazla mitokondri var yoksa bu hız bu enerji başka türlü olamaz.

O uzaklaşır uzaklaşmaz uzun boylu sarışın bir çocuk Yağan'ın karşısına geçti.

" Selam ben Uras. Çok yakılıklısın. Acaba eşcinsel misin? "

Heh. Bir gayimiz eksikti o da geldi tam oldu.

Son zamanlarda gay bir arkadaş istemiştim bu doğru ama gay bir rakip istememiştim.

Kaşlarım istemsizce çatılırken Yağan'ın kolunu iki elimle kavrayıp kafamı koluna yasladım.

"Üzgünüm sevgilisi var."

Bugün ne yaptığım sürekli sonradan dank ediyor ya. Ne yaptım lan ben az önce ?

" Ödeştik. Sen benim rezilliğimi kapattın ben seni kurtardım. "

İyi bari mantık hala tam olarak çekip gitmemiş bende. Bahane bulabildim.

Yağan hala şaşkınlıkla bana bakarken kolunu iyice kavradığını fark edip hızlıca bıraktım.

Ahenk'in bağırışını duyunca kendime geldim. Giray'ın omzuna oturmuş kafasını ısırıyordu.

Kavgaya Efta bile katılmıştı. Atakan'ına bir şey olacak diye ödü kopuyor.

Yanıma burçcu kız geldi.

"Giray yine sinir krizi geçirecek. Çabuk arkadaşlarını da al git Erva. Bu hiç iyi olmaz. Bu sefer okuldan atılır."

Burçcu kızın gözündeki endişeyi görebiliyordum. Dediğini uygulamaya karar verip kendimi kavganın içine attım. O da öyle.

Ne kadar ayırmaya çalışsam da başarısız olup dayak yiyordum. Kavgadan yavaşça sıyrılıp kenara geçtim. Aklını kullan Erva.

Buldum.

" MEHMET HOCA BURAYA GELİYOR ÇABUK AYRILIN.

Sesim kapalı alan olduğu için yankı yaparken taktiğim işe yaramıştı. Iki grup ta bir kenara çekilirken hepsi bana bakınca somurttum.

Giray'a dikkatimi verince gözünün döndüğünü fark ettim. Yavaşça yere otururken titremeye başlamıştı. Giray'ın yanındaki oğlan bir anda Leyla diye bağırdı.

Bizim burçcu kız koşarak öne çıkıp Giray'a sarıldı. Demek adı Leyla'ymış. Bu çok tehlikeliydi. Ona zarar gelebilirdi.

Hepimiz şaşkınlıkla bakarken Giray'ın titremeler yavaşladı. Leyla kafasını kaldırıp ban bakarken sessizce fısıldadı.

"Teşekkür ederim. "

Ağlıyordu. Sanırım Giray'ı çok seviyordu. Onun için üzülmüştüm.

" Giray. Benim bak Leyla. Kendine gel sakin ol. Giray beni duyuyor musun? "

Bizimkiler sessizce onları izlerken Leyla diye bağıran çocuk biza baktıp bağırdı.

" Gidin. "
Dedikleri kısa ve netti. Bizimkiler yavaşça ayrılırken Ahenk gitmek istemeyen Utku'yu çekti. Ne düşündüğünü bilmiyorum. Utku bu. Belli olmaz.

Sona ben kalmıştım. Asi(l) Tayfa'ya son bir bakış atıp yavaşça salondan çıktım.

Bu tür şeyler beni çok etkilerdi.

°●○•°●○•°●○•°●○•°

- " Nasıl titrediğini gördünüz mü ? Çok korkunçtu..."

Efta konuşmaya devam ederken koca odada sadece benim kullandığım çalışma masasından bağırdım.

" Eftalya. Odaklanamıyorum."

Efta ağızına gizli bir fermuar çekti. Testime döndüğümde fısıltılarla konuşmaya devam edince kimsenin görmeyeceğini bile bile göz devirdim.

Eftalya konuşmaya devam ederken odaklanmak benim için iyice zor oluyordu.

Tepkimi belli edercesine sert adımlarla elimde test kitabım ile birlikte odadan çıktım. Çıkarken kapıyı da sertçe çarpmayı unutmadım.

Yurttan çıkınca doğruca yurdun arka bahçesine yöneldim. Orada çardaklar ve puflar vardı. Oldukça huzurlu bir ortam diyebilirim. Yurdun arka bahçesi küçük bir yuva gibidir.

Arka bahçeye geçmek için yurt ve okul duvarları yüzünden karanlık olan dar bir yoldan geçmemiz gerekirdi. İnanın bana çoğu öğrenci sırf o yoldaki kokudan dolayı yurdun bahçesini kullanmazdı. Yatılı olmayan öğrencilerin girmesi yasaktı zaten.

O yola girdiğimde ileriden bağırış sesleri geliyordu. Başlangıçta tereddüt etsem de ilerlemeye devam ettim.

" Neden ya neden ? Okuldan atılabilirsin ama gelmekten kendini alıkoymuyorsun. Giray öğren artık bazen kaybederiz ve sen bu dik kafalılıkla zamanla beni de kaybedeceksin görmüyor musun ya ? Canımı yakmaktan başka hiçbir şey yapmıyorsun."

Bu Leyla'ydı. Muhtemelen Girayla kavga ediyordu. Sesindeki ağlamaklı tını yüreğimi burktu. Bu garipti. Benim gibi bir duygusuzu bile duygulandıracak bir ses tonu...

"Sen çok farklı mı olduğunu sanıyorsun Leyla. Anlamıyorsun değil mi benim için değerli olan bir şeydi. Kaç hafta o ödülün hayalini kur-"

Giray'ın sesini bağırarak kesen Leyla ve neredeyse diplerine kadar gelmiş olmama rağmen fark edilmeyen bir adet ben...

" Bu o kıza zarar vermeni gerektirmiyordu Giray. Ahenk'ten özür dilemezsen beni unut. "

Giray elini havaya kaldırınca ağlamakta olan Leyla kendini çekirdeğine çekti. Sevdiği çocuktan deli gibi korkuyordu...

Giray derin bir nefes alıp elini indirirken sessizce özür diledi.

" İşte busun sen. "

Leyla arkasını dönüp giderken Giray bileğini tuttu ve kendine çevirdi. Tam tekrar elini kaldıracakken kendimi bir anda Giray'ın bileğini tutarken buldum. Eli havada kalmıştı.

Ne yapmıştım ben ?

Hi guys

Biraz geç oldu bunun için hepinizden özür dilerim.

Elif.

Yatılı OkulWhere stories live. Discover now