ABİLERİM

*1

Hayatım babama gelen bir telefonla tamamen değişmişti.Hayallerimin gerçekleşmesi için gerekli olan ilk adım gerçekleşmişti.Bu ilk adım ne miydi?

Tabi ki Kore'ye gitmek.Babamın Kore'de ki bir şirkete başvurması ve işe alınması sayesinde hayalini kurduğum şeyleri gerçekleştirebilecektim.

Bavulumu toplamış, yatağımda oturup Kore'de nasıl bir hayat yaşıyacağımız hakkında düşünüyordum.

Bu arada ben kim miyim?

Ben Güneş.Güneş Aslan.19 yaşındayım.Sıradan bir Türk kızıyım.Size anlatabileceğim çok farklı bir özelliğim yok.Sanırım tek farklı özelliğim eşşiz bir sesimin olması ( Bu tabi ki ailemin ve akrabalarımın söylediğine göre söylediğim bir şey.)

Annem bana seslendiğinde artık gitme vaktinin geldiğini anlamıştım.Son kez odama baktım ve bavulumu da alarak dışarı çıktım.Sanırım tek özliyeceğim şey odam olacak.Babam elimden bavulumu alarak taksinin bagajına koydu ve bende bu sırada taksiye bindim.Babamda binince taksi hareket etti. Araba hareket ettikçe kalbimin atışı daha da artıyordu sanki.

Havaalanına gelince kontrolden geçtik ve bizi Kore'ye götürücek olan uçağa bindik.Koltuğum annemlerden farklı bir yerdeydi ve yanımda kimin oturacağını bilmediğim için biraz telaşlanmıştım.Neyse ki yanıma bir teyze oturdu ve biraz da olsa rahatladım.

11 Saat Sonra

Gözlerimi açtığımda ucağın inmek üzere olduğunu anladım.Uçağa bindiğimizden beri uyuyordum bu yüzden yüzüm çok şişmişti ama aldırmadım.

Uçak piste inince herkes gibi bende ayağa kalktım ve uçaktan indim.Havayı içime çektim ve uzunca bir süre gülümsedim.Olmuştu.İlk hayalimi gerçekleştirmiştim. 2. hayalimi soracaksanız onu da zamanı gelince öğreniceksiniz.

~~~~~~~~
Umarım ilk bölümü beğenirsiniz.Daha önce hiç kitap yazmadım.Yani çok acemiyim.Eğer hatalarım varsa bunu bana söyleyin ki hatalarımı düzeltebileyim.Lütfen oy vermeyi unutmayın.Okuduğunuz için teşekkürler.