BÖLÜM 1: BEKLEYİŞ✨

8K 420 129
                                    

Selamun aleyküm sayın Gizli Saye okurları 🥰
Gizli Saye benim ilk göz ağrım. Bu yolda bana destek veren tüm arkadaşlarıma ve siz değerli okuyucularıma çok teşekkür ediyorum. Verdiğiniz desteğin çok çok altında da kalsa yazarlığım sizin için elimden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyorum. Hatalarım varsa şimdide af diliyor ve sizi ilk bölüm ile başbaşa bırakıyorum ☺️

Başladığınız tarihi buraya bırakabilirsiniz💬



ENİS'DEN...

"Uzun ve karlı bir İstanbul akşamında başlasaydı hikayemiz. Sorunsuz, vaktinde, tamda olması gerektiği gibi. Aşık olsaydım sana ve sonra sen de bana.

Bir pencere kenarında ansızın vurulsaydım her şey masallarda ki gibi ilerler miydi..?

Bilmiyorum...

Bildiğim ve sonsuza tek savunacağım tek şey yaşımın hiçbir ehemmiyeti olmadan seni her daim sevmiş ve sevecek olmam."

Bilmem kaçıncı yazışımdı ona. Bilmem kaçıncı sohbet ediş hayalimin hüsranıydı bu yazı. Bu hayalini kurduğum konuşmalardan sadece birini onunla yapma hayali bile yetiyordu garip gönlümün mutmain olması için. Onu sevmek bana iyi geliyordu. Onun baktığı pencereden dünyaya bakmak iyi geliyordu. Çünkü onunla tanıyordum ben asıl dünyayı. Muhabbeti. Sevmeyi...
O'nu (cc) sevmeyi...
O'nun (cc) için sevmeyi...
İnsanın sevdiği kişide Allah'ı tanıması çok başka bir şeydi. Evet bende müslümandım. Allah ebeden onlardan razı olsun ailemde iyi bir kul olmam için ellerinden geleni yapmışlardı ve yapmaya devam ediyorlardı. Ama şöyle bir gerçek vardı ki günümüzde gençler ilgi duyduğu şeylerin etkisinde çok çabuk kalıyordu. Bu bir kişi, bir grup, hatta bir müzik tarzı bile olsun kişinin hayatında çok kalıcı ve büyük hasarlara yol açabiliyordu. Ben şanlıydım sanırım bu konuda. Onu tanımıştım ve o beni hep güzelliklerin peşine sürüklemişti. En büyük ibadet olan tefekkürü bir yaşam tarzı haline getirmişti bende. Bakmayı öğretmişti bana. O bana güzele bakmayı değil güzel bakmayı öğretmişti. Merhameti onunla birlikte tecrübe etmiştim bir sokakta. Rabbimin her an her yerde olduğunu ve ellerimi açıp "RABBİM sana sığındım." dediğim an "BUYUR KULUM." diyerek duama icabet ederek imkansızlıkları yıkmanın ne kadar kolay olduğunu öğretmişti. Onu önceleri seviyordum çünkü gönlümü gülümsetiyordu ama şimdi bir farklı seviyordum çünkü gönlümü vereni, gönlümde ona sevgiyle nasıl yer vermem gerektiğini öğreten Rabbimi tanımama ve bağımı güçlendirmeme vesile olduğu için.

Onu severken yaptığım hata şuydu belki de;

Doğarsın.                                                                                                                                                      Bebek olursun.                                                                                                                                                Sonra büyürsün çocuk olursun.                                                                                                                 Sonra yine büyür genç olursun.                                                                                                                  Biraz daha büyür adam olursun.                                                                                                                  Sonra seversin.                                                                                                                                              Çünkü sevmek büyük adamların işidir.                                                                                                      Sevmek büyük iştir.                                                                                                                                        Yani öyle derlerdi.

GİZLİ SAYE "SESLENDİRİLDİ"Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin