Chaos Through time 2 (dutch)

Van het een probleem komt het andere

Nate's POV:

2000 21 Februari
"Die gek die er 3 dagen is, is ongelofelijk." "Hoezo?" "Nou ten eerst heeft hij Niels vernederen en daarboven op is hij door hem zijn posities als leider verloren." "Dat ga je niet menen!" Zo ging het de laatste tijd erop de gang aan toe. Ik zoals altijd negeerde het. En bleef naar mij kamer lopen die ik nu met wezel en Jurre deelde.

Maar onder weg gebeurde er iets ongelofelijk ik kreeg schouderklopjes van de jongens, en knip ogen van de meiden. Ik snapte niet waarom. Tot dat ik mijn kamer binnen stapte. En voor de een of andere reden was Elena en de rest van het team er ook. Dus zodra ik binnen was gingen alle ogen meteen naar mij toe.

"Heeee daar is hij dan!" Hoorde ik John Helemaal achterin roepen. Hij stond zelfs zover dat ik alleen zijn zwarte haren kon zien.

"Waarom is iedereen hier?" Vroeg ik. En wezel wou wat zeggen maar de commandant kwam toen binnen. Dus iedereen ging gelijk in houding op wezel na. Hij gaf het teken dat we weer normaal konden staan. "Dames, heren. Aangezien Niels vrijwel gelijk na dat Nate naar het schoolhoofd is gestapt, en alles wat hij heeft gedaan heeft vertelt. En na de overhoring van Niels daarna natuurlijk van school is gestuurd." En iedereen waaronder ik begon te juichen. "Het enig is dat ook de hele school het weet en wie het heeft gedaan." En weer begon iedereen te juichen op mij na.

Toen het weer stil was ging de commandant weer verder. "Er zijn nog twee dingen die we moeten bespreken. Ten eerste ik wil het nieuwe lid van jullie team voorstellen, Wesley de Bruin." En Wesley bleef gewoon zitten en stak een hand op. "Welkom bij het team wezel." Zei ik terwijl ik hem een schouderklop gaf. Zodra het weer stil was ging de commandant weer verder. "Nu dan het laatste stuk dat ik wil bespreken. Wie de nieuwe leider wordt." En iedereen wijst gelijk naar mij.

"Hoezo ik." Vraag ik. "Nou omdat jij ten eerste Niels aan gaf bij het schoolhoofd. En ten tweede als jij er niet was had Niels elke meid van het team verkracht." Zei Jurre. Jurre is trouwens een jongen met kort zwart haar en is niet bepaald groot vergelijken met ons. En iedereen keek hem gelijk aan voor dat ze hem gelijk gaven. En hoe ik hem wou zeggen van 'maat dat is niet zo' is het toch wel zo. Als ik er niet was had Niels uiteindelijk iedere meid verkracht. Dus ik gaf in.

"Nou mooi dames en heren. Gaan jullie het maar lekker vieren, dan zorg ik dat dit in de documenten komt." En met dat liep de commandant weg. En iedereen keek naar mij. Voor een poosje was het stil tot dat Elena iets zei. "Dus.... Nate....wat gaan we doen?" Ik dacht hier geen seconden over en zei. "Hoe klinkt pizza?" Iedereen keek even rond. "Ik betaal de pizza's." Zei ik uiteindelijk waarnaar iedereen vol op juichte en naar de pizza tent in stad liep. Ik bleef nog even en zo deden wezel en Elena.

Elena keek nog ongemakkelijk naar wezel. Wezel keek van haar naar mij en van mij naar voor dat hij wat zei. "Wat ik wacht gewoon tot de leider naar buiten gaat." Zei hij nonchalant. Waardoor Elena naar hem keek en haar hoofd naar de deur schudde. Wezel keek haar even raar aan voordat hij het door had dat hij even weg moest. "Ooooooh. Um oké. Ik uuuuh ga wel achter de rest aan." En met dat liep hij weg.

Zodra hij de deur uit was begon Elena weer. "Dus." Zei ze ongemakkelijk. "Ja." Was het enige wat bij mij op kwam om te zeggen. "Bedankt dat je me nog van Niels redde." Zei ze out of the blue. "Ik had de kans niet gekregen om je sinds dien te bedanken." Na alles wat er is gebeurt was ik bijna vergeten waarom ik het lef kreeg om alles te vertellen. Waardoor Niels van school is gestuurd. "Geen dank hoor." Zei ik terug. "Ja wel." Zei ze een beetje boos. "Je hebt me gered van een verkrachter, en hem van school laten sturen." Ik dacht hier niks van. "Horen wat dat gewoon niet te doen." En ze kijkt me verbaast aan. "Ik bedoel je laat het klinken alsof ik iets speciaals ben. En dat ben ik gewoon niet." Ze keek echt kwaad. "Hoe kun je dat over je zelf zeggen. Je hebt meer lef dan de meeste hier, je bent slim, sterk, en je bent ontzettend...." opeens houd ze op waarom geen idee maar haar hoofd was net een tomaat. "En ik ben ontzettend?" Vroeg ik ze gaf me een antwoord maar het was zo zacht dat een decibelmeter het nog niet kan oppakken. "Sorry wat zei je?" Vroeg ik nog een keer. En voor ik het wist pakte ze me vol op me lippen en trok toen weg. "En je bent ontzettend knap." En met dat rende ze weg naar de rest.

Ik stondt verbaast in de kamer. Mijn brein kon het gewoon weg niet verwerken. Het enig wat nog in mijn hoofd door spoelde mompelde ik uit. "Ontzettend knap." En toen keek naar de deur. 'Dat is een manier om het te zeggen.' Dacht bij mezelf voor dat ik me zelf wakker schudde en naar de pizza tent liep.

Een ding dat ik was vergeten is dat z'n beetje iedereen van de school wel in de stad te vinden was op vrijdag avond. Dus overal waar ik naartoe gingen kwam ik wel iemand tegen die ik ken.

Uiteindelijk moest ik wachten bij een verkeerslicht. En terwijl ik daar stondt te wachten kreeg ik het gevoel als of er flink wat ogen op mij waren gericht. Toen ik me omdraaide zag ik achter me niks maar toen ik naar rechts keek. Zag ik daar een van de weinig teams die helemaal uit een geslacht bestond. Helaas voor mij was dat een vrouwen team. Normaal is dat geen probleem. Want dan maken ze gewoon wat grapjes over mij. Maar ik kijk in het midden en daar zag ik iemand met rood haar en een perfect gezicht. Dus het kon niemand ander behalve Sabrina zijn. Wat normaal ook geen probleem zou zijn. Helaas voor keek ze met een blik in haar ogen. Die wij mannen nu wel herkennen.

Ik draaide me terug naar de het verkeerslicht nog steeds wachtend tot dat het op groen springt. Uit de hoek van mij ogen zag ik haar nog steeds naar mij kijken. Helaas voor mij zag zij dit en zodra ze dat ziet gaat het plan dat ze altijd gebruikt van start.

Dat plan is namelijk zoveel mogelijk in je hoofd komen zodat je alleen aan haar kan denken. Dit doet ze tot dat ze er zeker van is dat je ja op de vraag zegt. En zodra ze je zat is je dumpen.

Gelukkig voor mij rijdt op het moment dat ze opstaat om naar mij toe te lopen een vrachtwagen voor bij. En het verkeerslicht springt op groen dus kan ik over steken. En door de vrachtwagen kon ze niet zien welke kant ik oploop. Dus nu maar hopen dat ze me niet vindt. En dan hoef ik niks over haar te zeggen.