Remembering Bambi (Babysitting 6 Aliens #2)

Chapter 19

彡 ☆ミ ☆彡 ☆ミ ☆彡 ☆ミ ☆彡 ☆ミ ☆彡 ☆ミ

●～* Memoria ●～*

[3RD]

"Ipinaghihiganti ko ang tatay ko."

"Sigurado ka bang iyan ang gusto niyang gawin mo?" Ngumiti siya ng malungkot.

Ang lalaking itinuring na kaibigan ng tatay niya ay nagagawa pang ngumiti. Iniyukom niya ang kanyang kamao.

"Atras." matigas niyang sabi. Pareho silang nagulat nang umatras nga ang kanyang kausap.

Gulat siyang tiningnan ng lalaki at ngumiti na may halong pride sa kanyang mga mata, "Gumagaling ka na, Daehyun."

Hindi nagsalita si Daehyun, marahil na rin sa gulat niya na nagamit niya ang kanyang kakayahan sa taong--

"Mukhang hindi mo na pala ako kailangan para tulungan ka--"

"TAHIMIK!" hindi niya alam kung ang pagtahimik ng lalaking nasa harapan niya ay dahil sa pag-control niya o dahil sa tono ng kanyang boses na pinaghalo ng galit at nagmamakaawa.

"Hindi dahil sa ibinahagi mo ang kakayahan mo sa tatay ko ay may obligasyon ka na sa akin." seryosong sabi ni Daehyun, "Hindi ako magtitiwala sa isang taksil! Sa isang pinuno na tinalikuran ang kanyang planeta!"

Ngumiti ng malungkot ang tatay ni Bambi at yumuko, "Hindi kita masisisi sa mga paratang mo sa akin. Pero nandito ang mga mahal ko, Daehyun. Nandito na ang buhay ko."

Walang-buhay na tumawa si Daehyun, "Kahit na talikuran mo ang mga tao mo? Ang planeta mo? Ang nag-iisa mong pamilya?" huminto si Daehyun at mariing tiningnan ang lalaking nasa harapan niya ngayon, "Ang kapatid mo?"

Huminga ng malalim ang tatay ni Bambi, "Malalaman mo din ang nararamdaman ko, Daehyun. Dadating din ang araw na may pagpipilian ka, at kailangan mong pakawalan ang isa."

Nagising si Bambi na pawisan at sa di-malamang dahilan, malungkot.

Bakit niya napanaginipan iyon? Totoo bang nangyari iyon? Sigurado naman siyang wala siya sa pangyayaring iyon dahil pag-uusap iyon nila Daehyun at ng Papa niya. At ang mas importante pa, naramdaman ni Bambi ang nararamdaman ng kanyang papa sa oras na iyon.

Pinaghalong pagsisisi at lungkot.

Pinuno ng planeta nila Daehyun ang papa niya. Marami na namang tanong na tumatakbo sa isip niya pero ang mga katagang sinabi ni Daehyun ang paulit-ulit na bumabalik sa kanya.

"Ang kapatid mo?"

"May kapatid si papa..." sabi niya sa kanyang sarili at hinawakan ang braso niya na nagkaroon ng goosebumps, at doon lang niya naramdaman ang isang parang metal sa daliri niya.

At ang kakayahan ng papa niya.. kaya siguro pareho sila ni Daehyun dahil ibinigay niya ito kay Daero. Hindi niya inakala na pwede itong mangyari, pero mukhang malakas talaga ang kakayahan ng papa niya.

Tiningnan niya ang kamay niya at kumunot ang noo. Weird. Hindi niya natatandaan na sinuot niya ang metal na singsing ng papa niya.

Tinanggal niya ito sa daliri niya at itinabi sa nakabukas na diary ng mama niya. Binasa niya ito pero wala pa siya sa kalagitnaan. Wala pa naman siyang importanteng nababasa mula dito, halos lahat ay sinabi na rin ng Grandmy at Kuya niya.

Muli siyang humiga sa kama niya at tiningnan ang litrato na nasa bedside table niya - ang litrato niya kasama ang anim.

Huminga siya ng malalim at naramdaman niya ang pagpatak ng kanyang luha, "Ang gulo... sobrang gulo pala ng kalagayan natin."