Güneş Gözlüğü

6 ♦ Otobüs Faciası

Herkese merhaba :) Fark ettiğiniz üzere kapağı değiştirdim, böyle çok daha içime sindi ama benim için asıl önemli olan sizin görüşleriniz, umarım yeni kapağı beğenmişsinizdir. :D Yorumlarınız için teşekkür ederim, inanın hepsini dikkate alıyorum. Bazılarınızla da mesajlaşıyoruz, bu bölüm hepinize gelsin arkadaşlar.:) Oy ve yorumlarınızı bekliyorum :) :*

"Pişt," diye fısıldıyor Arzu.

"Ne var?" dercesine başımı sallıyorum.

O da öğretmene bakıyor ve sıra altından bana bir kağıt uzatıyor. Hayır, anlamadım; çok mu polisiye izledi bu kız ki. Ya fısıldasana kulağıma aynı sıradayız.

Arzu'ya bakıp ofluyorum ve kağıdı açıyorum: Aras iki gündür okula gelmiyordu.

E, ne olmuş? yazıyorum.

Cevap geliyor: Ama bugün gelmiş.

Of Arzu, bana ne?

İzel, bir şey diyeceğim ama kızma.

Kızarım.

Ama söylemezsem içimde kalır.

Kalsın işte, kilo alırsın heheheh.

Çok komik İzel. Söylemem lazım ama kızım işte.

Öf hadi çıkar ağzındaki baklavayı.

Bakla olmayacak mı la o.

Her neyse işte, söyle.

Aras'tan mı hoşlanıyorsun?

♦ ♦ ♦

ARZU

Sınıf artık İzel'in bayılmasını pek yadırgamıyordu.

Gülümsüyorum. Zil çalmadan birkaç dakika önce İzel uyanıyor. Birkaç saniye sonra tamamen kendine gelince "Saçmalama Arzu!" diyor.

"O zaman niye bayıldın?"

"Sinirden!"

"Hı... Sen öyle diyorsan."

♦ ♦ ♦

ERTESİ GÜN

EGE

Sabah keyifsiz bir biçimde uyandım. Babam kahvaltıya çağırıyor. Of!

Kahvaltıya iniyorum. Üvey "Annem"in benim için yaptığı sandviçi yerken lekeli marullar dikatimi çekiyor. Aman Allah'ım! Sanırım bu marulları yıkamadan sandviçe koymuş. Ya aslında bu kadının yemeğini ağzına koyanda hata. Daha iki gün önceki olay aklıma geliyor.

Okulumdan ayrılmış bir şekilde "annem"le eve geliyoruz. Önce hanımefendi bir güzel ayağındaki kırmızı ojeyi siliyor, daha sonra ayak tırnaklarını kesiyor ve elini yıkamadan "yemek" dediği şeyi yapıyor. Makarna. Makarna ve sandviçten başka bi halt bilse bari.

İğrenerek sandviçi bir ısırık alıp bırakıyor ve gidiyorum. Daha sonra "Ben okula gidiyorum. Yeni okula." diyorum ve şoförümüz Adnan'ı çağırıyorum.

"Bekle. "diyor babam. "okula özel şoförle gitmeye devam edebileceğini mi sanıyorsun! Bugün annen seni servise yazdıracak, şimdilik otobüse bin."

Üvey anneme sahte bir gülümseme yolluyor ve "Anneciğim, bence siz bugün iyicene bir dinlenin. Malum, galiba ikiniz de dün gece pek uyumadınız."

Leyla (üvey annem) kıpkırmızı kesiliyor ve babam "Terbiyesiz herif! Akşam bunu konuşacağız!" deyince ben ona da gıcık bir gülümseme yollayıp çıkıyorum.

Kahvaltı etmediğim için biraz vaktim var gibi. Uyanmam lazım. Yakınlardaki Starbucks'a gidip bir kahve alıyorum ve otobüs durağında beklerken kahvemi yudumluyorum. Otobüs gelince biniyorum.