H20 Vliegveld

Start bij het begin
                                    

'Babe?' zegt hij dan.

'Ja?'

'Ben je bijna klaar? Ik heb ontbijt gemaakt.' ik loop naar de deur, doe hem van het slot af en steek mijn hoofd om het hoekje.

'Ontbijt?!' hij knikt lachend. Het water dat van mijn haar afdruipt klettert op de grond.

'Ja beneden.'

'Ik kom eraan.' hij knikt en geeft me dan nog een kusje. Ik sluit de deur, droog me af kleed me aan. Als ik klaar ben loop ik naar beneden. De sweater van Niall zit lekker, je kan er zo lekker in kruipen en is warm. Niall glimlacht als ik de keuken inkom. Hij zit aan de tafel achter een bord met aan de andere kant van de tafel een bord voor mij. Waarschijnlijk zie ik er echt verschrikkelijk uit. Geen make-up. Niet slim als je uit de douche komt.

Ik plof op de stoel tegenover Niall neer en kijkt blij naar het eten dat hij heeft gemaakt. 'Het is zonde om op te eten.' ik kijk op naar hem. Hij glimlacht.

'Neehoor.' hij pakt een croisantje en begint meteen met eten. Ik eet ook lachend alles op wat voor me ligt. Ik had zo veel honger en zak onderuit op mijn stoel. Niall schruift zijn stoel naar achter en klopt op zijn schoot. Ik spring op en ga bij hem op schoot zitten, zijn armen om me heen. We zitten zo een beetje, ik heb mijn handen over die van hem heen gelegd, tussendoor geeft hij een kusje op mn schouder. 'Wil je vandaag nog wat gaan doen?'

'Ik dacht om misschien bij mij langs te gaan. Kunnen we ook vragen of Sebas komt, ik heb hem al zo lang niet meer gezien.' Hij knikt en glimlacht. 'You're the best Nialler.'

Hij gaat steeds meer kusjes geven en steeds meer richting mijn nek. Ik besluit om er geen aandacht aan te besteden maar het lukt niet. Kippevel staat verspreid over mijn armen, benen, overal. Hij blijft hangen op dezelfde plek en zuigt eraan. Ik spring op van zijn schoot.

'To late.' grijnst hij trots. Ik rol mijn ogen en ga dan terug op zijn schoot zitten maar nu zodat ik hem kan aankijken. 'Geeft toch niet?'

'Niet als ik deze sweater aan blijf houden. Dan zien ze het teminste een beetje niet.' Hij glimlacht trots. Ik sla hem tegen zijn arm.

'Auw!' zegt hij beledigd.

'Terecht.' ik leg mijn hoofd op zijn borst. Hij gaat aan de andere kant kusjes geven. 'Niall! Stop!'

Ik haal mijn hoofd van zijn borst. Hij houdt me nog dichter tegen hem aan en zucht.

'Okay!' ik geef hem snel een kusje op zijn lippen. 'Beter.'

'Wil je ook nog een kusje op je pijnlijke plek?' zeg ik met een babystem. Hij knikt. Ik kijk even naar zijn arm en geef er dan een kusje op. Zijn spieren spande aan onder mijn lippen. Ik doe precies hetzelfde als hij bij mij doet en ga steeds verder vanaf zijn arm naar boven. Hij gaat met zijn vingertoppen gestrest door mijn haar. Ik stop en geef hem snel een kusje op zn lippen.

'You're good babe.' zegt hij zuchtend.

'I know.' zeg ik overdreven arrogant. Hij moet lachen en geeft me nog een kusje op mn wang.

'You silly.' Ik glimlach. Hij glimlacht ook zijn tanden bloot. Perfect.

'Laten we naar mij toegaan.' Hij knikt. Ik kruip van zijn schoot af, doe mijn schoenen aan en mijn jas, doe nog wat mascara op mijn wimpers en pak mijn viese kleren. 'Klaar?'

'Jep.' ik pak zijn hand, we stappen naar buiten. 'Zullen we gaan lopen? Waarschijnlijk gaat het toch niet regenen.' ik knik en verstrengel voorzichtig onze vinger. We komen aan bij mijn huis na een kwartiertje. Het is nu half 2. Ik pak mijn sleutel en doe de deur open.

'Mum?' roep ik vragend.

'Hi Lynnatje!!' hoor ik val alle kanten in het huis komen, ik besluit om maar gewoon naar de kamer te lopen met Niall achter me aan. Iedereen zit op de bank met elkaar te praten. Mama, Sebas en Sophie, Kim en Anne. Mijn zusjes staan op en rennen naar ons toe. Ik geef ze allebei en knuffel en Niall doet hetzelfde. Dan loop ik naar Sebas en trek hem in een knuffel.

Trouble (Niall Horan, One Direction fanfiction) DutchWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu