harry potter hiçbir zaman görev için geçmişe gitmiyor.
1943 yılında yaşayan ve ilvermorny'den transfer gelmiş sıradan birisi. abraxas malfoy'un dikkatini çektikten sonra tom riddle'ın da hayatında kolaylıkla yer ediniyor.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ben bu giften sonra kendimi iyi hissetmiyorum...
***
Tom, ölüm yiyen konusunda yaptığı teklifi kabul edenlerle konuşmak için en güvenli yer olan İhtiyaç Odasını seçmişti. Onlarla yapacağı küçük toplantı saatinden erken gitti odaya. Hiçbir zaman dakik olamaz, bir yerlere erken varırdı zaten.
Kapı duvarda belirdiği an hızla içeriye girdi. Etraf onun ihtiyacına göre değil başkasının ihtiyacına göre şekil almıştı zaten. Etrafına baktığında köşede Harry'nin oturduğunu gördü. Kaşlarını havaya kaldırıp "Oda çok hoşuna gitti sanırım Potter." dedi sessizce.
Harry, Tom'u taklit ederek onun gibi sırıttı. "Biraz öyle. Yani kim istediği şekle bürünen bir odayı sevmez ki?"
Tom kollarını göğsünde birleştirdi. "Tam olarak burada ne yaptığını sorabilir miyim peki?"
Harry oturduğu yerden kalkıp ellerini cebine koydu. Yüzündeki sırıtış düşmeden Tom'a yaklaşmaya başladı ve onun önünde durdu. Sağ elini cebinden çıkartıp karşısındaki çocuğun yeşil-gri kravatına götürdü. Tom ise onun tam olarak ne yapmaya çalıştığını izliyordu.
Harry, Tom'un kravatıyla oynarken bir yandan da Tom'a daha çok yaklaşıyordu. "Şu yaptığın teklifi düşündüm. Onun için buradayım."
Tom gözlerini kravatındaki elden çekip Harry'e yöneltti. "Ne düşündüğünü duymak isterim."
Harry oynadığı kravatı avucuyla sıkıp hızla kendine çekti. Tom, ne yüzleri arasındaki mesafe hakkında konuşmak ne de geri çekilmek istiyordu.
"Potter ne ya--" demesine kalmadan Harry'nin ne zaman çıkarttığını bilmedi asası dudaklarında belirmişti. "Her şeyi sorguluyorsun Tom. Biraz rahatlamaya ihtiyacın var."
Tom, Harry'nin tuhaf hareketlerinden bir anlam çıkartmaya çalışırken Harry de asasını onun dudaklarından çekti. Bu sefer baş parmağı orada yerini aldı. Geri kalan dört parmağı da çenesinde duruyordu.
"Vay canına. Sert Tom Riddle'ın yumuşacık dudakları varmış. Eminim bir çok kızın hayalini süslüyordur, değil mi Tom?"
Tom, Harry'nin parmağı dudaklarında dolaşmaya başladığında kendisini hızla geriye çekti. "Söyleyecek şeylerin vardı. Onları söyle ve git Potter."
Harry, Tom kendini geri çektiği zaman yüzüne bebekler gibi üzüntü ifadesi yerleştirdi. Onun peşini bırakmaya pek niyeti yoktu.
Tom ondan uzaklaştığı için aralarında oluşan boşluğu kapatarak tekrardan onun burnunun dibine girdi. Bu sefer kendini çekmemesi için kollarını Tom'un omuzlarına koyup ellerini ensesinin arkasında birleştirdi.
Harry, Tom'un suratının aldığı şekli gördüğünde az önceki yüz ifadesi, yerini masum olmayan gülümsemeye bıraktı.
"Kusursuz yüzünü bu kadar yakından görmek çok daha heyecan verici."
