Bakit Crush Pa Rin Kita?!

CHAPTER 20 The Announcement

"Ayan Mots, ikaw naman pala ang reigning queen! Haha!"    Pangkakantiyaw ni Kiray.   

"At hindi lang yan,  Samotny, bilang reigning queen, you will be one of the anchorwomen as well.   Ayan mas lalo kang sisikat."   Dagdag pa ni Mr. Panganiban sabay kindat sa akin.

Arrghh!   Mukhang hindi na ako puwedeng umayaw.   Parang set na silang lahat na gawin akong reigning queen.     Hmmmmmm.....teka, may naisip ako.   

"Uhm, sir?   Can the reigning queen have an escort?"  Say yes, please.

"Hmmm...  I'm not opposed.    So it's up to you."  Sagot ni Mr.  Panganiban.    "So guys,   you have three weeks to prepare for this event.   Remember, this is the first time we're doing this kaya galingan niyo.   Maghanap na rin kayo ng mga candidates.    I'll give you a list of the countries na magiging kasali sa pageant na ito.   Good luck!   This is going to be fun!"   

Pagkatapos ng announcement ay umalis na din si Mr. Panganiban.     Our class is filled with chatters and discussions.    Mukhang excited din ang lahat.    Actually, I feel privileged na ang magiging organizers ng event na ito ay mga kaibigan ko.    Naiisip ko na ang mga oras na magiging excused kami sa mga classes namin para maasikaso ang event na ito.   It's pretty cool you know.   

In a way, excited na rin ako kahit na ako na naman ang napagkatuwaan.    Ay, oo nga pala may itatanong ako kay Joralu.

"Pst Joralu,   pwede bang maging escort ko si Rusty?"   Pabulong kong tanong.

"Hmmm...  pag-iisipan ko pa,"  sagot ni Joralu.

"Dali na!   Pretty please.    Tanong mo siya please."

"Ang kulit mo naman.   Sige na nga, tatanungin ko siya para tumigil ka na diyan."    

"Yay!!   You're the best!"      Yes!   I have something to look forward to again.    Pero may problema.    Saan naman kaya ako hahanap ng gown??

_______

ROLF

Nagkakagulo ngayon ang mga kaklase dahil sa announcement ni Mr. Panganiban.    Mukhang excited silang lahat.    At siyempre isa na roon si Samotny.    If I know,   excited yun dahil sa magiging escort niya.    Alam ko naman kung bakit niya naitanong yun.    Siyempre gusto niyang maging escort ang kanyang 'prince charming'.

Naalala ko na naman ang mga sinabi niya nung Friday.   "Hindi naman talaga ako ma-iinlove sa iyo dahil I have my Rusty!"     Aaminin ko, medyo nasaktan ako and it caught me off guard kaya di ko rin naman napigilang mag walk out sa kanya.    Alam kong wala naman akong karapatang magalit dahil alam ko na naman na may gusto na talaga si Samotny kay Rusty.   Kaya lang di ko mapigilan ang sarili ko.   Hindi ko na talaga maintindihan ang nararamdaman ko.   Haaaayyy.    Sinasabi ko na nga ba na magiging problema ko itong babaeng ito.

Nung nag-walk out ako sa kanya,  hinabol naman niya ako.   Hindi ko na rin napigilang matawa sa loob loob ko.   Haha.    Effective pala ang walk-out strategy ko.   Ayun, napilit ko siyang magkita kami sa Friday.    Niloloko ko nga siyang 'date' namin yun.  Haha.  Natawa naman ako sa itsura niya.    Loko ko lang yun sa kanya.   Gusto ko lang malaman ang reaction niya.    But jokes are half meant.   Hay nako, ewan! 

I kept on thinking about it though.   Pinag-iisipan ko na kung saan ko siya ililibre.   Diyan na lang kaya kay "Aling Poleng"?   Para mura lang!  Haha.   

Ewan ko nga rin ba kung bakit hindi rin ako makapaghintay na mag-Friday na.   Excited??    Erase erase!

Bibigyan ko kaya ulit siya ng flowers?    Erase, erase!  Hindi na.   Masyado nang magastos, baka di rin niya ma-appreciate dahil inlab siya sa Rusty niya.    Insensitive din pala itong si Samotny noh?   Oh well, kasalanan ko rin naman dahil wala naman sa usapan namin ang magka-feelings ako sa kanya.   Magka-feelings?   Huy, teka lang!   I take that back.    Hindi puwede ito.    Hindi puwede.    Baka ma-disappoint lang ako.    Kaya dapat, ngayon pa lang, erase erase na.    

Napatingin naman akong bigla kay Samotny.   Ang ingay ingay kasi habang kausap si Joralu at ang mga kaibigan niya.    Parang ang napaka-care free lang niya.    Gulp!   Mukhang mas mahihirapan na akong ma-erase itong narararamdaman ko ngayon.    Habang tumatagal, mas lalo yatang gumaganda si Samotny.    There are a lot of other factors that make her attractive.   Ibang iba siya sa ibang mga babae.   Bukod sa matalino at multi-talented,  ang napaka-humble din niya.   Wala ring kaarte arte.   You get what you see, no pretensions.   Ano ba yan, napapa-English pa ako.  

Paano ba yan?    Kahit na paano ko pa paikut-ikuin ang sitwasyon na ito,   it looks like I'm in deep trouble.    Eto na nga ba ang iniiwasan ko e.    Shit.

____________

DAPHNE

It's been three days since the contest pero di pa rin ako maka-get over.  Rusty still managed to escape from my allure.    I trully cannot believe it.   This is the first time that I've been ignored and the first time that I'm chasing a guy.   Usually, it's the other way around.    I never had any problems with boys that I liked.   They usually succumb to my charms.    

I think there's someone that Rusty likes.   I don't know, but I have a feeling he likes this Samotny girl.    Just an instinct.   Everytime I look at Rusty, I catch him looking at Samotny's direction.   I have no concrete proof yet, but usually my instincts are right.  

My classmates are going 'gaga'  over this 'Miss United Nations Pageant' thing.    Pretty much most of the girls want to be part of it.    I also heard that Samotny has a big part in this event.   Well, she's pretty popular.   Even more popular after winning 2nd last Friday.   Why does it feel like as if she's won first place when I was the one who won?    This is not making me feel any better.

Obviously, my classmates were rooting for me to join the pageant.   They're all telling me that I'd win for sure and that I'll be the prettiest candidate....blah blah...blah blah....      I would have wanted to join if I didn't have another plan.   Yes, I have a bigger plan than this.    I gave out a low maleficent laugh.   

Rusty, just you wait......