naglalakad ako papunta sa bahay nila mija para sabay-sabay na kaming pumasok. kasama ko ngayon si woojin tsaka baejin-hyung.
kumatok agad kami nang makarating kami sa kanila. bumukas ang pinto at nakita naming nanay ni mija yung nandun at malungkot siya.
"tita, good morning po. si Woojin at Mija po?" kita sa mga mata nya yung luha niya. "b-bakit po?" pag-aalalang sinabi ni baejin-hyung. "si mija.. nawawala."
"po?!?" gulat kong sinabi. "si woojin po?" tanong ni baejin-hyung. "nauna na sa school, hinahanap si mija dun."
"sige po, papasok na po kami. hahanapin po namin si mija." sinabi ko at umalis na kami.
----
"meej, sagutin mo please.." natatarantang bulong ni mina habang tinatawagan niya si mija. "hyung, ano bang nangyari?"
"hindi ko rin alam, basta dumating si mama sa bahay nun. tapos nag-uusap kami, kinaumagahan nung pumasok ako sa kwarto niya wala na siya dun. tinanong ko naman si mama pero di niya rin alam." malungkot na sinabi niya. "asan yung kapatid mo?" tinanong ni woojin-hyung sa akin.
"di ko rin alam hyung, eh. pagkapasok namin dito dumiretso siya sa taas, pupunta daw sa room nila."
"try kaya natin tignan sa rooftop?" sabi ni mina. tumungo kami at umakyat agad. nang makarating na kami sa pintuan, napatigil sila. "dae, ikaw ang kailangan ni mija, ikaw na muna ang kumausap."
binuksan ko yung pinto at nakita kong walang tao dito. "mija? nandito ka ba?" tinanong ko. walang sumasagot. "mija, alam kong nandyan ka.. please magpakita ka na. nag-aalala na kami, nag-aalala na ko. please?"
"mija, kung ano man ang nararamdaman mo ngayon.. nandito ako para kausapin ka. nandito ako para samahan ka. please? i love you."
napabuntong hininga na lang ako at lumabas. "ano dae? andun siya?" tanong ni woojin-hyung. "wala.."
