"dae, na sa'yo na diba? eh bakit hinayaan mo pang umamin si woojin kahit na alam mong masasaktan lang siya? baka magsisi si mija niyan at maisip sumama na lang kay woojin." pag-aalala ni Jinyoung.
"eh hyung, hindi ko naman pwedeng ilayo si mija sa kaibigan niya lalo na't kapatid ko pa. Kapag hindi nakaamin si Woojin hindi sila magkakaintindihan at baka mawalan ng kaibigang tunay yang dalawang yan." natulala siya ng saglit at ngumiti sa akin. "idol na kita, pre."
matapos ang ilang segundo, bumalik na yung dalawang bunso ng pick me squad at nag-uusap na parang walang nangyari. "jin, naalala mo yung tawa tayo ng tawa dahil sa kalokohan mo tapos biglang tumalsik yung gulaman sa ilong mo-hAHAHAHAHAHAHA! Naalala ko nanaman!!" tuwang-tuwa siya nung kinwento niya kay woojin yon.
napatigil sa pagtawa yung dalawa nang makita nila ako. matapos naming magtingin-an, naglakad sila palayo at naglaro ng time crisis.
"ano, tol?" pag-alala ulit ni jinyoung. "hayaan ko na lang muna, atleast okay sila."
----
"meej, feeling ko nasaktan si Daehwi-hyung." sinabi ni woojin habang nagpapatuloy sa pagbaril ng kalaban. "bakit naman siya masasaktan?"
>•<>•<•>•<>•<>•<>•<>•<
오랜마니다, 리더스! sorry ngayon lang ako nakapag-update. tinamad po kasi ㅋㅋ sorry very 죄성!
