The Greatest Story Ever Told (JhoBea Fanfic)

FOREVERMORE

Time and again
There are these changes that we cannot end
As sure as time keeps going on and on
My love for you will be forevermore 

Bea POV

Imbes na harapin ako ni Jho para halikan ulit it's because that's what i've expected ay tumawa siya ng malakas matapos kong sabihin iyon sa kanya.

She laugh so hard na halos mahulog na siya sa kama sa kakatawa. I find her so amusing, her laugh, her giggle -- in everything she do  -- it always amuse me.

"Bakit ka ba natatawa ha?" tanong ko. "Hoy! Baka mahulog ka -- ano ba!"

"Woo!! Wait!" then she laugh again. "O eto na, eto na. What? You will buy him?" balik niyang tanong sa akin saka nagpupunas ng luha sa gilid ng mata.

Makatawa eh no?

"Hmm -- Yea! Why? Magkano ba siya?" kunot noo kong tanong.

"Woo! Grabe! Lakas ng self-confidence, Babe ah!! San mo yan nakuha ha?" sinusundot sundot pa niya tagiliran ko. 

"Nung time na nakita ko kung pano ka niya tarantaduhin at saktan!" 

Napansin ko namang natigilan siya sa sinabi ko. Napakagat labi pa siya bago siya sumiksik sa aking leeg then kiss me lightly there. 

"Galit ka na niyan?" mahinang tanong niya.

Humarap ako sa kanya saka ko hinaplos ang kanyang pisngi. I look at the small spot na may pasa sa bandang labi niya then caress it with my thumb. 

"I'll do whatever it takes beyond my power mabawi lang kita sa kanya, Babe. Then, we will start again na kasama ako, ikaw at si Lovelle. Magiging isang masayang pamilya." 

Nakita ko ang pagsilay ng kanyang ngiti. 

Ang ngiting hinding hindi ako magsasawang tingnan iyon.

"Sobrang inaasam ko ang pagkakataong ito sa loob ng limang taon. I love you so much, Bea." saka niya ako niyakap ng sobrang higpit.

"Me too, Jho." I whisper in her ears at tinugon ang kanyang yakap.

Sobrang sarap ng pakiramdam na kasama mo na ang taong nagpapasaya sayo.

-------------------------------------

"Jho! Ano ba naman! Pag ako nasugatan nito!" Reklamo ko sa kanya.

Pano naman kasi ang kulit at ang gulo niya habang nag luluto ako ng spaghetti para sa dinner namin. Well, it's my queen request and I gladly grant it dahil daw mas masarap akong magluto kaysa sa kanya.

Palusot lang eh para kulitin ako.

"You smell so good kasi." Tapos kinagat pa ang balikat ko.

"Arayyy!" Sigaw ko ng panggigilan na niya ako. "Ouch!"

Pero imbes na i comfort ako ay tawa lang siya ng tawa sa akin saka niyakap ako patalikod. Para na siyang tuko diyan dahil kanina pa siya nakakapit.

"Masakit kaya yun, Babe! Di ko alam na may pagkabampira ka na ngayon ha." Tukso ko sa kanya habang patuloy sa pag pe-prepare sa mga sa lulutuin ko.

"Sayo lang! Ang sarap mo kasing yakapin saka pang gigilan." Saka niya kiniss yung kinagat niya. Tapos ay binitawan na niya ako saka sumampa sa lababo at umupo.

"You're getting a lot of that pagtapos kong magluto at pagtapos nating kumain."

She just smile habang yung tingin ay palipat lipat sa hinihiwa ko at sa akin.