Hij brak me keer op keer.

81

Onderweg naar men huis toen ik alles verteld had aan Yassir over zen moeder was hij nogsteeds inshock. 'Ik kan het niet geloven' zei hij. 'Het is wat het is' zei ik. Ik was zelf nogsteeds inshock. Hoe kon zen moeder dat doen? Ik heb niet eens iets verkeerd gezegt en gedaan. 'Wat bedoelt ze eigenlijk dat ze al iemand heeft voor je' zei ik men een brok in men keel. 'Ik weet het zelf niet, maar ik denk dat ze het heeft over Sarah, een meisje in men straat, ze zei me altijd dat ik later met haar zou trouwen, maar zelf zijn ik en zij alleen maar vrienden van vroeger' vertelde hij. Dit was zo raar, maar nogsteeds ik had het niet verwacht van zen moeder. Hij startte de motor en reed weg. 'Yassir naar waar ga je?' vroeg ik. 'Terug naar men huis, ik ga men moeder vragen waarom ze zo deed tegen je' zei hij. 'Yassir nee, breng me naar huis, laat het gewoon' zei ik. Ik trilde letterlijk, ik wou helemaal geen problemen stichten tussen hem en zen moeder. 'Yassir stop' zei ik, en deze keer met een verhoogde toon. 'Nee Yousra! Zoiets kan niet door de vingers, men moeder hoort zoiets niet te doen!' Riep hij. 'Yassir het is je moeder..' probeerde ik te zeggen. 'Ja weet ik, ik ga het haar enkel vragen' zei hij en hij versnelde. 'Yassir..' zei ik en meer kwam er niet meer uit men mond. Ik wou dit helemaal niet, omg wat moet ik straks allemaal zeggen. Ik durf niet te praten met Yassir als hij kwaad is, dat durf ik nooit bij mensen die echt kwaad zijn. Men hart kan hun geroep en woedheid niet accepteren, ik krijg er letterlijk tranen van. Ik keek naar Yassir en hij zag er woedend uit. Hij is al 2 maal door het rood gereden en hij rijd zo hard terwijl het niet eens mag. 'Yassir hou op ik zweer je, je maakt me bang' zei ik. Hij negeerde me compleet en reed verder. 'Yassir stop!' Riep ik, men ogen waren letterlijk vol met tranen. 'Neen Yousra! Dit laat ik niet zo klaar!!' Riep hij. Ik keek omlaag en zweeg, hiervan heb ik gewoon schrik. Men ogen lieten bijna hun tranen vallen. Maar ik probeerde me sterk te houden.

Toen we aankwamen voor zen deur weigerde ik uit te stappen. 'Kom nu mee Yousra' zei hij, en ja hoor hij was nogsteeds boos. 'Yassir neen, laat het asjeblief, ik smeek je' zei ik. 'Yousra stap uit!' Zei hij kwaad. Ik was echt zwak als hij kwaad was. Ik deed wat hij zei en knipperde men ogen hard op elkaar om er zeker van te zijn dat men tranen niet gingen vallen. Ik liep achter hem aan. Hij pakte zen sleutel en deed die in het deur gat. Omg wat gaat er nu gebeuren..