Stereo Hearts [BOOK 1] *Self-Published|Out of Stock*

CHAPTER 63

CHAPTER 63

CLARENCE POV

It's been a month... It's been a month ng matapos ang lahat. Ng matapos ang hirap namin sa mga challenges na ibinigay ng lolo nila Laurence.

It's been a month ng magsuceed kami sa challenge na iyon.

It's been a month na... wala na si Shin.

I miss him.

Hindi ko man lang nasabi sa kanya kung gaano ko siya kamahal, kung gaano ako nagpapasalamat sa kanya sa lahat ng ginawa niyang kabutihan sa akin... Sa lahat ng sakripisyo na ginawa niya para sa akin, ni minsan, hindi ako nakabawi sa kanya.

Nagparaya siya para sa amin ni Laurence. Gumawa siya ng paraan para maayos to. Ginawa niya ang lahat ara sa akin. Ni minsan... hindi ako nakabawi sa kanya.

Oo, mahal ko pa rin siya. Pero inaamin ko... mas mahal ko na si Laurence, pero sa lahat ng nangyari.. nabawasan ang pagmamahal ko kay Laurence.

Araw bago ilibing si Shin hindi ako nagpunta. Nagmukmok lang ako sa bahay at hinintay matapos ang araw. Ayoko kasing makitang tuluyan na aalis na si Shin. Masakit.

"Clarence tara na.." Sabi sa akin ni Laurence. Ganun pa rin ang status namin. Complicated and friends.. Yeah, we're friends na.

Pupunta kami ngayon ng hospital. Tatanggalin na kasi ang takip sa mata ni Lance. Nabulag kasi siya. Noong una 50/50 pa lang then after ilang weeks dineclare na totally blind na siya. Dahil iyon sa mga salamin na nakuha niya noong challenge.

Shin donated his eyes. Iyon kasi ang hiling niya sa mga parents niya noon noon pa lang na kung maaga man siya mamamatay... idodonate niya ang mata niya.

Nakarating kami sa hospital ng hindi naguusap. Awkward pa din.

"Exacto kayo sa pagdating." Salubong sa amin ni Kuya Saki. Lahat kami nandito except syempre kay Shin, ganun din si Kuya Matt. He's still in a critical condition. Nasunog kasi ang buong katawan niya, siguro next week bubuti na ang kalagayan niya... sana.. Sabi ng doctor, konti na lang daw at matatapos na ang surgery. I dunno bakit ang tagal. Sabi kasi inaayos daw ang balat niya at pinapagaling. Pwede pala yun??

Wala rin pala sila Ate Leslie at Kuya Denver dahil nga sa buntis si Ate Leslie.

"Are you ready Lance?" Sabi ng Mama nila Chin. He just nodded. We're all excited.. Mostly me.

Unti-unting inalis ng doctor ang benda niya sa mata.

"Open now your eyes. Dahan-dahan lang okay?" Sabi ng doctor. Kinabahan ako bigla. For almost a month, makikita ko na ulit ang mata ni Shin... na ngayon ay kay Lance na.

Dahan dahan naman niyang binuksan ang mata niya. Pagkamulat niya, ako ang una niyang tinignan.

I'm happy na naiiyak kasi.. I dunno. I just miss him. Napangiti na lang ako kay Lance. Inakbayan naman ako ni Laurence, yumuko naman ako para magpunas ng luha.