Sükunet - NejiTen

1.7

-Neji..Benim kötü bir niyetim yoktu.Sadece seninle konuşmaya çalışmak istemiştim ama daha sonra..
N:Sana güvenmiştim biliyorsun.Sen bilerek tereddüt etmeden yalan söyledin.Güvenimi boşa çıkardın Tenten..Beni sevdiğini sanmıştım
-Seni seviyorum Neji..
N:Ben de seni sevmiştim Tenten..Sana güvenmiştim..Ama bana insanlara ne olursa olsun güvenmemeyi öğrettin teşekkürler..

Arkasını döndü ve oradan uzaklaştı.Arkasını dönmesini bekliyordum ..ve tüm pişmanlığımla ağladım.
Okulun kapanmasına çok az kalmıştı 1 hafta kadar okula gittik ama sınıfın öbür ucunda olduğum için sorun olmadı.Konuşmak istiyordum ama yapamazdım.Bir hafta ve tüm yaz tatili boyunca hiç mutlu olamadım.Yaz tatilleri her zaman benim için çok sıkıcı ve boş geçerdi zaten.Doğum gününde sana özel numaradan mesaj göndermek istedim ama bu hatayı bir kez daha yaptığımdan kararımı değiştirdim.O yüzden ellerimi açıp mutlu olman için dua ettim.Şuan isteyebileceğim en mantıklı şey mutlu olmandı.Sadece mutlu olmanı istedim.
Yeni sınıflar açıklanmıştı.Ben okulun diğer binasına ve sana olabilecek en uzak yere düşmüştüm.Hatta müdürden rica ettiğini falan düşünmeye başladım.Ama sen bunu yapmazdın..
Yeni sınıfımda yine yalnızdım ama bu sefer yapayalnız..İyi anlaştığım kızlar, Lee ve Kiba-kun çok farklı sınıflardaydı.Temari ile aynı sınıftaydım.Ondan bir şekilde kaçıyordum ama bu kaçmak değildi daha çok umursamamaktı.O da eski arkadaşlığımızı özlüyor ama kendine kabul ettiremiyordu maalesef..
O aralar karşı sınıftan Rin diye bir kızla arkadaş oldum.Genelde havadan sudan konuştuğum birisiydi ama en azından beni olduğum gibi kabul etmişti.Tüm okul yılı boyunca seni çok uzaktan bir ya da iki kere gördüm.Yanına gelsem ne diyebilirdim ki,sadece pişmanlıklarım gözümün önüne gelecekti.Hayatımda değiştirmek istediğim en önemli şey mektuplardı..Gördüğüm kadarıyla mutluydun ve arkadaşların vardı.Beni belki tamamen unutmamıştın ama silik bir yazı gibiyimdir senin için.Mezun olacak ve iyi bir hayat geçireceksin..Hayatına girmek ve çevrendeki insanlarla aranı açmanı istemiyorum.Neden mi?Çünkü sen mutlusun...