Sükunet - NejiTen

0.2

Inoların evine varmıştık,az önceki olayın etkisiyle hala bir miktar korkuyordum,Neji ise büyük ihtimal korkağın teki olduğumu düşünüyordur,ama her ne kadar korku hikayelerini sevsem de sonuçta boşu boşuna 'korku hikayesi' denmiyordu.

Herkes anlattığım korku hikayelerinden ders çıkarıp imanlı bir birey olmuş olmalı ki,herkes ders çalışıyordu.

O an nedensizce bir konuyu düşündüm;
Herkes duygularından sonuna kadar emindi ama kimse dışa vuracak kadar cesur değildi.Reddedilme korkusu her zaman ağır basıyordu,ne kadar çok bağlanırsak o kadar korkuyorduk herşeyin mafolmasından.

Ve matematik çalışan Naruto sessizliği bozdu

'Değer verdiğim x olur musun'

Hayır
Bunu Hinataya dememişti
Karşısında duran Ramen'e demişti
(sori ama onun için aklımda daha iyi bir şey var)

Pencere kenarına geçip dışarıda yağan yağmuru izlemeye başladım.Keşke bir yaz yağmuru olsaydı diyerek aklımdan geçirdim.Soğuk kış ve sonbahar yağmuru ızdıraplı göz yaşlarına benzerken,yaz yağmuru daha çok mutluluk gözyaşları gibiydi. Ama yağmuru seviyordum.Yağmur yağmasa çiçekler bu kadar güzel olamazdı.

Arkamı döndüğümde kimse yoktu,mutfağın kapısından baktığımda herkesin bir şeyler atıştırdığını gördüm ve birden aklıma sinsilikler gelince sırıtarak geri gittim.

Herkesin defterine notlar bıraktım.Ama dikkatli olmam gerekiyordu yazımı olabildiğince değiştirdim ve yazdığım kalemleri çoraplarıma sakladım eeheheh,atsam içim acırdı.Daha sonra orada bulunan tek kişi olmamak için tuvalete gittim ve bir süre orada bekledim.Birkaç kişinin sesini duyduğumda oradan çıktım ve gayet doğal bir şekilde Hinata-san'ların yanına gittim.
Hina:Tenten-san neden o kadar uzun kaldın,endişelendim
Tenten:Şey olmuşum ama miden bulansın istemiyorum baş harfi ka son harfi bız
-Tamam o zaman sorun yok

İlk bağıran Naruto oldu;
-Bunu defterime kim yazdı dattebayo ??
Sakura;Bana hiç bakma ama bende de bir not var
Herkes:Bende de

İşler karmaşık bir hal alacaktı.Üzgünüm Neji ama bu sükunete bir sürelik ara verecektim.