Shayne's POV
Everything seems fall back into place. Now we're getting back together. Hindi na niya ako iniiwasan magkasama na kami ngayon at wala na rin si Selina sa eksena.
"Nakatitig ka na naman sa'kin?" sabi niya habang pinupunasan ang gilid ng labi nya na nalagyan ng sauce ng kinakain naming pasta.
I smiled before answering him. "Naisip ko lang na ang dami na naging pinagdaanan."
He nodded and smiled. "Oo nga eh! Naalala mo pa ba n'ong una tayong makita?"
How can I forget that inis na inis ako s kanya noon. Paano ng yabang-yabang kasi.
I was walking at the hallway back then when he bump me. My things scattered on the floor pero hindi man lang siya nagsorry. Naalala ko pa 'yong conversation namin noon.
"Hey Mister, aren't you going to pick my things?"
"Huh?"
Huh? 'Yan lang 'yong sagot niya sa'kin.
"Excuse me?"
"Go ahead"
"What?!"
"You said if you excuse yourself so go ahead."
At hindi pang 'yon ang unang beses na nagkasagutan kami. Maaalala ko pa kumakain kami noin ni Yana when he came and asked if he can seat on our table. Syempre hindi ako pumayag at pinagyabang niya na siya ang may-ari ng school syempre binara ko siya.
"I girls can I join you in your table?"
I lift up my head to face who he is and much to my dismay... it was Ryder James. "No!" matigas na sagot ko.
"Well this is my school anyway. So, I can sit wherever I want, right Yana?"
"Yes, of course," sagot naman agad ni Yana. Ganoon ba sila katakot sa kanya para hindi siya matangihan?
My lips automatically curved into sarcastic smile. "I paid my tuition here IN YOUR SCHOOL," I answered emphasizing that word. "So, I guess, I have the right to claim my privacy....right Mr. Chairmain?"
Oh 'di ba ang yabang niya pero minsan wala namang binatbat. If there's an award para sa lalaking pinakamayabang for sure he'll win.
"Oo ang yabang yabang mo nga eh," sagot ko habang inaalala pa ang kayabangan niya.
He giggled " Ikaw naman parang 'di ka babae alam mo 'yon."
"Kaysa naman sa'yo napakayabang pero wala namang binatbat."
"Ako walang binatbat?" He widened his eyes na para bang nasagi ko ang ego niya.
"Oo!" I said straight but deep inside gusto kong tumawa sa reaction niya.
"Uulitin mo nga 'yong sinabi mo!"
"Wala kang binatbat." I emphasize ever word I say.
I was shocked sa sunod niyang ginawa hinila niya 'yong upuan niya palapit sa'kin at tinitignan ako sa mga mata. This is the weird feeling again! Nararamdaman ko na naman 'yong mga paru-paro na nagliliparan sa loob ko. How this man never failed to make my heart flutter?
"Oh bakit hindi ka na makapagsalita d'yan?"
"Ryder ano ba?! Lumayo ka nga saken pinagtitinginan na tayo ng mga tao."
BINABASA MO ANG
She's Not So Ordinary (Completed)
Teen Fiction"You'll never be like Her" Hatred; that's what they feel to each other. Pero habang unti-unti silang nagkakakilala, unti-unti ring nagbabago ang nararamdaman nila. Pareho nilang hindi nagustuhan ang panibagong nararamdaman sa isa't isa. They forced...
