My Boyfriend is a Wattpad Author [Completed] UNEDITED

Chapter 24

Zeylee's Point Of View

Hindi ko makalimutan ang araw na yun sa condo ni Zaire, tuluyan ko na nga siyang minahal.
Hinatid niya ako sa bahay nun at nakita siya ni Dad at pinapasok muna. Matagal silang nag kwentuhan sa Guest room. Hanggang nag alas dose na kaya dun na siya pinatulog ni Dad.
Tinutukso ako ni Mom at ni Yaya buong gabi .

Ang dating ekspresyon na pinapakita niya ay ngayon nagbabalik nanaman, may Bipolar Disorder nga yata talaga to. Gulo ng lahi eh.

-SCHOOL

"Zaire is Here!!!! Kyah i didn't know na siya pala si dark trip Astereroid girl!! "

"Oo nga girl! Sa ilang taon na naging kilala ko ang Author na si Dark hindi ko talaga maimagine na iisa lang sila!! "

"You're right! Ang mas nakakagulat pa. Girlfriend niya yung Zeylee bayun? Naka Jackpot siya girl!! "

Nakakainis tong mga babaeng to, hindi ba nila alam na nandito ang pinag uusapan nila?

"Pero napansin mo girl pumayat si Zaire? "

Huh? Yun? Pumayat eh ang laki laki nga nun eh!

"Oo nga girl! Ang laki ng ikinabagsak ng katawan niyo no? Pero gwapo parin!!! Sheytt"

Malaki ba talga ipinayat nun? Bat hindi ko manlang napansin?

"Girl siya yung Zeylee! "

Panay turo nila sa akin at hindi ko na sila pinansin at pumunta nalang sa puno na malapit sa quadrangle kung saan kami madalas na nagkikita .

"You're late" nakangusung sabi niya. Habang nakatingin sa libro niya.
Diseases? Gusto yata nitong mag Doctor eh .

"Sorry na" sambit ko at tumabi sa kanya at naramdam kong nakapulupot na ang mga braso niya sa bewang ko.
Ganito siya lagi, at kahit kailan hindi ako nagsasawa sa ginagawa niya.

"Im sleeply" wika niya kaya napatingin ako sa gawi niya at ang ulo niya ngayon ay nasa balikat ko.

"Baby? " he said.

"Please forgive me" sunod na sabi niya.

Wala naman tong kasalanan ah? Kung about kay Bea, ayos na naman sakin yun. Kasi nandun naman siya lagi para sakin.
Muli ko siyang tinignan, kasalukuyan siyang nakapikit ngayon , at ramdam na ramdam ko sa may leeg ko ang bawat paghinga niya.

"You don't have to say sorry ok? " i answered.

"But i need to. I'm sorry and i love you"

Hindi ko maintindihan ang mga sinasabi niya pero tinanguan ko lamang siya.
Napansin ko nga na pumapayat na siya, kumakain kaya to ng tama?

"Mahal? " tawag ko sa kanya.

"Hmmm? " he Answered with a sweet voice. Still nakapikit pa ang mga maya niya.

"Kumakain ka ba ng maayos, namamayat ka na eh" sambit ko sa kanya pero nakita kong nakangiti lang siya ng bahagya.

"Nakikita lang kita, busog nako."

>\\\\\\\< shitssue.

"I don't need food, all i need is You"

Naramdaman ang higpit ng mga yakap niya sakin, ramdam ko ang init ng mga braso niya.

I love this man. I really love him.

"Baby? " tawag niya ulit sa akin.

"Hmmm? "

"Promise me you'll always stay by my side. 'Till the end of my life" sabi niya na siyang mas ikinagulat ko pa.
Bakit niya ba to sinasabi? Ang gulo niya.

"Please promise me. Please don't leave "

"Of course i will . I Promise " nanginginig na sagot ko sa kanya, hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko sa mga oras nato.
Parang may ibang ibig sabihin ang mga sinasabi niya.

"Bakit mo sinasabi to? " hindi ko mapigilan na tanong ko sa kanya.

Pero imbes na sumagot siya ay nginitian niya lang ako.