My Boyfriend is a Wattpad Author [Completed] UNEDITED

Chapter 8

Zeylee's Point of View

Kainis na lalaking yun, siya? Tinititigan ko? Pweh. Hambog.
Iniwan ko na siya dun, at pumunta nalang sa classroom tutal naka bihis nako.
Hindi pako nakapasok sa classroom rinig na rinig ko na ang ingay, halatang walang subject teacher dahil sa sobrang ingay. 4th year na 4th year ang iingay.

Nakahawak pa ako sa Doorknob nanginginig nako. Kaya mo yan Zeylee! Magtiwala ka kay bebeh author mo. Fighting!
Dahan dahan kong pinihit hanggang nabuksan ko na ito.

"HAPPY DEATHDAY! HAHAHAHAHAHAH" Tawanan nilang lahat sa akin habang tumatawa sa akin ang mga sari-saring cup cake at mga chocolate cake. Kaya napapikit nalamang ako.
Nag abala pa sila. Pinilit kong wag maiyak.
Eksaktong pagtalikod ko ay agad may bumuhos sa ulo ko ng Coke.

Buhay nga naman.

"Kung wala kayong magawa sa buhay, then fuck yourself! "

Isang boses ang narinig, boses na parang kilalang kilala ko na. Binuksan ko ang mga mata ko at bumungad sa akin si Zaire na ganun parin ang ekspresyon, walang bago. Ang boses niya lang ang nagbago.
Tuluyan nakong napaiyak at naalala ang mga nasabi niya sa akin, He's right. DarkTripAsteroid also right. Im weak. Im always weak, every seconds, times, days, months and years YES IM ALWAYS WEAK.

Wala nakong narinig na mga boses na tumatawa, at hinila agad ako ni Zaire papunta sa ibaba ng building namin.
Hindi ko parin lubos maisip na pagkatapos kanina, ito nanaman.
Wala nakong dalang damit!
Ganun ba talaga ka galit si Bea sa akin? Ang ayaw na ayaw niya kasi yung kinakausap yung taong gusto niya at alam ko gusto niya tong mokong nato at nakita niya kung pano ko to sinigawan. Pero bakit grabe ang pinaranas niya sa akin!?
Tuloy tuloy lang ang pag agos ng mga luha ko hanggang maramdaman ko nalang na may basang bimpo ang dumampi sa mga pisngi ko.

"Ilang ulit ko ba sasabihing wag kang mahina." seryosong sambit niya sa akin. Kanina lang tinatawanan niya ako ah?
Pero napayuko nlang ako dahil sa sinabi niya.

"Wag kang mahina, dahil kakaawaan ka lang nila. Maging matapang ka kahit takot ka na. Dahil ang taong may mahinang loob. Madaling mawawala sa mundong to"

Hindi ako makapaniwala, sinabi niya ba talaga yun?nabasa ko yun sa chapter na kaka update lang.
Hindi ko napansin na nakatulala na pala ako at tinignan ko siya pero seryoso siya,katulad parin ng dating ekspresyon niya.

"Wag kang umiyak, panget ka na nga. Mas papanget kapa. Wala ng matitira sayo" natatawang sabi niya.

May Bipolar Disorder bato?? O sadyang takas lang to sa mental. Hindi ko na napansin ang nga sinabi niya dahil ngayon ko lang siyang nakitang tumawa.
Kung gwapo siya kapag seryoso ang mukha niya, mas gwapo siya pag nakangiti o nakatawa.

Hindi ko pa siya nakikilala pero, ang gaan gaan na ng loob ko sa kanya sa simpleng tawa niya lang.

Parang may kaugali siya,sa pagsasalita niya palang parang magkatulad sila .

"Wag mo nga akong titigan,naaadik ka na sa mukha ko ts" bigla na namang umiba ang ekspresyon niya at balik sa pagkakaseryoso.
Ayaw niya na tinititigan siya?

Teka!?tinititigan ko siya???

Bigla niyang tinapon sakin ang basang bimpo at tumalikod sakin.

Bastos parin tong kumag nato.

"Punasan mo na yang sarili mo,wag monh sabihing ako pa ang pupunas jan sa ano mo" liningon niya ako at tinignan ng nakakaloko..

O____O GAGO TO AH?

"BASTOS!MANYAKIS!TSUPE!GETLOST! SHOO! ALIS!! "

Tumakbo agad ako sa loob ng Cr at rinig na rinig ko pa rin ang tawa niya.
Kainisss!! Namumula na yata ako!
Manyak !!