My Boyfriend is a Wattpad Author [Completed] UNEDITED

Chapter 16

Zaire Trip Astrid's Point Of  View

Hindi ko mapigilang hindi asaran yung babaeng yun na si Zeylee, dahil sa tuwing nakikita niya ako ay naiinis na agad kaya minsan mas gusto ko siyang asaran. Wala eh, kasalanan ko nang pinangalan sa ang TRIP kung di ko naman gagamitin.
Kasalukuyan akong nasa kwarto at naghahanda para sa Booksigning Event sa Famord Academy.

Yes, Famord Academy kung saan ako nag aaral. Pag minamalas ka nga naman, hindi ko naman alam na marami din palang nakakakilala sa akin sa wattpad at panay message sakin na mga students na dito nag aaral. Kaya, no choice ako .

Hinahanda ko na ang mga gamit ko ng makita ko ang camera ko na nasa kama ay hindi maiwasan maalala ang nangyari kahapon.

--FLASHBACK--

Hindi ko maiwasang pigilan ang tawa ko dahil sa bukol na natamo ni Nickel na siyang dahilan ng pagsigaw niya.
Sabi niya may tumama dawng lata sa kanya. San namang lupalop yun nakita ng babaeng yun. Pero maswerte parin naman ako kahit papano.
Nakita kong nakatayong nanginginig si Zeylee sa di kalayuan at biglang may naisip ako.
Akala mo ikaw lang marunong ah.

"Siya ang sumipa"  - pagtuturo ko kay Zeylee at ikinagulat niya.  Tinignan niya ako ng masama.
Sus, hindi pa naman nakakamatay ang pagtitig kaya tinitigan ko rin siya ang nginisihan..

"Siya???? " tanong ni Neon habang tumatawa parin dahil sa laki ng bukol ng kambal niya.
Kung ako pa ang kambal nito, nasapok ko na to dahil sa sobrang lakas tumawa.
Tinignan ni Nickel si Zeylee at natatawa akong tignan siya dahil natataranta na siya. Hahahaha

"H-hehehe. Di k-ko naman s-inasadya eh. Sorry sorry.  S-sorry talaga!" sambit niya habang bow ng bow. Aahhaahahahah sasagot na sana si Nickel pero kung anong hina ng paghabol niya sa akin at kasalungat ang nangyayari ngayon,  sa sobrang bilis ng takbo niya paalis hindi na namin siya mahagilap.

"HAHAHAHAHAAH NATAKOT SA BUKOL MO BRO!HAAHAHAH" Natatawang sambit ni Neon kaya di ko narin maiwasang di matawa.
At kitang kita kay Nickel ang pagkainis. Nagkabukol nga kasi hahahaha .

"BAKA REMEMBRANCE YAN NGAYONG TAON BRO! AHAHHAHAH-ARAY NAMAN! "
Gago talaga to, hinagia ko sa kanya ang lata na tumama kay Nickel at natamaan siya sa ulo.

Bullseye!

-END OF FLASHBACK-

Papunta na ako ngayon sa Parking Lot at hinanap ang sasakyan ko.
Pero may nakita akong lalaking nakatayo doon.
Tatawagin ko na sana ,pero lumingon na siya sa akin.

Ang wala kong kwentang ama.
Nakakasira ng araw ang mukha niya.
Ts.

"Son?" tawag niya sa akin.
Pero imbis na lingunin ko siya ay tuloy tuloy lang ako sa paglalakad papunta sa kotse ko.

Not now dad.
Hindi ko hahayaang sirain mo ang araw ko.

At agad ko ng pinaandar ang kotse ko.

Sana di ka na nagpakita sa akin.
Hinding hindi ko makakalimutan ang pagkatwil niya sa akin sa murang edad nayun.

I was just 8Years old that day! Then they abandoned me without thinking? What a fuck. Useless father. Useless Mother. Useless Family.

Hindi ko napansin na nakarating na pala ako ,at mas lalong di ko napansin na may mga luha na palang tumutulo sa mga mata ko.
How gay! Puta pag makita ako ng Kambal nayun siguradong akong ako lang aasarin ng mga nun.

Sila lang ang nakakaalam sa totoo kong pagkatao, pamilya lang naman nila ang kumupkop sa akin bago ako naging isang sikat manunulat kuno.
Kaya nung nagkapera na ako, ay bumili na ako ng Condo ko , sasakyan at motor at pinatayo ang Cafe .

Tita Jessie and Tito Jerald , Nickel and Neon.Sila lang ang pamilya ko.

Wala ng iba.