Pięćdzisiąt

31 6 0
                                    

Renesmee

¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.

Renesmee

Księga była wyniszczona i zdecydowanie stara, ale to wcale mnie nie zdziwiło. Przywykłam do takich dzieł, zwłaszcza po aferze z tym egzemplarzem, który tak bardzo chciał mieć Drake. Taki rodzaj książek zresztą idealnie pasował do tego miejsca; zakładałam, że połowa (jeśli i nie wszystkie) z nich liczy sobie wieki, zwłaszcza, że Isabeau od samego początku zdawała się wiedzieć czego szuka.

Teraz, niczym w transie, wszyscy wpatrywaliśmy się w pożółkłe, cienkie niczym bibułka strony, oprawione w skórzaną okładkę. Nie mogłam mieć pewności, ale wydawało mi się, że starannie stawiane litery, zostały napisane odręcznie. Bez wątpienia cenny rękopis również mnie nie zdziwił, być może dlatego, że większe wrażenie wywarły na mnie słowa, które na wieczność zostały zakreślone dawno już wsiąkniętym w papier czarnym atramentem.

Litery były pełne zdobień – małe dzieła sztuki – ale chociaż to nieco utrudniało czytanie, nie miałam z tym problemu. Tekst był zrozumiały, a jednak jego treść uparcie nie chciała przeniknąć do mojej świadomości. Widziałam, ale nie potrafiłam pojąć ani uwierzyć. Byłam w stanie jedynie patrzeć, czując jak panika chwyta mnie za gardło, a litery mieszają się i rozmazują mi przed oczami. Musiałam przytrzymać się krawędzi blatu, nagle niepewna swoich sił i mięśni, które wymykały mi się spod kontroli. Czułam, że w każdej chwili mogę upaść, a jednak nie zrobiło to na mnie żadnego wrażenia. Chyba nawet nie zauważyłabym zmiany, gdyby do tego doszło.

Zamarłam, nie jako jedyna. Uświadomiłam sobie, że prócz mnie oddychają jedynie Gabriel, Isabeau i Allegra, chociaż było w tym coś nierealnego. Wszelakie dźwięki i inne bodźce dochodziły do mnie jakby z oddali, zupełnie jakbym znalazła się pod wodą.

A potem Lucas odchrząknął i nie czekając nawet na prośbę Isabeau, zaczął czytać.


Siedem
Noc krwi
Ku chwale Selene


Sześć
Moc śpi
Krew znów się przeleje


Pięć
Niewinny kwiat
W chwil kilka usycha


Cztery
Coraz częściej
Śmierć noc przenika


Trzy
Ku jej chwale
Znów serce przystaje


Dwa
Czas zapłaty
Śmierć życie oddaje

LOST IN THE TIME [KSIĘGA III: MROK]Donde viven las historias. Descúbrelo ahora