r

8.7K 592 282
                                    

Eve geldiğimde sessizce salona geçtim.Ha Neul uyuyordu.

Hiç uykum yoktu.Kahve ile bütün geceyi resim çizmek ile planladım.Evet öyle yapacaktım.

***

Sabah olduğunda Ha Neul uyandı.Bana günaydın dedi.

-Sen ne zaman uyandın abi?

Minik bir yalan söyleyecektim.

-Az önce.

Dedim.Eğer gerçeği söyleseydim eminimki bana kızardı.Bana kahvaltı hazırladı.

Hiçbirşey yemek istemiyordum.Yemedimde.Sadee süt içtim.

Okula giderken acayip uykuluydum.Her an uyuyabilirdim.

Dersim olan sınıfa girdim.Çocuklara resim öğretirken biranda telefonum çaldı.

-Alo?Efendim Gökyüzüm?

Dediğimde bütün sınıfın gözleri bana dikildi.

-Anladım,seni 10 dk sonra arayacağım.

Dedim.Sonra telefonu kapadım.Bütün sınıf bakışlarını hemen kaçırdı.Muhtemelen sevgilim falan olduğunu sandılar.

Sınıftan çıktığımda matematik öğretmenine bana kahve getirmesini rica ettim.

Odama gittim.Dosyalarımı toparlarken başımın altına montumu koydum.Birazcık kestirsem birşeycik olmazdı.

Tam gözlerimi kapamıştım ki odaya biri girdi.Gözlerimi açmadım.

Adımlar iyice bana yaklaştığında ilk önce uzun bir süre bekledi ardından tanıdığım ses kulaklarıma doldu.

-Bay Jeon?Kahvenizz...

Yu Jin?Tam yüzümün dibindeydi.Hissediyordum.

Biranda gözlerimi açtım ki hemen kendini geri çekti.Çok korkmuş görünüyordu.

Elindeki bütün kahveyi üstüme döktü.Kahve sıcak olduğundan canım yandı.Ama acımı ona yansıtmamaya çalıştım.

Hemen eli ayağı birbirine dolaştı.
Cebimden peçete çıkarıp bana uzattı.

-Çok özür dilerim.

Dedi.Gözleri dolmuştu.

-Sorun yok.

Dedim.Ama o hala başı önde öylece duruyordu.Ağlayacak mıydı?

Ayağa kalktım.Çenesinden tutup başını kaldırdım.

Şok olmuş bir şekilde bakıyordu.Sonradan aklıma geldi ne yaptığım.

Hangi öğretmen öğrencisinin çenesinden tutup kendise bakmasını sağlar....

Ama şuan o çenesini hiç bırakmak istemiyordum.Çünkü koyu kahverengi gözleri çok güzeldi.Bakışlarımız birbirine karışırken,

Gözünden bir yaş düştüğünde tuttuğum çenesini bıraktım.Neden ağlıyordu?Onu ben mi ağlatmıştım?

Hemen bakışlarını yine yere çevirdi.

-Bay Jeon özürdilerim.

Dedi ve odadan hızlı adımlarla çıktı.Yanımda getirdiğim yedek kazağı hemen üzerime geçirdim.

Odadan çıkarken mutluydum.Çünkü Yu Jinlere dersim vardı.

Sınıfa girdiğim gibi Yu Jin'i aradı gözüm.Yine bakışları yerdeydi.Neden bi kahve olayını bu kadar büyütüyordu?Hatta ağlamıştı.

Bay JeonWhere stories live. Discover now