KATİL KİM?

" BEN YOONA DEĞİLİM. "

- Jimin mi?

- Evet. Niye şaşırdın?

- Bilmiyorum. Çok tanıdık geldi. Benim ismim Mi Hi.

- Çok güzel bir isimmiş. Tanıştığıma memnun oldum Mi Hi.

Gülümsedim.

- Bende memnun oldum Jimin. Bu kadar yeterli. Ben gidiyorum.

- Dur. Hadi bir iddaya girelim.

- Ne iddası?

- Eğer bu hafta bir daha karşılaşırsak benimle arkadaş olacaksın. Eğer bu hafta içinde saat 14.00'ye kadar karşılaşmazsak..

- Ee sen istediğini aldın. Eğer karşılaşmazsak ben ne yapacağım?

- Benimle görüşmek istemediğini düşünüyordum.

- Evet ama..

- O zaman şöyle yapalım. Eğer bu hafta içinde değil ama başka bir zaman karşılaşırsak sana gerçekten kim olduğumu söyleyeceğim. Sonra bir daha görüşmeyeceğiz.

- Anlaştık.

- Tamam o zaman görüşürüz Mi Hi.

- Umarım bu hafta içinde karşılaşmayız Jimin.

Bunu söyledikten eve doğru yürümeye başladım. Bu sefer direk eve gitmedim ve gezmeye başladım. Sokaklar akşamları daha güzel oluyordu. Bir sürü sokakta eğlence vardı. Sokak dansçıları, sokak şarkıcıları, sokak satıcıları çeşitli güzel şeyler satıyordu. Bende gezmeye başladım. Kendime bir bileklik aldım. Çok mutluydum. Ben tek başına bir insanın eğlenebileceğini hiç düşünmemiştim. Gezmeye devam ettim. Bu zamana kadar yük olarak duran ve hiç harcamadığım paralarımı bolca hazırladım. Sonra eve gittim. Bu sefer hiç tedirgin olmadım. Hemen girdim ve kilitledim. Hava çok soğumuştu. Üzerime sıkı birşeyler giydim. Televizyonu açtım. Hayatımda ilk defa bir dizi izledim. Genelde hep haber izlerdim. Diziye başladıktan sonra çok güzel olduğunu farkettim. Bölüm bitti. Bende uyumaya gittim.

...

Dün çok rahat uyumuşum. Hemen yataktan kalktım. Kendime güzel bir kahvaltı hazırladım. Bugün cumartesi olduğu için çok mutluydum. Çünkü cumartesi günlerini çok seviyorum. Kahvaltımı yaptıktan sonra dün izlediğim dizinin eski bölümlerini izlemek için indirmiştim. Bilgisayarımı alıp dışarı çıktım. Dışarıda izlemek daha iyi olur diye dışarı çıktım. Sessiz ve güzel bir parka gittim. Parkta kimse yoktu. Bilgisayarımı açıp izlemeye başladım. Çok rahatladım. Arada ara verip biraz etrafı seyrediyorum. O sırada banka bir çocuk oturdu. Şapkasından yüzü gözükmüyordu. Gidip konuşmaya karar verdim. Bundan sonra arkadaş olmak için ilk adımı ben atacağım. Çocuğun yanına gittim.

- Hey merhaba.

Çocuk hiç bana bakmadı bile.

- Merhaba dedim duymadın mı?

- Duydum.

- O zaman niye cevap vermiyorsun?

- İstemiyorum. Gider misin lütfen?

- Peki. Tanıştığıma memnun oldum.

- Hıhı.

Tekrar yerime geçtim. Çimenlerde oturuyordum. Aradan bayagi zaman geçti. Tüm bölümleri bitirdim. Yağmur yağmaya başladı. Oradaki çocuk hala oturuyordu. Benim yanımda şemsiye vardı. Çocuk ıslanıyordu. Islanmasın diye şemsiyemi vermeye gittim.

- Al senden kalsın. Benim evim yakın.

- Hayır gerek yok. Ben gideceğim zaten birazdan. Evim de yakın zaten.