BLOOD OF JUNGKOOK¹ • JJK

•43•Kalp Krizi•

Gözlerimi açtığımda başımda annem vardı.

Doktor ile konuşuyordu. Yanında ise biri vardı, kim olduğunu seçemezken sesini duyar duymaz tanımıştım.

"Peki neden bayılmış? "

Jungkook.

Doktor ise;

"Anılarının şoku onu hafıza kaybına itmişti, anıları geri geldiğinde bunun ağırlığı ve zorluğuyla kalp krizi geçirmiş olmalı. "

Ben, kalp krizi mi geçirmiştim?

"Burnu kanamıştı. "

Jungkook tekrar konuştuğunda elim refleks olarak burnuma gitti.

"Kaşbi anıları geriye iterken beyni ileri sürdü, bedeni çatışma içerisindeydi. Bu nedenle beden bir belirti göstermiş olmalı. "

"Peki ne zaman uyanacak? 5 gündür yoğun bakımda. Şimdi onu normal odaya aldınız ama ne zaman uyanacak? "

5 gün boyunda uyudum mu?

"Gençlerde kalpte bununan ağ dokunun damarlanma oranı az olduğu için ölüm riski artabilir. Biz sadece gerekeni yaptık. "

Annemin sesini duyduğumda gözlerimi açtım.

"Kızım iyi olacak mı doktor bey? "

"Bu saatten sonra uyanacağına eminim. Zor olan ilk 2 gündü ."

"Teşekkürler.... Teşekkürler... "

Hepsi odadan çıktığında yattığım yerde doğruldum.

Tuvalete koşup kustum ve ağzımı yıkayıp pencereden dışarıyı seyrettim.

Kuzenim, beni öldürmeye çalışmıştı ve benim bunu bildiğimi o bilmiyordu.

En büyük sorun ise onun polis oluşuydu.

Bunu neden yapmıştı?

Anneme söylemeli miydim?

3 gün sonra taburcu olmuştum.

Uyandığım zamandan bu yana Jungkook hiç uğramamıştı.

Chansoo geldiğinde sadece ruhsuzca gülümsemekle yetiniyordum.

Annem iş görüşmesi için yırt dışına çıkacaktı ve beni Chansoo'ya emanet edecekti.

Her şeyden çok güvendiği bu adam, bir katildi.

Bir akşam yemek yerken Chansoo'ya döndüm.

"Ben ayrı bir eve çıkmak istiyorum. "

Aslında ben sadece Chansoo'yu görmek istemiyordum.

"Neden? "

"Sevgilimin evinde kalacağım. "

"O çocuğun evinde mi?! "

"Evet. "

"Olmaz, kesinlikle olmaz. "

"Neden? Bütün yaşıtlarım ayrı evlere çılabiliyor ama ben neden yapamıyorum? "

"Annen izin vermez. "

"Annem gelene kadar sadece denesem? Hem kira derdi de olmaz, sonuçta sevgilimin evi? "

"O kapıdan çıkarsan olacaklara katlanırsın. "

"Öyle mi? "

"Öyle! "

İşime gelmişti. Montumu alıp evden çıktığımda telefonumu çıkartıp Jungkook'u aradım.

Açmıyordu.

"Neden açmıyor bu çocuk?! "

Evine gittiğimde kapıyı iki saat çaldım. Sonunda açtığında yüzünü sirke satıyordu.

"Ne var? "

"Jungkook, ben geldim. "

"Yani? "

"N-ne demek yani? Ben geldim sana. "

"İyi de, bu beni ne kadar ilgilendiriyor? Sonuçta sen beni sırf gerçekleri öğrenmek için kandıran bir kızsın. Gerçi hala kuzeninin yanında olduğuna inanıyorum. Söyle bana, seni o mu gönderdi? "

"H-hayır. Jungkook, neden böyle yapıyorsun? "

Dedim ve elimi koluna attım. Kolumu geri itip;

"Bana dokunma. Ucuzluğun midemi bulandırıyor. "

"Jungkook, ne diyorsun? "

"Defol kapımdan, gelme buraya. "

"Jungkook! Gidecek bir yerim yok! Evi terk ettim, yanımda para bile yok! "

"Bu da farklı bir yol mu? Kendini acındırarak mı bana yaranacaksın? De-fol. "

Heceleyerek konuştu ve omzumdan itip kapıyı kapattı.

Oysa ki ben yalan söylememiştim.

Şimdi nereye gidecektim?

Eve dönemezdim, öyleyse sokakta yatacaktım.

Bu kış akşamı ölmezsem iyiydi.

Bu gece çok uzun olacaktı.
.
.
.
.
.
.
.
.
OLM 5K OLMUŞUZ YAV DLDJPRJDLFMDLKDPDKD

5KKKKKKKK
ÇUKAYEEEE

Neyse ekşınlara devam bölüm geç geldi kusura bakmayın bugün çok yoğundum beni de anlayın :(((