EXO's ANGEL (Finished)

~Chapter 52: HUNHAN

~Chapter 52: HUNHAN

SEHUN’s POV

[Author: EHEM! -__- Alam ko pong matagal niyo ng pinakahihintay ang POV ng bipolar na ito. Kaya ito na, pinagbigyan ko na kayo. KAUNA-UNAHANG POV NI MAKNAE! Game!]

=_____________=

[Author: K, tapos na. XD Peace yo!]

LUHAN’s POV



 ^_________^

Wala ba kayong napala kay Sehun? ‘Wag kayong mag-alala, sa manly na katulad ko may mapapala kayo haha! Pinag-tripan kayo ni Otor? Bugbugin niyo, tulungan ko pa kayo. Inaagaw niyan sakin si Sehun ko eh.


(Author: Gusto mong patayin ko lahat ng Hello Kitty sa mundo, ha Luhan? +____+)


Ha-haha-ha! *gulp* Joke lang naman. Sige, iyo na si Sehun.




Bumalik na nga tayo sa totoong kwento.



Nandito na pala kami sa SMB, kanina pa kaming 8am nandito. Todo praktis kaya walang time para sa mga bagay na hindi importante.

Ngayon halos lunch time na kaya syempre… KAINAN NA! Woohoo! :D

At kapag kumain kami, ibig sabihin makakapagpahinga na din. Bawal naman kami sumayaw agad pagkatapos kumain, appendix makukuha namin. XD


Yung pagkain namin pina-deliver lang. Lagi namang ganun.



Nga pala, alam na naming nakauwi na si Angel kagabi pa. Sinabi ni D.O, nagkagulatan pa nga daw sila eh. Haha! Kinuwento niya kasi yung nangyari. Tsaka ito pa isa, may pagkatsismoso din pala itong si D.O. Narinig niya din daw kasi kagabi bago siya makabalik sa pagtulog na may bonding ang magkapatid ngayon, sina Angel at Dave. Gagala ata, siguro naisip ni Dave na dalhin sa magagandang lugar dito para naman magsaya. Lagi nalang kasing naka-stuck sa bahay yun si Angel. Kung pwede nga lang ako na naglibot sa kanya dito sa Korea. Kahit naman na Chinese ako alam ko naman ang mga lugar dito, syempre yung mga napuntahan ko na.



“Hyung, usog ka nga patabi sayo.”


Dumating si Sehun, at nabasa niyo naman siguro ang sinabi, usog daw ako. Tsk, tinawag pa akong hyung.

Pero dahil mabait ako, umusog ako.


“Tapos ka ng kumain?” tanong ko sa kanya. Nandito nga pala kami sa dance studio namin, ako nandito na sa sofa nakaupo at nagpapahinga. Yung iba, ewan, pakalat-kalat lang yan.

“Yup.” Simpleng sagot niya.


“Hoy Sehun!” tawag ni Chanyeol na papalapit sa pwesto namin.

“Bakit?” –Sehun

“Kumain ka na ba?” –Yeol

“Oo.”

“Bakit parang hindi naman nabawasan yung pagkain mo? Ayaw mo na ba nun? Akin na lang.”

“Sige na iyo na kainin mo na.” sabi ni Sehun at tsaka sumadal sa sofa at pumikit.

“Yes! Ge, salamat.” Sabi ni Yeol at bumalik dun sa kainan. Hindi pa kasi tapos kumain yung iba.


Nilingon ko si Sehun, “Konti lang kinain mo?” tanong ko.

Sumagot naman siya kahit nakapikit pa din, “Hindi masarap yung pagkain.”


O__o? Hindi masarap? Eh yung in-order nga naming pagkain ngayon ay isa sa mga favorite niya.


“Favorite mo yun diba? Anong hindi masarap pinagsasasabi mo d’yan?”

“Tsk, basta hindi masarap.” Irita niyang sabi. Napapadalas pagiging mainitin ng ulo niya, nagme-menopause na ata. -__-


Hindi na ako sumagot at ginaya ko nalang siya, sumandal din ako at pumikit.


“Sehun.” Tawag ko. Mag-uusap kami ng nakapikit.

“Hmm?” tamad magsalita si Sehun.

“Anong tingin mo kay, Angel?” tanong ko.


Oo na, ako na ang nag-iimbestiga. Ang gulo niya kasi e, minsan parang may iba sa kanya kapag nandyan si Angel. Minsan naman parang wala, wala lang, yung parang unti-unting nababago sa kanya na from tahimik na masungit nagiging masayahin at palangiti, nagiging bact to zero lahat. Hindi siya matatawag na mood swings eh. Lol parang babae. XD


Basta hindi ganun. Parang may pinipigilan siyang mabuo eh, mabuo sa nararamdaman niya na siya lang ang nakakaalam. Pero minsan parang hindi na niya napipigilan kaya napapakita niya ang ayaw niyang ipakita. Kaya once na ma-realize niya ang ginagawa niya, binabalik niya ang sarili niya sa pagiging tahimik at parang walang pakialam sa lahat. Balik siya sa tinatawag na ‘Denial King’. Deny siya ng deny sa nararamdaman niya.


GANUN ANG NAPAPANSIN KO KAY SEHUN! Ang napapansin ko lang naman, wala pang kasiguraduhan yun. Kaya wag mag-assume. -__-



“Isang tao at babae.” Sagot niya.


Napadilat naman ako at tumingin sa kanya. Kaso siya ganun pa din, pa-cool.


“Tss.” Bumalik na ako sa pagkakapikit, “Oo alam kong tao siya at isang babae. What I mean is, what do you think of her as a girl? Sa type mong babae, makikita mo ba sa kanya, pasado nab a siya?” tanong ko.


Sus! Sana naman sumagot.




*kroo kroo kroo*


O—kaaaaay.


Tagal sumagot ah.


“Uy Sehun. Ano na? Pasado na ba?” tanong ko pa ult.



Kaso wala talagang sumasagot. Kaya naman dinilat ko na ulit mga mata ko at tinignan siya.




Ang hanep nga naman.



Si Sehun ay may nakasalpak na earphone sa tenga niya. Ang lupet. -__- Parang hindi ko siya kinakausap at nagawa pang mag-soundtrip. =__=”


Mukhang matutulog ang isang ‘to. Ako nga din, inaantok pa naman ako, anong oras na din kasi natulog kagabi.

Tinignan ko ang buong kwarto. Yung iba wala na, mga lumabas. Yung iba may mga sapin sa sahig at doon nahiga. Tulad nina Chen, Lay at Tao.


Sumandal nalang ulit ako at pumikit. Kahit iglip lang pwede na, hindi naman din ako pwedeng humiga dito sa sofa kasi si Sehun nandito din.