~Chapter 37: Lost with Kim Myungsoo

8.1K 149 17
                                    

~Chapter 37: Lost with Kim Myungsoo

ANGEL’s POV



Saan ba ako pupunta? Naglalakad lang ako dito, pabalik-balik. >_<


Ah! Pumunta kaya ako dun sa dulo, malamang doon dumaan sina unnie Hyun-hi.



Naglakad na ako papunta dun at pagkaratin doon ay…



“Huhu~ Saan naman ang daan? Kanan o kaliwa?” bulong ko. >3< Bakit wala naman kasing tao na nadaan? Kapag meron, hindi ko naman kilala.






“Kanan?” tingin sa kanan.


“O… kaliwa?” tingin naman sa kaliwa.



-___-



Bahala na. Kaliwa na nga lang.



Kumaliwa na ako at dire-diretsong naglakad. May nadadanan akong mga kwarto na bukas ang pinto pero wala namang tao.



“Ang tahimik naman dito. Mali ata dinaanan ko, sa kanan ata dapat ako dumaan.” Bulong ko sa sarili ko.


Nang nangangalahati na ang nalalakad ko, may nakita akong likuan sa kaliwa. Ano kayang meron dun? Parang may narinig akong footsteps e.


Wala naman sigurong multo dito? Ang aga-aga pa e. >__<



Naglakad na ako ng naglakad hanggang sa malapit na ako dun sa may likuan pakaliwa ng…



*TUGSH!*



“A-aw~ Aray… ang sakit. >n<” ang tigas naman nun. Ano ba yung nabangga ko? Sa sobrang lakas napatumba pa ako sa sahig, natanggal tuloy yung cap na suot ko.

“O-ouch~”


O__O May narinig akong boses ng lalaki.



Inangat ko ang tingin ko at…



>//////////< Bakit ang gwapo?



“Miss, I believe this is yours.” Hindi ko napansin na nakatayo na pala siya at inaabot sakin ang cap na suot ko kanina.


*blink-blink*


“Ah… ah… Oo, akin nga. Thanks.” Sabi ko at kinuha ang cap ko na inaabot niya.

“Tulungan na kitang tumayo.” Tsaka niya inalok ang kamay niya. Tatanggapin ko ba? Parang nakakahiyang madikit sa kanya. >///<

“Hawak ka, dali.” Then he smiled.


Waaaah!!! Starstruck to the max!


Inabot ko na ang kamay ko sa kanya, grab the chance nga naman. Hahaha! Ang gwapo kasi. Ano ba yan! Sa lahat ng naliligaw ako ang maharot. Haha! XD


“Sorry nga pala. Hindi ko naman alam na magkakasalubong tayo.” Sabi niya pagkatayo sakin.

“Hindi, ok lang. Ako din naman e, hindi ko alam. Sorry.” Sabi ko.

“I guess we just both collided with each other in the end of the hallway.” Sabi niya tsaka mahinang tumawa.



ENEBEYEN! Ang sarap sa tenga ng tawa niya. Hahaha!


Crush ko na siya. XD Crush lang naman! Tsaka mukhang mas matanda siya sakin e, parang ka-age na ni kuya Dave ‘tong isang ‘to.


Napatingin naman ako sa damit na suot nitong lalaki na nakabungguan ko.


“Infinite?” bulong ko. Kaso narinig niya ata ako.

“Haha! I knew it.” Sabi nung lalaki, ay turn off na ako. Baliw ata ‘to. Hahaha! Joke.

“Huh?”

“Hindi mo ako kilala ‘no?” tanong niya.


Sino ba siya?



“Hindi. Ang alam ko lang, nakabanggaan kita dito.” Sagot ko.

“Haha! Ok, I’ll introduce myself. I’m Kim Myungsoo but more known as ‘L’ from the group Infinite. And you are?” he asked.

“I’m Angel, from my mothers’ womb.” Tsaka kami nag-shakehands.

“Hahaha! You’re funny.”


Ay! Ginawa akong clown?


Haha! Sinasadya ko naman na magpakilala ng ganun. Ang dami niya kasing sinabi e, kaya ginaya ko lang.



“Mukhang bata ka pa… pero staff ka na agad dito?” then he pointed at my staff ID.

“Oh!” hinawakan ko naman yung ID na nakasabit sakin, “Ahm…” sasabihin ko ba hindi naman talaga ako staff dito? Sabihin ko na kaya, para makahingi na din ng tulong sa kanya.

“Ang totoo kasi niyan, hindi naman talaga ako staff dito.” Umpisa ko.

“Talaga? Sabi na eh. So, ano ka dito? Wag mong sabihin palihim kang pumasok dito at kumuha ng isang staff ID? Sasaeng?” tanong niya.

Nanlaki naman mata ko.

“Sasaeng?! Hindi ah! Never!” tapos umiling-iling pa ako.

“Haha! Binibiro lang kita. Sige na, ituloy mo na yung sasabihin mo.”

“Wew~ Ito na nga, ang totoo niyan ang kasama kong pumunta dito ay ang Exo.”

“Exo? Na saan sila? Bakit hindi mo kasama?” tanong niya.

“Eh kasi nga. >__< Naliligaw ako. Hindi ako nakasunod sa kanila kasi nag-cr ako kanina tapos, wala na. Hindi ko na alam kung saan sila pumunta.”


Nakita ko naman sa mukha niya ang pagkagulat.


Natawa siya tapos napatingala, “Hay nako naman. Akala ko ako lang mag-isa ang malas ngayong araw na ‘to.” Tumingin na siya sakin, “Akalain mo yun, hindi lang pala ako ang naliligaw? Ikaw din. Haha!”



WHAT?! Akala ko pa naman matutulungan niya ako. T___T



“Naliligaw ka na nga masaya ka pa. T^T”

“Ngayon lang naman ako natuwa, simula ng malaman kong hindi ako nag-iisang naliligaw.” Pagkatapos niyang sabihin yun, inakbayan niya ako bigla.

“Yah! Are you crazy?!” mang-akbay daw.

“Shh! Ang ingay mo. Tara na, simulan na natin ang paghahanap sa tamang lugar kung saan, nandun dapat tayo.” Tapos ngumiti siya sakin.

“Bakit kailangan nakaakbay ka pa?” tanong ko. Kahit naman na gwapon-gwapo ako sa kanya, hindi maalis ang fact na hindi ko pa din siya ganun kakilala at lalaki siya. >3<

“Oppa. Call me oppa, halata namang 18 ka palang or something.” Naglakad na siya pagkatapos niyang sabihin yun. At dahil nakaakbay siya, tangay ako syempre.




Lakad lang kami ng lakad. Dami palang pasikot-sikot dito. Tapos kada pinto na madadaanan namin pinariringgan namin kung may tao sa loob. Kung may nagsasalita at kung pamilyar yung boses na naririnig namin. Kaso sa lahat ng pinto na nilapitan namin, walang akong narinig na boses ng Exo o ng kahit sinong kilala ko.




“Ikaw? Hindi mo pa ba hahanapin ang mga kasama mo?” tanong ko.

“Hinahanap ko din naman. Kaso, no sign of them.” Sagot niya habang nakatingin sa phone niya.



Napatitig ako sa cellphone niya.



Cellphone?




“Yah oppa!” sigaw ko.

“Oh? Bakit ka sumisigaw dyan? Aish~ nakakagulat ka naman.” Nakahawak pa siya sa dibdib niya, sign na nagulat talaga siya.

“Mian. K-kasi naman, may phone ka pala bakit hindi mo kontakin ang mga kaibigan mo o kasamahan mo?” tinuturo ko pa yung phone niya.



Napayuko naman siya at napakamot sa batok niya. Ugh! -__- Ngayon lang din siguro niya na-realize.




“Oo nga pala.” Mahiya-hiya niyang sabi.

“Pfft! Nakakaloka ka oppa. Sige na, call them na para mapuntahan ka na nila dito.” Sabi ko.



Ginawa naman niya yung sinabi ko. Tumawag siya. Hindi ko lang alam kung sino. Malay ko ba. >_>



“Hello, Woohyun.” Rinig kong sabi ni oppa Myungsoo.


Nag-usap lang sila, sinabi niya yung detalye kung nasaan kami. Medyo natagalan nga siya sa pag-describe e, kasi iisa lang naman itsura ng floor na ‘to.


Ngayon hindi na muna kami umalis dito. Sabi niya maghintay nalang daw kami dito kasi any minute daw darating na yung kaibigan daw niya.


Naupo lang ako sa isang tabi. Nakakapagod din maglakad at parang paikot-ikot lang kayo sa floor na ‘to. Ang malala, wala naman nangyari. -3-

Umupo naman sa tabi ko si Myungsoo oppa.


“Napagod ka?” tanong niya.

Tumango ako, “Medyo.” Sabi ko.


Nasaan na kaya ang Exo at si Kuya Dave? Kasama na kaya nila ang Suju pati ang GG? T3T Excited na excited pa naman ako simula ng sinabi sakin yun ni daddy Kris tapos… ganito lang ang mangyayari? Nakakaiyak. Ang mga soon to be husband ko, baka hindi ko pa makita. T__T


 
“You’re cute.”

Napatingin ako kay Myungsoo, nakatingin din naman siya sakin.

“Who? Me?” tanong ko.

“Yup. Alam mo ba, pangarap ko ang magkapatid ng babae.” Sabi niya.

“Don’t you have one?” I asked.

“Kapag pumayag kang ampunin namin, magkakaroon na.” tsaka pa siya tumawa.

“Psh~ alam mo oppa ang gwapo mo, ang problema may pagka-weirdo ka.” Sabi ko.

“Ang mean ha? Pero ok lang, at least sinabi mong gwapo ako haha!”


Weirdo talaga.



“L?”

Sabay kaming lumingon sa kaliwa namin. May dalawang lalaki na sa tingin ko… gwapo. -__- Sensya na, honest lang.

“Woohyun! Sungyeol!” tawag ni Myungsoo oppa at tsaka tumayo. Pagkatayo niya, nilahad niya ang dalawa niyang kamay sakin at tinulungan akong tumayo.



“Saan ka ba kasi pumunta? Nag-restroom ka lang hindi ka na nakabalik agad.” Sabi nung medyo singkit. Wew~ halos lahat naman sila medyo singit. Basta, ito ata yung Woohyun.

“Nakalimutan ko yung dinaanan ko e.” explain ni Myungsoo.

“Hay nako, ikaw talaga.” Sabi nito tsaka tumingin sakin.


>__> *Gulp*


“Sino siya?” sabay na tanong nung dalawa.

“Siya si Angel, galing sa womb ng nanay niya.” Pakilala ni Myungsoo oppa sakin.

>___> Seriously oppa?



“Seryoso ka? Lahat naman tayo galing sa sinapupunan ng nanay natin. Sira! Tara na nga. Hatid na din natin si Angel a lugar ng Exo, kanina kasi pumunta sa room natin ang ibang member ng Exo. May hinahanap, Angel daw ang pangalan, in-explain pa nga nila samin ang itsura e. kaya sa tingin ko…” tinignan niya ako simula ulo hanggang paa, “Siya yung Angel na hinahanap nila.” Tapos ngumiti siya.

“By the way, I’m Woohyun.” Pakilala nung isa na akala ko masungit.

“Ako naman si Sungyeol.” Sabi naman nung isa. Mukhang mas bata siya kumpara kayna Myungsoo oppa.



“Let’s go?” –Woohyun


“Tara.” Tapos inakbayan na naman ako ni Myungsoo oppa.

“Yah! Kung makaakbay ka naman kay Angel parang lalaki yan. Babae po yan.” Sabi ni Sungyeol kay Myungsoo.

“Bakit ba? Gusto ko eh. Tsaka magaan naman ang akbay ko sa kanya. Diba Angel?” –Myungsoo



Ngumiti ako tsaka tumango.




Pero sa totoo lang. Medyo mabigat. -__-

------------

AUTHOR: Dedic ko naman kay BLUISHBALLPEN na sobrang effort ang ginawa, basahin daw pa simula chapter 1 hanggang 35 in 2 hours?! OMG! >.< Thanks! <3

EXO's ANGEL (Finished)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon