BENİM PSİKOPAT MAFYAM(DÜZENLENİYOR)

SENSİN BENİM İLACIM!?

"O iyi olucak, sen böyle yaparsan eline bişey geçmez abi. Bak yengem güçlü bir kadın bunu sen benden daha iyi bilirsin. Lütfen artık sakinleş, sen güçlü olmazsan kimse olamaz."

Fırat gözlerini sinirle kapayıp tekrardan açtı. Yapamıyordu, suçluydu eğer onu orda öylece birakmasaydi belki de böyle olmicakti.

"Hergünumuz hastanede geçmek zorunda mı Sedat."

Sedat ne diyeceğini bilemez bir vaziyette Fırat 'a sarıldı. Fırat ise buz gibi duruyordu. Hiçbir tepki vermeden gözlerinde ki yaş akıp gitti ikisininde. Sadece sarıldılar, sustular ve ağladılar. İki duygusuz adam ağlamaktan başka hiçbir şey yapmadılar.

_

Saatler geçmek bilmiyordu. Defne hala çıkarmıştı. Kimse bilgide vermiyordu. Fırat hep içinde  şunu tekrarladı.

"Keşke onun karşısına çıkmasaydım, aşık olmasaydım, onu tanıyıp sevmeseydim, şimdi bunların hiçbiri olmaz."

Diye geçiriyordu. Gözlerini acil yazan yere çevirdi. Defnesi onun tek ilaciydi. Bu hayat Defne olmadan karanlıktı ona. Defne onun gün ışığıydi. Eğer ona bişey olursa gün ışığı gider yerine kapkaranlık bir ışık gelirdi. Artık korkar olmuştu karanlıktan, Defnesiz hayatın bir anlamı olmayacağını düşünüyordu. Kapı açılınca içeriden esmer bir kadın çıktı. Hemen yanına koştular.

Sedat;
"Defne yani yengem nasıl."

Doktor;
"Hastanın neyi oluyorsunuz?."

Fırat;
"Ben eşiyim. Karım iyi mi?."

Doktor sıcak bir tebessüm edip konuşmasına devam etti. Fırat bu gülüşün iyiye dair olduğunu anlamıştı.

Doktor;
"Merak edilecek bişey yok. Bize getirildiğinde kanaması çoktu. Ama çok şanslısıniz ki kızınız annesini bırakmaya hiç niyetli değildi. Elimizden gelen herşeyi yaptık. Defne hanım için zor dönemler başladı. Ağır şeyler taşımasın, fazla yorumlamaya dikkat etsin. En önemlisi de soğukta kalmaması. Onun haricinde herşeyi iyi görünüyor."

Fırat;
"Bebeğim kız mı?"

Onca laftan sadece bu sözü anlamıştı Fırat. Hep bir kızı olmasını istemiş ve sonunda olmuştu. Sevinçli ve mutluydu.

Doktor;
"Evet bebeğiniz kız ve çok sağlıklı. Defne hanım gibi kızınızda güçlü."

Sedat hemen söze atlayıp hep aklında kalan soruyu sormuştu doktora.

Sedat;
"Yengem bir tedavi görüyor. Doktorlar onun bu bebeği aldırmasini doğurmayacagini yada doğum esnasında öleceğini söylüyorlar."

Doktor üzgün bakışlarını Fırat ve Sedat'a çevirdi. Ne demesi gerektiğini bilemiyor ama aklına gelen harfleri birleştirip konuşmuştu.