Dashuri apo Urrejtje ( Hold On)

Dhjete

  Mberriti ne spital me dy gota kafe ne dore dhe njeren ia dha gjyshes qe e pa me nje inat si kurre nuk me pare e tjetren Enteles qe qe ulur ne karrige dhe mbane koken futur midis duarve.

- Pse e le ashtu Elenen ? Po ta kishe derguar ne kohe ate nuk do te kish ndodhur e gjitha kjo. Pse behesh femije i papergjegjshem Liam. Dhe ty nuk te shkon per shtat kjo sjellje dhe as Elena. Ti nuk e njeh ate dhe kur ta njohesh do pendohesh per kete dite. Do te pendohesh per gjithçka. Per gjithçka ,- ia perplasi gjyshja keto fjale u largua por si fillim i dorezoi edhe goten me kafe. Liami nuk e shtoi me tutje biseden por u ul prane se motres qe qendronte e heshtur dhe pa levizur.

- Entela je mire ? ,- e kapi nga krahu dhe po e shikonte ne sy. Ne syte e saj lexoji trishtim dhe ne fytyre kish pllakosur nje deshperim por qe me shume te jepte si nje zhgenjim.

- Ej nuk te shkon kjo fytyre. Dua Entelen tjeter , kjo ketu nuk me pelqen ,- beri shaka ai per tearre nje buzeqeshje nga e motra qe nuk erdhi por mori nje perqafim te forte.

- Nuk dua te kritikoj se te njoh fare njoh fare mire. E njoh Liamin e vertet qe fshihet pas ketij karakteri e njeriu qe ke krijuar sot. E di dhe arsyen se pse je transformuar ne kete forme ku fare mire mund te ishe ai Liami i vogel qe ishte kaq ndryshe nga ky ne ditet e sotme. Fajin e kane plaget e vjetra qe akoma nuk kane gjetur kuren e duhur. Çdo gje e ka nje shkak dhe nje pasoje por nuk e di ka vend per ndryshim , nevoje per nje te ardhme ? ,- ende zhytur ne ate perqafim Liami kish filluar ti mbusheshin syte me lot qe nuk mbahej mend kohe se kur kishte qene koha e fundit qe kish qare.

- Vetem ti mos u merzit Entela. Ti per mua je gjithçka. Fshiji lotet se me gjyshen do ta rregulloj une,- e kapi fytyren e saj duke u ndare nga ai perqafim qe dha nje efekt dashurie e ngrohtesie,- do te shkojme ne shtepi ?

- Jo do te qendrojme. Ti e di sa e ndjeshme jam une ne te tilla raste. E kupton qe dy njerez kane tentuar te vrase veten ? S'e gelltis dot kete te vertete,-ndersa Liami psheretiu dhe ktheu nje gellenjke kafe.

- En te lutem. E di dhe te kuptoj shume mire se kush je. Keshtu qe ngrihu te shkojme diku e te hame. Marrim dhe gjyshen dhe pse e di qe i ka varur turinjte pese kile por me beso do ta rregullojme kete muhabet. Vetm ti mos u merzit se e di qe merzitem dhe une,- u ngrit ngadale dhe ngriti edhe Entelen.

Nga dera doli Elena dhe u ndesh me ate te dy. Kur pa Liamin iu ngriten nervat menjehere. Nderroi rruge dhe u ktheu shpinen.

- Elena ke nevoje per ndonje gje,- u shkeput nga Liami dhe kapi krahun e Elenes duke e kthyer nga vetja.

- Doja te shkoja te Xhefri ,- i tha Enteles.

- Eja te çoj une ,- i tha dhe pse ajo kundershtoi disa here. Ia vendosi krahun siper qafes se vet dhe e dergoi te dhoma. Liami psheretiu dhe i dha nje shikim plot inat e kish fare pak qe po e shikonte me nje tjeter veshtrim. Totalisht ndryshe.

Shkoi te ashensori dhe shtypi butonin. Ferkoi pak mjekren dhe hodhi shikimin mbi kepucet e tij te zeza. Dera e ashensorit u hap dhe prej andej doli vajza koke blu Nina.

- Ti ketu ,- reagoi menjehere Nina.

- Po ti ç'ne ketu. Çfare do? A nuk kishe ikur ,- i kapi krahun dhe e perplasi per mur,- e dija qe do vije prape tek une. Nuk ke ku shkon,- i buzeqeshi ironiksht dhe afroi fytyren prane saj.

- Nuk erdha per ty ,- ai afrimitet i Liamit i krijoi nje kompakt te veçante qe e beri ate te dorezohej. Kish menduar t'i kundershtonte por serisht nuk e mbajti veten por e puthi. Liami u shmang dhe u fut brenda ne ashensor duke e injoruar. Ajo perplasi koken mbi mur dhe u mbeshtet duke rreshqitur poshte. Futi koken mes duarve dhe filloi te qaje.

- Elena ,- bertiti me ze te ulet Xhefri sapo pa Elenen me Entelen qe hyne brenda. Elena shkoi me hapa te shpejta dhe e mbeshtolli ne nje perqafim. Edhe ai i kerkoi falje per ate qe beri por pa ditur qe edhe Elena kish rrezikuar jeten si ai. Qe te dy kishin blere bileten per ne boten tjeter , boten e pertejme.