The Enigmatic Twins

Thirty Four "Figure it Out"

*loud siren playing*

BLAKE

DAMN. Agad kong naimulat ang mata ko nang marinig ko iyon pero agad rin akong napapikit nang makaramdaman ako ng sakit sa likod at balikat. Pakiramdam ko binuhat ako at ibinato nalang kung saan sa sobrang sakit nito.

"Ahh~"dimilat ako para makita kung sino iyon. Si Renji na katabi ko lang din na nag-uunat ng katawan pero nakaupo lang din.

*siren continue plays*

"SHIT, INGAY!" Inis na sambit ni Zyren at tinatamad na umupo. "Damn, ang sakit pa ng likod ko."

Napangisi naman ako sa sinabi niya. Wait, bakit parang lahat kami masakit ang likod? Tumingin ako sa paligid at napahinto naman ako sa pag-iinat at pag-hilot nang balikat ko nang mapagtanto ko na hindi ko alam kung nasaan kami. THE FOK?! Tinignan ko si Renji na nakatingin rin pala sa'kin. Mukang siya rin hindi alam kung nasaan kami.

Nasa loob kami ng maliit na kwarto na kulay gray ang paligid. Pumikit ako at inalala ang nangyari kahapon. Dinala kami ni Hell sa Island of Death nila at..... WE FAILED THE FIRST TEST.

Dumilat ako nang mawala na ang tulog nang siren. Nakita ko na lahat ay gising na at pati sila ay naguguluhan at nagtataka kung nasaan kami. Biglang nagkaroon ng tunog ringback sa speaker kaya napatakip ako sa tenga. Hindi lang pala ako.

"You're all finally awake." heard Hell. "Alam kong nagtataka kayo ngayon kung nasaan kayo. I'll explain it but get your asses up first and enter to the door that you'll see when you get up."

Napakunot ang noo ko sa binabi niya pero tumayo parin kami. Kaya pala masakit ang katawan at likod namin dahil sa sahig kaming lahat natutulog. Tumingin ako sa paligid at merong isang pinto lamang akong nakita. Maliit lang ito at kakulay lang pader kaya hindi mo agad mapapansin. Kung walang nakalagay na screen doon at nagsasabing "enter here" baka mangapa muna kami bago ito makita. Lumapit ako doon pero napansin kong wala naman itong doorknob, what now?

"Ito ba talaga pinto? e walang doorknob." pumipikit-pikit pa na sabi ni Mitsuo.

"Mukang ito lang ang pinto dito at wala ng iba." Jhonel at tumayo sa tabi ko.

"Paano yan walang doorknob?"

"Tulak natin." Lumapit si Paul dito at bahagya itong tinulak pero wala namang nangyari.

"Baka may pindutan kung saan dito." Renji at kinapa ang paligid ng pinto.

Napakamot nalang ako ng ulo at tumingin sa ccvt. Alam kong pinapanood nila kami. I mouthed "how?".

Ilang segundo bago muli magkaroon ng ringback, "Figure it out." WHAT?! THE FOK. Nagkatinginan kami.

"HOW THE HELL?" Zyren.

We heard her sighed. "Figure it out or else you failed again the second test. You have 15 minutes to figure it out." pagkatapos niyang sabihin iyon ay nag-iba ang nakalagay sa screen. Kung nakalagay kanina ay "Enter here", ngayon ay 14: 54 na and still counting. Damn.

Napakamot naman ng ulo si Paul at Jhonel. "PAAANOOOO?!"

Wala na kaming narinig kaya natahimik nalang kami. What now? naalala ko bigla ang nangyari kahapon. We're on our way to our room and suppose to rest, pero hindi na natuloy nang sugurin kami bigla ng mga robots ni Hell. Sa gulat ko ay hindi agad ako nakagalaw kaya we all ended up pinned on the ground and then hindi ko na alam ang sumunod na nangyari. We just heard the three robots saying we failed test 1 and I already lost consciousness so as the others. So we ended up being here.

I sighed. This is tough. Ano nang gagawin namin?Nagsasayang lang kami ng oras.

Napatingin kaming lahat kay Mitsuo nang lumapit siya sa sa tapat ng pinto at pinindot yun screen. Biglang lumiit ang timer doon at may lumabas bigla na message doon. That's our boy.

"You force heaven to be empty." Basa ni Zyren dito.

"What is that suppose to mean?" Paul asked.

"I think it's a riddle." said Mitsuo.

Riddle? sorry pero hindi ako magaling diyan. Ikaw na ang bahala maknae-yah. Tinignan ko ang remaining time. We still have 12 minutes and 32 seconds.

"You force heaven to be empty." basa muli ni Zyren dito.

"You force heaven to be empty." Renji.

"You force heaven to be empty?" Paul.

"You force heaven to be empty." seryosong basa ni Mitsuo.

"You force heaven to be empty.  Anong meron sa You force heaven to be empty?" Jhonel.

Nabatukan ko naman siya ng wala sa oras. "Kung wala ka namang maitutulong at manggugulo lang, manahimik nalang tayo huh?" sabi ko. Sinamaan siya naman ako ng tingin at hinimas ang ulo niya. Tsk, ano akala niya matatakot niya ko?

"Sarreh. You force heaven ng You force heaven to be empty kasi sila e." nakanguso na sabi ni Jhonel.

"Eiish--" babatukan ko pa sana siya nang...

"Seven?" Mitsuo.

Tumingin kaming lahat sa kanya. Seven?

"AH!"

Lumapit muli si Mitsuo sa screen na nasa pinto at pinindot ito. Mulung may lumabas doon pero this time ang nakalagay na ay "Enter password". Nakangiting itinayp niya ang sagot at tinignan kami.

*door unlocked*

Nanlaki ang mata namin at nagkatinginan. Damn, boy.

"U472BMT." basa namin.

"Paano naging.... AHH!!"

"Now I get it." Renji said.

"Tara na."

Pag-pasok namin ay isang maliit na kwarto muli ang sumalubong sa amin. Itim ang kulay ng pader at meron lamang dalawang mahabang upuan at isang maliit na lamesang bahaba sa gitna at may nakapatong na dalawang maliit na box doon. Umupo kaming lahat at tumingin sa isang monitor na nandito sa loob. Biglang itong bumukas at si mukha ni Hell ang bumungad doon.

"Good that you didn't fail this test thanks to the youngest." Sabi niya. Tumingin kami kay Mitsuo ng nakangiti at binalik muli ang tingin sa monitor. "Ngayong natapos niyo ang pangalawang pagsubok, maaari niyong buksan ang mga kahon." Binuksan naman namin ito at sandwiches at bottled water ang mga laman nito. Walang pag-dadalawang isip na kumuha kami doon at kumain. Nakita ko namang napailing si Hell. "What if I put poison in one of the sandwiches, what would you do?"

Agad kaming napatigil at nanigas sa kinauupuan namin. Shit. Is this the third test?

Biglang ngumisi si Hell, "Kidding. That's just what if's. Walang lason ang mga yan." Nakahinga naman kami at salamat nalunok ko rin ang nginunguya ko.

"Don't do that! Kinabahan ako ng wala sa oras..." ngumunguyang sabi ni Jhonel.

Lalo namang napangisi si Hell. Kinikilabutan talaga ako kapag nakikita ko yon. "Sa susunod kasi wag kain ng kain. Paano kung babae yan? edi nagka-aids na kayo."

Sabay-sabay naman kaming nabilaukan sa sinabi niya. The fok?! At talagang sinabi niya 'yon sa harap namin habang kumakain and worst, wala ka manlang makikitang emosyon sa kanya.

"Anyways, I'll explain while you're eating so LISTEN. You failed the 1st test therefore, sleeping on the ground is your punishment." walang emosyon niyang sabi.

"Then what if we also failed the second test?" I asked.

"Then you're all just gonna stare on that sandwiches for 30 minutes." she said. Still emotionless. This is the real Hell.

"That's cruel!" Mitsuo said while pouting.

"I know. So I'm giving the third test after you finish all of that. So, eat and save energy. You guys gonna need it for later." The monitor turned-off after saying that.

Bigla akong kinahaban sa sinabi niya. I have a feeling that the real test is coming. What if we fail again? What could be the worse punishment is yet to come?