SECRET FILES √ seventeen

Soulmate

🏫 SVT University Secret Files
3 hours ago

Soulmate

Nasa labas kami ng company nung araw na yun. Sabi ng hyung ko, "Soulmate mo yung lalabas na naka black cap, shades, black shirt, ripped jeans, black sneakers na may dalang black na bag sa building na yan" Turo nya sa tapat ng building na kinatatayuan namin. Btw, nandito kasi ako para sa interview ko. Napamura naman ako sa sinabi nya. Kulto ba soulmate ko?

Then maya-maya, hayup! May lumabas nga na ganon yung porma! Syempre nagulat rin ako. Tapos tinignan ko si hyung, natawa sya. Nanghuhula lang daw sya kasi sinong tao daw na nasa matinong pag-iisip ang magsusuot ng ganon lalo na't mainit? Ibig sabihin nya daw dun, wala akong soulmate kasi walang lalabas sa building na naka-ganon. Kaso meron eh! Meron. Dalawa pa talaga!

Yung ginawa ni hyung, nilapitan ka nya, nilapitan nya yung isa sainyo. Tangina nahihiya talaga ako lalo na nung sinabi nya sayo na ako ang soulmate mo. Pulang-pula ata ako nun.

"Pa'no nyo po nalaman na bakla ako? Ahehehe"

Bwisit talaga hindi ko makalimutan yang sagot mo. Napa-pokerface kami ng sobra.

Hyung: Ngayon palang namin nalaman na bakla dahil sinabi mo. Gusto ko lang ipakilala sayo 'tong kapatid ko. $3 per night.

Mukha kang gulat pero tumango ka. Tangina talaga. And with that, hinila ko paalis si hyung.

Nag-umpisa na 'kong mag-work as composer sa kompanya. Payapa naman buhay ko boi. Maayos.

One time, nagkameeting lahat ng staffs. Bigla kang sumigaw nung nakita mo 'ko.

You: Diba ikaw yung lalaking binubugaw sa labas ng building?!
Me: Ha?? Hindi ako yun. (sinamaan kita ng tingin)
You: Hindi! Ikaw talaga yun! $3 per night diba?? Namumukhaan kita! Naka-black ako nun! All black!

Nakatingin na satin lahat ng katrabaho natin. Nagbubulungan at natatawa. Gusto ko nang lumubog sa kinatatayuan ko hayup ka. Ano nalang iisipin sakin ng mga tao nyan?

Lagi mo na 'kong kinakausap after nun. Wala naman akong pake sayo dahil ipinahiya mo 'ko. Ang kulit-kulit mong nilalang. Ang daldal mo. Ang clingy mo. Lahat ng ayaw ko sa isang tao, nasayo.

Minsan nilulutuan mo 'ko ng lunch. Hindi ko yun tinatanggap pero ipinipilit mo parin kasi sabi mo gusto mo 'kong maging kaibigan. Ilang beses kitang nireject, mapilit ka parin.

Edi ayan. Napa-oo na 'ko.

2 years passed, we became closer. Parang mag-bestfriend na tayo. Hindi na 'ko nagigitla tuwing aakbayan mo 'ko sa hallway. Sanay narin satin ang mga katrabaho natin.

I admit, I had a crush on you that time. Yes, I am gay. Hindi ko yun inaamin sayo dahil nahihiya ako even tho na ganun ka.

January 2007, tumawag ka sakin.

You: Heeey!!
Me: Hm?
You: May sasabihin ako sayo sa Valentines.
Me: Bakit sa Valentines pa? Ngayon na.
You: Di pwedeng sabihin ngayon. Sa Valentines na.
Me: Tsk. Ano ba--
You: Basta!! Sa Valentines na!!

Sobrang na-curious ako kung ano yung sasabihin mo. Araw-araw kitang kinukulit dun, pero wala akong napapala sa ginagawa ko. Syempre, part of me, hoping na aamin ka ng feelings mo. Minsan kasi pakiramdam ko, gusto mo din ako.

Valentines day,

Me: Anong sasabihin mo?
You: Happy Valentines!
Me: Then?
You: Huh?
Me: Yung sasabihin mo! Diba sasabihin mo yun sakin kapag Valentines na?
You: Happy Valentines nga. Kung sasabihin ko yun ng January, di naman bagay. Haha!

Pinatay ko yung phone after that. TANGINA MO PAASA. PAKYU KA. PAKYU!!! MAPUPUTOL NA MIDDLE FINGER KO KAKA-PAKYU SAYO THAT TIME. PATI MIDDLE FINGER KO SA PAA NATUTO NANG MAMAKYU DAHIL SAYO. SINUMPA KO RIN YANG GILAGID MO DAHIL SA SOBRANG INIS KO.