hate or love ft Kevin dooms

hoofdstuk 37

Pov. Lotte
We lopen naar de uitgang van het ziekenhuis. Maar voor dat we daar zijn komen we eerst langs de kamer van Crispina. 

Okee, alles gaat vast wel goed met Crispina.  Gewoon rustig blijven en er gewoon rustig langs lopen. Okee, nee ik kan het niet. Ik kan het gewoon niet. Ik blijf een paar meter voor de kamer stok stijf staan.

Ik weet niet wat er precies met me gebeurd. Maar ik kan mezelf gewoon niet meer bewegen. Na een periode van een paar seconden die wel een paar uur leken kan ik me weer bewegen. Dus ik loop snel weer verder.

Maar als ik langs de kamer loop hoor ik een vreselijk gepiep. Ohw nee, dit is echt niet goed hoor. Dan komt er dus ook snel een dokter aangerend. Ze wordt dus ook snel onderzocht. Hopelijk is het niks ergs.

Ik weet niet wat er is met Crispina, maar wat ik in ieder geval wel weet is dat ik hier nu niet weg wil.  Ik wil hier nu gewoon echt niet weg. Want her gaat nu echt niet meer goed met Crispina. Ik ben zo bezorgd om Crispina.

Had Crispina het aan kunnen geven?  Ik bedoel ze zou het zelf toch wel gevoeld moeten hebben dat ze veel sneller moe werd.  Dat had ze dan toch ook aan kunnen geven.

Maar volgens mij heeft ze dat gewoon niet gedaan. Het kan aan mij liggen hoor, maar ik heb niks gehoord. Ze heeft ook niet geklaagd tegen mij over haar vermoeidheid.

Waarom zei ze niks? Ik weet het niet meer.  Ik weet het gewoon even echt niet meer. Alles gaat gewoon mis. Ik had gewoon iets moeten zien. Maar dat heb ik niet gedaan.

Maar dit heb ikzelf ook gehad. Dus ik begrijp het wel. Want ik voelde me ook niet heel erg vermoeid. Ik viel ook ineens neer. Maar dan......

Wat zou er gebeuren met Crispina? En wat zou er gebeuren met Lotte?