hoofdstuk 13

6 1 0
                                    

Pov. Jennifer
We lopen naar de uitgang van het ziekenhuis. Maar voor dat we daar zijn komen we eerst langs de kamer van Lotte. 

Okee, alles gaat vast wel goed met Lotte.  Gewoon rustig blijven en er gewoon rustig langs lopen. Okee, nee ik kan het niet. Ik kan het gewoon niet. Ik blijf een paar meter voor de kamer stok stijf staan.

Ik weet niet wat er precies met me gebeurd. Maar ik kan mezelf gewoon niet meer bewegen. Na een periode van een paar seconden die wel een paar uur leken kan ik me weer bewegen. Dus ik loop snel weer verder.

Maar als ik langs de kamer loop hoor ik een vreselijk gepiep. Ohw nee, dit is echt niet goed hoor. Dan komt er dus ook snel een dokter aangerend. Ze wordt dus ook snel onderzocht. Hopelijk is het niks ergs.

Ik weet niet wat er is met Lotte, maar wat ik in ieder geval wel weet is dat ik hier nu niet weg wil.  Ik wil hier nu gewoon echt niet weg. Want her gaat nu echt niet meer goed met Lotte. Ik ben zo bezorgd om Lotte.

Had Lotte het aan kunnen geven?  Ik bedoel ze zou het zelf toch wel gevoeld moeten hebben dat ze veel sneller moe werd.  Dat had ze dam toch ook aan kunnen geven.

Maar volgens mij heeft ze dat gewoon niet gedaan. Het kan aan mij liggen hoor, maar ik heb niks gehoord. Ze heeft ook niet geklaagd tegen mij over haar vermoeidheid.

Waarom zei ze niks? Ik weet het niet meer.  Ik weet het gewoon even echt niet meer. Alles gaat gewoon mis. Ik had gewoon iets moeten zien. Maar dat heb ik niet gedaan.

Waarom niet weet ik echt niet.  Ik wil nu echt een tweede kans.  Kreeg ik maar een tweede kans. Dan zou ik het zeker anders gedaan hebben. 

Wat zou er gebeuren met Lotte? En zou Jennifer haar tweede kans krijgen?

hate or love ft Kevin dooms Where stories live. Discover now