24.Bölüm: Yangın Yeri ( Bölüm Düzenlendi )

7.1K 552 24
                                    

Selam canlar. Yazarınız biraz hasta. Bölümü yatakta yatarken yazdım. Nasıl olmuş bilmiyorum. Umarım severek okursunuz. Havalar çok dengesiz. Kendinize çok dikkat edin.

Keyifli okumalar💕

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

  Gördüğü ela gözler, kendisine geçmişi tüm acısıyla hatırlatırken, bedeninin zangır zangır titremesine bir türlü mâni olamıyordu.

  Bedeni sanki bir depremde sallanıyordu ve göz göre göre ruhunun bir enkaza dönüşmesine seyirci kalıyordu.

Parkın ortasında olmalarına karşın sanki insan kalabalığı yoktu ve sadece o ve kendisi vardı. Tıpkı eski günlerdeki gibi.

  Gözleri çok başka bakıyordu. Duygular az da olsa nihayet yer edinebilmişti o duygusuz gözlerinde. Şaşkınlık, pişmanlık lakin en çok da acı.

  Cansın ne yapacağını bilemez haldeydi. Henüz yeni tanıştığı, dört yaşındaki Mayıs'ın elini tutmuş ve onun " Seni babam ile tanıştıracağım. " demesiyle yıllar sonra yeniden bir araya gelmişti ayrılığa buruk bakan o gözler.

  Cansın kendine gelerek kalbine de aklına da öfkelendi. Evlenmiş, üstüne çocuğu olmuş bir adam vardı karşında. Evli bir adam!

  Bu duygu karmaşası niyeydi? Gerçi bu saatten sonra duyguları karışsa ne fark ederdi? O bembeyaz sayfaya yazdığı aşk hikâyesinin sonu hazin dolu bitmemiş miydi?

" Cansın abla. "

  Mayıs'ın seslenmesiyle kendine geldi. Kendisini toparlayarak gülümsedi ve diz çöktü.

"Efendim Mayıs'cım. "

  Sesi ruhuna tezat olarak öyle neşeli çıkmıştı ki kendisi bile çok şaşırmıştı. Kendinden bu kadarını beklemiyordu.

" Babamı tanıştıracağım sana. Bak bu babam Ahmet.

  Mayıs Cansın'ın elini bırakıp ikisine  mutlu bir yüz ifadesiyle bakarken Cansın gülümseyerek elini uzattı. Ahmet Cansın'a öyle bakıyordu ki sanki birazdan elini tutup kaçıracakmış gibi.

  Ahmet, Cansın'ın yavaşça tuttuğu elini sıktı ve bırakmadı. Bu hareketiyle ne yapmak istediğini Cansın bir türlü anlayamamıştı ve elini ilk çeken kendisi olmuştu. Mayıs'ın boyuna yetişebilmek için yeniden dizlerinin üzerine çöktü ve konuşmaya başladı.

" Biliyorum canım. Baban ile ben eskiden arkadaştık. "

" Neden hiç görüşmüyorsunuz o zaman? "

" Çünkü benim eskisinden de çok işim var. Suçluların cezalanması için suçsuz insanları savunuyorum. "

" Avukat mısın? "

" Hıhı, evet. "

" O zaman beni de korur musun? Annem beni babamdan alacak. Beni babamdan ayırmalarına izin verme abla lütfen. "

  Mayıs'ın sözleriyle Cansın resmen şaşkın ördeğe dönmüştü. Büyükçe yutkunduktan sonra ayağa kalkıp tereddütlü gözlerle Ahmet'e bakmaya başladı.

" Biz, biz Burcu ile boşanıyoruz Cansın. "

  Hayat ne kadar da garipti. Yıllar önce bu kelimelerin tam tersini diyen adamdı karşındaki.

" Anlıyorum. Mayıs'cım ama ben malesef sana yardımcı olamam. Baban benden daha iyi avukat abilerle çalışıyor. Hem... "

" Bize yardımcı olursan ikimiz de çok seviniriz Cansın. Senden daha iyi bir avukat bulabileceğimi sanmıyorum. "

AŞKI GÖREMEZSİN ( TAMAMLANDI) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin