Του φωνάζω την ώρα που προσπαθώ να τον σπρώξω μέσα στην ντουλάπα μου ώστε να κρυφτεί. Πραγματικά γίνεται ανυπόφορος.
«Για την ακρίβεια κοιτούσα τα εσώρουχα σου»
Λέει περιφρονητικά και γουρλώνω τα μάτια μου.Το πομολό της πόρτας λυγίζει και η Τζεσικα εμφανίζεται στο δωμάτιο.Με φόρα πέφτω επάνω στην πόρτα της ντουλάπας και την κοπαναω κανοντας την Τζέσικα να αναρωτηθεί.
«Εμ ξύπνησες λογικά»
Λέει αδιαφορά,Γνέφω θετικά με ένα μισό χαμόγελο στα χείλη.
«Θα κατέβεις κάτω λέει ο αδερφός σου;»
Γνέφω επίσης θετικά με εκείνη να κοκκινιζει απο τον θυμό της.Ποτέ δεν κατάλαβα τι διαολο έχει η Τζεσικα μάζι μου.Παρόλαυτα δεν θα μπορούσα να συζητήσω πότε πολύ ειρηνικά μαζί της ώστε να την ρωτήσω. Φακ.Γιατί από όλες τις κοπέλες της γης έπεσε σε αυτήν;
«Τι έγινε; Σου έφαγαν την γλώσσα;»
«Ε...εγώ..οχι;»
Προσπαθώ να βρω τις λεξεις αλλά εκείνη στριφογυριζει τα μάτια της.
«Έγω Κατεβαινω»
Δηλώνει και αφήνω μια ανάσα ανακούφισης.Η Τζεσικα ακουμπαει το πόμολο όταν ξαφνικά γυρίζει στο μέρος μου εντρομη.
«Αυτο το άρωμα»
Ωχ όχι.Αμάν ρε Αστιν και εσύ.Μέχρι το σπίτι μου πας πρέπει να αρωματιστεις;
«Ποιο άρωμα;»
Ρωτάω δήθεν αδιαφορά με την Τζεσικα να πλησιάζει την ντουλάπα. Ωωω θα τον ανακαλύψει..
«Αυτό το άρωμα μου θυμίζει τον..»
ΜΗΝ ΤΟ ΠΕΙΣ ΜΗΝ ΤΟ ΠΕΙΣ ΜΗΝ ΤΟ ΠΕΙΣ..
«Μπα άστο.Τι δουλειά θα είχε αυτός μαζί σου;»
Ρωτάει και με δείχνει.Ως ανηξερη κουνάω το κεφάλι μου πάνω κάτω και η Τζεσικα με αερα ντίβας βγαίνει απ'εξω. Τρέχω γρηγορά και κλειδωνω την πόρτα προς αποφυγή των ακαλεστων επισκέψεων μου.
Ανοίγω την ντουλάπα και βλέπω τον Άστιν με.. Οκέυ αυτό δεν το περίμενα..
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
