BAALBERİTH (DURDURULDU)

VARLIĞIN ARAYICISI - 6

Yaratıcı
"baalberith sende yolculuğa çıkıyorsun " dediğimde belli etmemeye çalışşada bir umut olmuştu.  Evet umut.

Umutsuzlukların prensinin yüzünde bir umut olmuştu. Ve kader yine başına burukluğunu had safaya çıkarmıştı. Ama ona kızamıyordum. Benim bile yaratırken anlayamadığım duyguların hepsi ile onu yaratmıştım.

Baalberith ise hala umut ile bana bakıyordu. Ben ise onu çok bekletmemek için yolculuğunun bir görev olduğunu söyledim. Hatta bu yolculukta rask ile bir birlerini görmemeleri için gözlerine perde bile çektim.

Baalberith ise görevi duyduktan sonra bir hayal kırıklığı yaşamıştı ama hemen kendini toplayarak " görevimi öğrenebilir miyim?"  dedi. Ben ise sesindeki soğukluğu ve hüzünü yoğun bir şekilde hissediyorum.

Baalberith'e bakıp " küçüğüm her yolculuk önceden bilinmez.  Ve bilirsin ki kader benden bağımsızdır. Yaratıcı olarak kaderi bağımsız kıldım. Ve kader senle raskı sonsuza kadar ayırmayacak."  dedim.

Baalberith yüzüme yine bir umut iöe baktı " peki ya kader ile görüşebilir miyim?"  diye sordu. Ama bir kez daha kader beni şaşırttı. Ve ikinci kez umutsuzlukların prensinin yüzünde umut belirdi.

Ama olabilir di sonsuz evrende sınırlı olasılık yoktu. Aslında evrende herşey kendi başına sistemli bir şekilde işliyordu. Her şeyin bir dengesi bir düzeni vardı.

Ama bu düzeni yerleştiren oydu evet o bütün bu evrenlerin kaosa sürüklenmesini engelliyordu.  Ama hep aynı işler sıkılıyordu ve işte duyguları yarattığı gün aklına geldi ve tüm duygulardan oluşan bir varlık yapmak istedi.

Hem can sıkıntısından da kurtulabilirdi. O gün kaderi yaptı. Evet saliseler içerisinde kader karşınsında oluştu. Hem bir erkekti hemde bir kadın hem bir çocuktu hemde bir yaşlı.

Baalberith'in sesi ile kendime geldim sonra ise ona bakıp içimden zamanı dondurdum ve " elbette olabilir hem bekle bir saniye"  dedim

Ve 1 saniyeden 1 salise ne fazla nede eksik bir zamanda karşımda belirdi kader ilk önce secde etti ve kalkıp " efendimiz neden zamanı durdurdu" dedi. Aslında ona bu sorusu için kızmam hatta ceza vermem gerekirdi ki ama işte olmadı. 

Kadere bakıp düşünce yoluyla her şeyi aktardım. Kader ise kafasını sallayıp baalberith'e  döndü ona bakıp "bir insan demek uzun zamandır insanlardan bir kişiyi daha burda gördüm" dedi.

Baalberith ise sadece saygı göstergesi için hafif kafasını eğdi ve bir müddet öyle bekledi sonra ise kalktı. Kader ise ona " seni düşünerek bile öldürebilecek olan bir kişinin önünde niye secde etmedin insan?"  diye sordu.

Bu soru bir tuzaktı. Baalberith secde ederse ölecek ve kader yeniden değişecekti yok secde etmez ise devam edecekti. Ve başka bir sonuç daha vardı. Cevap verirse binlerce hatta milyonlarca farklı kader çizgisi hayatında oluşacaktı.

Ama işte hangisini yapacağını az sonra göreceğiz. Baalberith biraz durdu ve bana döndü  tam  kader sevinecekti ki baalberith derin bir nefes aldı

Ve  yine kendinin hatta evrenin kaderini değiştirecek sözler çıktı ağzından "ben yaratıcıdan başkasına secde etmem. Hem senide o yarattı benide hem seninle benim aramda tek güç farkı var."  dedi

Kader ise yine değişmeye başladı bu sefer tüm evren ikiye bölünmüş idi bir tarafta umutsuzluk klanı adı ile kurulmuş olan klan diğer tarafta ise umut adı altında kurulmuş diğer klan.

Ve bu yine karşı karşıya bir şavaş. Yine evrenin kötülemesi var ama bu seferki lanetlenmeler tek bir kişiye o da kadere ve belki sınırsız evrende sınırsız olasılıklar içerisinde başka bir yerde başka bir zamanda kader yine iyi anılacaktı.

Baalberith ve rask artık birbirlerinden nefret ediyordu ve perdeyi kaldırdım ikisinin gözlerinden ikisinede yeni görevlerini ve statülerini söyledim.

Ve sonsuz kader çizgisinin birinde ilerlemeye başaldık
---------------
Bölüm bitti
Aşağıdaki yazıyı isteyenler okusun

Hayat birileri için üzülmek için çok kısa. O yüzden üzülmeyin. Hayat aslında herşey için çok kısa sevmek için üzülmek için.

Ve size şunu söyleyeyim papatyalar güzel olabilirler ama bu onların kötü olduklarını değiştirmez

Yazar sizi çoooooooooooooooook seviyorrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr