Kalanların Ardından

68.Bölüm - Doğum

Güney : Ne?!

Cemre : ambulans... ambulansı arayalım

Güney : arabayla gidelim, daha hızlı

Serkan: tamam abi sakin...

Güney : anahtar, anahtar nerde?!

Songül : cebinde yaaaa ahhhh!

Güney : doğru heh tamam...

Güney koşarak evden çıkmak için kapıya yönelir. Ona seslenen Eylül olur...

Eylül: Güney! Songül burda...

Güney : doğru... tamam, gel Songül...

Güney, Songülün koluna girerek arabaya bindirmeye çalışır...

Serkan : Güney sen bu haldeyken kullanmayacaksın herhalde...

Güney : kim kullancak?

Serkan : sen geç ben kullanırım...

Serkan arabayı kullanırken Cenk yanında, Kader de arkada Songülü sakinleştirmeye çalışıyordu. Diğerleri de arkada onları takip ediyorlardı....

Hastaneye geldiklerinde Songül direkt doğumhaneye alınıyordu. Güney de elini tutmuştu. Doğumhane önünde Güney tam elini çekecekken Songül farkeder...

Songül : öyle kaçmak yok... sen de geliceksin

Güney : ne? Ben naapıcam senle?

Songül: ben bu çocuğu tek başıma mı yaptım? Tek başıma mı doğurucam?!

Güney : tamam kızma, geliyorum..

Güney de doğumhaneye girmiş, Songülün başında bekliyordu.... bebek bir türlü doğmamıştı. Güney ise Songül'ün acısından sıktığı elini de umursamamaya çalışıyordu....

Kader : ya ne kadar uzun sürdü bu...

Eylül: öyle... çok sürüyor. Yani annemin doğumu da uzun sürmüştü, ordan hatırlıyorum

Sevgi : sağlıklı doğsun da...

Mehmet : sen iyisin dimi?

Sevgi : evet, ben iyiyim Mehmet, merak etme

Mehmet : aman iyi ol...

Rüzgar: siz gidin artık hadi, burası çok kalabalık oldu

Mehmet : bizi kovuyor musun oğlum?

Rüzgar : hayır, seni kovuyorum. Sevgi'nin bana zararı yok ama bu halde bu saatte burda bırakma onu, senden beklerim yani, tek başına da çekip gidersin sen...

Mehmet : değiştiğime ne zaman inanacaksın acaba?

Rüzgar : hiçbir zaman...

Hemşire saatler sonra dışarı çıktığında doğumun gerçekleştiğini haber verir...

Bebek dışarı çıkarıldıktan sonra Songülü odasına almıştı. Güney de kenarda elini ovalıyordu...

Serkan: kardeşim hayırdır eline ne oldu?

Güney: sorma kardeşim, Songül de nasıl bir güçle sıktıysa artık, moraracak muhtemelen

Songül : atma lan, alt tarafı elimi tut dedim... senin de canın ne tatlı...

Hepsi gülmeye başlar...